ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

---

---

မေန႔ကေတာ့ အရွက္တရား အေၾကာင္းကုိ အနည္းငယ္ေရးသားခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ အရွက္တရားႏွင့္ တြဲလ်က္တည္ရွိေနသင့္သည့္ အေၾကာက္တရားအေၾကာင္းကုိလည္း အနည္းငယ္ေရးသားလုိပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ အရွက္တရား နဲ႔ အေၾကာက္တရားက ခြဲေရးလုိ႔မေကာင္းပါဘူး။ တစ္ဆက္တည္း ေရးလုိက္ရင္ စာေတြအရွည္ႀကီးျဖစ္ေနလုိ႔ ခြဲေရးလုိက္ျခင္းျဖစ္ေပမယ့္ ခြဲရမယ့္အရာမဟုတ္ပါဘူး။ ခ်ိန္းႀကိဳးလုိပဲ အျပန္အလွန္ခ်ိတ္ဆက္ေနၾကတဲ့တရားေတြျဖစ္ပါတယ္။ အရွက္တရားမဲ့ သြားရင္ အေၾကာက္တရားလည္း မရွိတတ္ေတာ့သလုိ အေၾကာက္တရားမဲ့ လာရင္လည္း အရွက္တရားေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္ပါတယ္။ လူ႕ေလာက အဖြဲ႕အစည္းႀကီးအား ထိန္းေက်ာင္းေပးေနသည့္ အဓိကတရားႏွစ္ပါးဟု ေခၚဆုိသည့္အတုိင္း အျပန္အလွန္ခ်ိတ္ဆက္ေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အရွက္တရားေရာ အေၾကာက္တရားပါ မရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ လူ႕ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး ပ်က္စီးသြားမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အရွက္တရားကုိသာေရးသားၿပီး အေၾကာက္တရားကုိ မေရးခဲ့ရင္ မျပည့္မစုံ ျဖစ္ေနမွာပါ။ အေၾကာက္တရားအေၾကာင္းကုိ ဆက္ေရးမွသာ သင့္ေတာ္ပါလိမ့္မယ္။ အေၾကာက္တရား ဆုိတာကလည္း ဒီအတုိင္းလြတ္ထားျပန္ရင္လည္း အေၾကာက္တရားက လႊမ္းမုိးၿပီး သုံးစားမရတဲ့ဘ၀ ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။ ေတြ႕ရာ ျမင္ရာ အကုန္ေၾကာက္ေန ရမယ္လုိ႔ေတာ့ မမွတ္ယူေစခ်င္ပါ။ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ အေၾကာက္တရားက အက်ဳိးမဲ့ကုိသာ ျဖစ္ေစႏုိင္မွာပါ။ ဥပမာအေနနဲ႔ တစ္ခ်ဳိ႕သာသူတုိ႔သည္ ဖား ၾကြက္ ပုိးဟပ္ စသည့္အရာတုိ႔အား ေၾကာက္တတ္ျခင္းက အက်ဳိးမဲ့ကုိသာ ျဖစ္ေစမွာပါ။ အေၾကာက္တရား မရွိေတာ့ရင္ ေလာကတရားတစ္ခုပ်က္တယ္ဆုိလုိ႔ေရးမိေတာ့ ေတြ႕သမွ် ေၾကာက္ေနျခင္းကလည္း ပုံမွန္အသိစိတ္မဟုတ္ပါ။ အရွက္ နဲ႔ အေၾကာက္ကုိ အသိတရားနဲ႔ တြဲဖက္ထားမွသာ မွန္ကန္ပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လုိအရာေတြကုိ ရွက္သင့္တယ္၊ ဘယ္လုိအရာ ေတြကို ေၾကာက္သင့္တယ္ဆုိတာကုိ အသိတရားနဲ႔ဆုံး ျဖတ္ႏုိင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အသိမပါတဲ့ ရွက္ျခင္း ေၾကာက္ျခင္း ေတြကေတာ့ အက်ဳိးမဲ့ကုိပဲျဖစ္ေစပါလိမ့္တယ္။

---

---

မေၾကာက္သင့္တာကုိ မေၾကာက္မွ ေၾကာက္သင့္တာကိုလည္းေၾကာက္ပါမွ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အဓိကအဆုံးအျဖတ္ေပးႏုိင္တာက ေတာ့ အသိဥာဏ္ပညာ သာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အသိဥာဏ္ပညာ မပါေသာ အလုပ္တုိ႔က အမ်ားအားျဖင့္ ေကာင္းက်ဳိးတရားမရရွိႏုိင္တတ္ပါဘူး။ ဘယ္လုိအရာေတြကုိ ေၾကာက္သင့္သလဲဆုိရင္ မတရားတဲ့အလုပ္ေတြ၊ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ျဖစ္ေစတဲ့အလုပ္ ေတြကုိ လုပ္ရ ကုိင္ရမွာ အင္မတန္ေၾကာက္သင့္ပါတယ္။ မတရားတဲ့အလုပ္ေတြကုိ လြန္က်ဴးဖုိ႔အတြက္ လက္မေႏွးတတ္ သူေတြဟာ အေၾကာက္တရားမရွိတဲ့သူမ်ားျဖစ္သကဲ့သုိ႔ မေကာင္းတဲ့အကုသုိလ္ျဖစ္ေစမဲ့ အလုပ္ေတြကို လက္မရြံ႕ေစတတ္သူေတြဟာလည္း အေၾကာက္တရားမရွိသူေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ မတရားသျဖင့္ အျခားသူမ်ားရဲ႕ ဥစၥာပစၥည္းျဖစ္ေစ ပုိင္ဆုိင္ရာအျခားေသာအရာမ်ားကုိျဖစ္ေစ၊ ဇနီးသားမယား ခင္ပြန္း စတာေတြကုိ ရယူမယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ အေၾကာက္တရားမဲ့သြားတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ လင္ရွိ မယားက လင္ကြယ္ရာမွာ အျခားေသာေယာက်္ားနဲ႔ ေဖာက္ျပန္တာ၊ မယားရွိေသာ လင္ေယာက်္ားက မယားကြယ္ရာမွာ အျခားေသာ မိန္းမနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေတြဟာ အေၾကာက္တရားမဲ့ကုန္ၾကတာေၾကာင့္ျဖစ္ၾကတာပါ။ မေၾကာက္ဘူးလုိ႔ေတာ့ မေျပာပါနဲ႔လုိ႔ ေျပာခ်င္ၾကလိမ့္မယ္။ သူတုိ႔ေၾကာက္တယ္ဆုိတာက အမွားမွန္းသိရက္နဲ႔ စိတ္အလုိလုိက္ၿပီး ကာမွ လူသိမွာ နာမည္ပ်က္စီးမွာကုိ ေၾကာက္ေနၾကတာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ရာထူးအားျဖင့္ ျမင့္မားေနခ်ိန္ တြင္ လက္ေအာက္ငယ္သားတုိ႔အား မတရားသျဖင့္ ဖိႏွိပ္ျခင္းခုိင္းေစကာ ရသင့္ေသာလုပ္အားခ တုိ႔အား မေပးျခင္းဟာလည္း အေၾကာက္တရားမဲ့ ျခင္းပင္ျဖစ္ပါမယ္။ ငရဲဆုိသည္မွာလည္း မျမင္ရေသာအရာဟု လည္းေကာင္း၊ ေသခ်ိန္မေရာက္ေသးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း မေကာင္းေသာအလုပ္တုိ႔အား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး လုပ္ေနၾကသူေတြဟာ အေၾကာက္တရားမရွိေတာ့သည့္အျပင္ အရွက္ကင္းမဲ့ေနၾကပါၿပီ။

---

---

ျပဳလုပ္မိေသာ အလုပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မတုိး၊ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္တိုးပြားတဲ့ အလုပ္ေတြျဖစ္တာကုိ မေၾကာက္တတ္ျခင္းေၾကာင့္ သူတစ္ပါးအိမ္ရာတို႔အား ျပစ္မွားတာေတြ၊ သူတစ္ပါးကုိ အႏုိင္က်င့္တာေတြ၊ သူတစ္ပါးဥစၥာပစၥည္းတုိ႔ကုိ မတရားသျဖင့္ ရယူတာေတြ၊ သူတစ္ပါးအသက္ကုိ အလြယ္တကူသတ္ျဖတ္တာ ေတြ ျပဳလုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားအျပားျမင္ေနႏုိင္ပါတယ္။ ထိုသူတုိ႔သည္ အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာက္တရားမဲ့လာရင္ အရွက္တရားလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာသာမက ေရျခားေျမျခား ႏုိင္ငံျခားမွာလည္း ေသရာကေနျပန္လည္အသက္ရွင္လာသူမ်ား ၾကားဖူး ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ေသရြာကေနျပန္လည္ အသက္ရွင္လာသူ အမ်ားစုကေတာ့ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္ဖုိ႔ အင္မတန္ ေၾကာက္ရြံ႕သြားတတ္ၾကတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘာေတြျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အသိအျမင္ေလး တစ္ခု တုိးသြားလုိ႔ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။ သူတုိ႔ဘာေတြျမင္ခဲ့လဲဆုိတာကုိ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲသိႏုိင္ပါလိမ့္ မယ္။ သူတုိ႔ျပန္ေျပာႏုိင္တာက အတိအက်ေတာ့ျဖစ္မယ္ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ ေၾကာက္ေနလုိ႔ ကုိယ့္အတြက္ အက်ဳိးမရွိႏုိင္ပါဘူး။ ေသရမွာကုိ ေၾကာက္ေနလုိ႔လည္း အက်ဳိးမရွိပါဘူး။ ေၾကာက္လုိ႔ မေသတဲ့လူ မရွိပါဘူး။ မေၾကာက္လုိ႔ဆုိၿပီး မေသတဲ့သူမရွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေသကုိ ေသရမယ့္အတူတူ ေၾကာက္ေနလုိ႔လည္း ဘာမွမထူး ဘာမွအက်ဳိးမရွိတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အဓိပၸာယ္မဲ့ေသာ အေၾကာက္တရားသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေကာင္းမႈတုိ႔ကုိ စဥ္ဆက္မျပတ္လုပ္ေနသူတုိ႔သည္ ေသမည္ကုိ ေၾကာက္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ မေကာင္းမႈတုိ႔အား စဥ္ဆက္မျပတ္လုပ္ကုိင္ေနသူတုိ႔သည္ကား ေသရမည္ကုိ အခ်ိန္တုိင္း ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကေပလိမ့္မည္။

---

---

အရွက္တရား ႏွင့္ အေၾကာက္တရားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ခ်ိတ္ဆက္ေနသည္ျဖစ္ရာ တစ္ခုခု ပ်က္ယြင္းခဲ့ပါက ေနာက္တစ္ခုသည္လည္း အလြယ္တကူ ပ်က္စီးသြားႏုိင္ပါတယ္။ အရွက္ရွိရင္ အေၾကာက္လည္း ရွိေနတတ္ၿပီး အရွက္မဲ့ရင္လည္း အေၾကာက္မဲ့သြားတတ္ပါတယ္။ အရွက္ အေၾကာက္ကုိသာမက အမ်ားစုတုိ႔ကုိ ဖုံးလႊမ္းအုပ္ခ်ဳပ္တတ္ေသာ အသိဥာဏ္ကုိလည္း မေမ့သင့္ပါ။ အသိဥာဏ္မပါျခင္းသည္ မ်က္ကန္းလုပ္ကုိင္ျခင္း ႏွင့္သာတူပါလိမ့္မည္။ ရွက္သင့္သည့္ အလုပ္ ဟုတ္ မဟုတ္၊ ေၾကာက္သင့္သည့္ အလုပ္ ဟုတ္ မဟုတ္ ကုိ အသိဥာဏ္ျဖင့္သာ သိႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အသိဥာဏ္ကသာ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဳိးမဲ့ေစတတ္တဲ့ ေၾကာက္ျခင္းေတြကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ပယ္ေဖ်ာက္သင့္ပါတယ္။ ေၾကာက္သင့္ ရွက္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိေတာ့ ေၾကာက္ၾကပါ၊ ရွက္ၾကပါ။ အရွက္တရား နဲ႔ အေၾကာက္တရားကုိ ၾကားကေန ခ်ိတ္ဆက္ေပးထားတာကလည္း အသိဥာဏ္ပဲျဖစ္ပါမယ္။ ေလာကကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ တရားႏွစ္ပါးကုိ လက္လြတ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေလာကႀကီး ပ်က္စီးသလား မပ်က္စီးသလားဆုိတာထက္ မိမိကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ထိခုိက္သြားမွာျဖစ္ပါ တယ္။ ပ်က္စီးတယ္လုိ႔ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေငြေၾကးဆုံးရႈံးပ်က္စီးတာကို မဆုိလုိပါ။ သံသရာပါမယ့္ သီလပ်က္စီးျခင္းကုိ သာဆုိလုိပါတယ္။ ဘ၀တစ္ခုအဆုံးမသတ္မီ အခ်ိန္ထိေတာ့ ေကာင္းခ်င္ ေကာင္းေနႏုိင္ပါတယ္။ အဆုံးသတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ခုကုိမ်ား ကူးၾကရမယ္ဆုိရင္ေတာ့…

---

ေကာင္းမႈလုပ္ျခင္း မလုပ္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈလုပ္ျခင္း မလုပ္ျခင္းတုိ႔ကုိ လူ႕ေလာကတြင္ အသက္ရွင္သန္ ေနထုိင္စဥ္ကာလအတြင္းမွာ လူေတြအားလုံးကုိ လိမ္ညာလုိ႔ရႏုိင္ေပမယ့္ သံသရာခရီးကုိ ထြက္ၾကရေတာ့မယ့္ တမလြန္မွာေတာ့ ညာလုိ႔မရႏုိင္ပါဘူး။

---

---

အရွက္တရား နဲ႔ အေၾကာက္တရားတုိ႔ကုိ အသိဥာဏ္ပညာျဖင့္ ထိန္းကြပ္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္းေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။

---

ေရးသားသူ(Author) ___

---

---

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

14-Sept-2018 ေသာၾကာေန႔(Friday)