ကၽြန္ေတာ့ရြာေလးအေၾကာင္း

 

 မဂၤလာပါဗ်။ အားလံုးက်န္းမာေနေကာင္းၾကမယ္ထင္ပါတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေနသိပ္မေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္သက္သာေနပါပီ။ ရာသီဥတုကေတာ့ မိုးအံု႕ေနပါတယ္ဗ်။ ေန႕လည္ဘက္ အျပင္အလုပ္လုပ္ေနသူေတြအတြက္ေတာ့ ေနသာထိုင္သာရွိတဲ့ရသီဥတုေပါ့ဗ်။ အရင္ရက္ေတြကဆိုရင္ ေနပူပူထဲမွာ သြားလာေနသူေတြကိုၾကည့္ပီး သူတို႕နဲ႕ထပ္တူပင္ပန္းမိပါတယ္။ ရာသီဥတုပူေတာ့ ေရမ်ားမ်ားေသာက္ပီးအလုပ္လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးကိုဂရုစိုက္ေစခ်င္တာပါ။ ေႏြရာသီမွာအလုပ္လုပ္သူေတြကေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းေနၾကမွာပါ။ ေတာင္သူလယ္သမားၾကီးေတြဆို ပိုပင္ပန္းၾကပါေသးတယ္။ စာေရးေနရင္း ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ရြာမွာေနခဲ့တာကိုသတိရလာတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ ရြာကအေၾကာင္းေရးမယ္ေနာ္။ 

   ကၽြန္ေတာ္ေနတာက ရန္ကုန္တိုင္း၊ ဝါးခယ္မျမိဳ႕နယ္၊ ကနစိုးကုန္းေက်းရြာမွာျဖစ္ပါတယ္ဗ်။ တစ္ရြာလံုးနီးပါးက ကရင္တိုင္းရင္သားမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ အားလံုးနီးပါးလည္း ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကုလားလူမ်ိဳးမ်ားလည္းရွိပါတယ္။ ကုလားလူမ်ိဳးမ်ားထဲမွ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္နဲ႕ ပုဏၰားမ်ားရွိၾကပါတယ္။ သူတို႕ကက်ေတာ့ ကလားစကားေရာ ကရင္စကားေရာ ေျပာတတ္ၾကတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ ကရင္စကားပဲေျပာတတ္ပါတယ္ဗ်။ ရြာကေလးကေတာ့ မၾကီးပါဘူး။ ရြာလယ္မွာေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းၾကီးတည္ရွိပါတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းၾကီးရဲ႕ ေျမာက္ဘက္အျခမ္း ကို ရြာရဲ႕ အထက္ပို္င္းလို႕ေခၚၾကပီး ေတာင္ဘက္ျခမ္းကိုေတာ့ ရြာရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းလို႕ေခၚဆိုၾကပါတယ္။ ရြာသူရြာသားမ်ား ရဲ႕ အဓိက အသက္ေမြးတဲ့ပညာရပ္ကေတာ့ လယ္စိုက္ပ်ိဳးတာေတြ၊ ပဲစိုက္ပ်ိဳးတာေတြနဲ႕ အျခားသီးႏွံေတြ၊ ငါးဖမ္းတာေတြ နဲ႕ လယ္ကြင္းထဲမွ လယ္ၾကြက္မ်ား ေထာင္ဖမ္းျခင္းေတြ ငွက္မ်ား ေထာင္ဖမ္းျခင္းေတြနဲ႕ အသက္ေမြးၾကပါတယ္။ 

  အဲ့ဒီ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္အကုန္နီးပါး လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္ဗ်။ ငယ္ငယ္တုန္းကပါ။ ခုေတာ့ မလုပ္တတ္ေတာ့ပါဘူးဗ်။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုတာ ၇တန္း နဲ႕ ၈တန္းပါ။ အဲ့ဒီ ၂တန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ရြာမွာ ေက်ာင္းျပန္တက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ၂ ႏွစ္ေၾကာင့္လည္း ကရင္စကားကို ေျပာတတ္လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကဆိုရင္ ျမိဳ႕ေတြ တစ္ျမိဳ႕ပီး တစ္ျမိဳ႕ေျပာင္းေနတာေၾကာင့္ ရြာကို မျပန္ျဖစ္ပါဘူး။ ကရင္စကားလည္း မတတ္ပါဘူး။ အေဖက အစိုးရဝန္ထမ္းျဖစ္တာေၾကာင့္ တာဝန္က်ရာျမိဳ႕ကို ေျပာင္းေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စပီး သိတတ္ကာစကဆိုရင္ ဟုမၼလင္းျမိဳ႕မွာပါ။ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္လည္းေခါင္ပါတယ္။ နာဂလူမ်ိဳးမ်ားရွိပါတယ္ဗ်။ ရာသီဥတုကလည္း ေအးျမပီး ႏွင္းက်ပါတယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစု ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕ကို ေျပာငး္ခဲ့ပါတယ္။ ေမာ္လျမိဳင္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္တန္းတက္ခဲ့ပါတယ္။ မူၾကိဳေက်ာင္းမတက္ခဲ့ပါဘူးဗ်။ သူငယ္တန္းကေန ၂ တန္းထိ တက္ခဲ့ပါတယ္။ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕မွာ။

   အဲ့ဒီေနာက္ မေကြးျမိဳ႕ကိုေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ပါတယ္။ မေကြးျမိဳ႕မွာ ၃တန္းကိုတက္ခဲ့ပါတယ္။ ၃တန္းကို မေကြးမွာတက္ခဲ့ပီး ၄ တန္းကိုေတာ့ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕မွာ ျပန္တက္ခဲ့ရပါတယ္။ ၅ တန္း အေစာပိုင္း ႏွစ္ဝက္ကို ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕မွာတက္ခဲ့ရပီး က်န္တဲ့ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ကိုေတာ့ မႏၱေလးျမို႕မွာတက္ခဲ့ပါတယ္။ ၆ တန္းကိုလည္း မႏၱေလးမွာတက္ခဲ့ပါတယ္။ ၇ တန္းနဲ႕ ၈ တန္းကိုေတာ့ ရြာမွာျပန္တက္ခဲ့ပီး ၉ တန္းနဲ႕ ၁၀ တန္းကို မႏၱေလးမွာျပန္တက္ခဲ့ပါတယ္။   

 ရြာမွာတုန္းကဆိုရင္ မနက္ကို အေစာၾကီးႏိုးပါတယ္။ ညဘက္ေတြမွာ လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတာေၾကာင့္ ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ျငိမ္းရင္ကို အိပ္ယာဝင္ၾကပါေတာ့တယ္။ ညဘက္ေတြမွာလည္း တစ္ေန႕တာအတြင္း ျဖစ္ပ်က္ေတြ႕ၾကံဳတာေတြကို ေျပာျပၾက ရယ္ေမာၾကနဲ႕ တစ္ေန႕တာအေမာမ်ားကို ေျဖၾကပါတယ္ဗ်။ မနက္အခ်ိန္ ၄ နာရီ ၅ နာရီဆို ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ အိပ္ယာ ႏိုးေနၾကပီး ေရေႏြးအိုးတည္ျခင္း မနက္အတြက္ ထမင္း ခ်က္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ထမင္းကိုလည္း ျဖစ္သလိုပဲ ဆီ၊ ဆား နယ္ပီး ေျမပဲေလွာ္နဲ႕ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ပီး မနက္စာအကို အဟာရျဖည့္ၾကပါတယ္။ အဲ့လို စားသံုးပီးရင္ေတာ့ လယ္ကြက္ေတြထဲသို႕သြားပီး မိမ္ိတို႕ရဲ႕ စပါးစိုက္ခင္းေတြကို ၾကည့္ရႈၾကပါတယ္။ ေပါင္းသင္စရာရွိသည္မ်ားကို ေပါင္းသင္ၾကပါတယ္။ ထို႕ေနာက္ေတာ့ ပုဇြန္လံုး၊ ဂဏန္းလံုးမ်ားကို လိုက္လံရွာေဖြ ၾကစုေဆာင္းၾကပါတယ္။  

  ညေနအခ်ိန္မွာ ေထာင္ေျခာက္ျပဳလုပ္ထားရွိခဲ့ေသာ ငါးရွဥ့္ေထာင္ေျခာက္မ်ားမွ ရရွိေသာ ငါးမ်ားကို လိုက္ၾကည့္ပီး မိထားသည္မ်ားရွိရင္ေတာ့ အဲ့ဒီေထာင္ေျခာက္ထဲကေန ထုတ္ပီး မိမိတို႕မွာအသင့္ပါလာတဲ့ အိတ္၊ ေတာင္း စသည္မ်ားထဲကို ေျပာင္းလဲ ထည့္သြင္းၾကပါတယ္။ ေနျမင့္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ခနတာ နားခိုဖို႕ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ တဲေလးေတြထဲမွာ အနားယူၾကပါတယ္။ ေန႕လည္ခင္းမွာေတာ့ အိမ္မွ မိမိေနရာ တဲေလးသို႕ ထမင္းခ်ိဳင့္လာပို႕တဲ့ မိမိရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး ဒါမွမဟုတ္ သားသမီး ေတြစီကေန ထမင္းခ်ိဳင့္ရရွိပီး စားေသာက္ၾကပါတယ္။ စားေသာက္ပီးရင္ေတာ့ သားသမီးေတြနဲ႕အတူ လယ္ကြက္ထဲမွာ ငါးကေလး ဖားကေလး လိုက္ရွာတာေတြ ေနာက္ပီး သရက္သီးပင္မ်ားရွိတဲ့ေနရာမွာဆိုရင္ သရက္သီးမ်ားကို ေလးခြမ်ားျဖင့္ ပစ္ခ်ပီး ဆားႏွင့္တို႕စားတာေတြကို အေပ်ာ္တပါးၾကီးျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ သဘာဝေလေအးေအးေလးလည္း ခံစားလို႕ရပါတယ္။ ေန႕လည္ေန႕ခင္းမွာေတာ့ မိမိတို႕ရဲ႕ လယ္ကြင္းေတြမွာပဲ ငါးျမွားၾကသူေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။  အဲ့ဒါေတြအားလံုးနီးပါး ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းကလုပ္ဖူးခဲ့ပါတယ္ဗ်။ ရြာမွာေနရတာေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ အရမ္းေကာင္းပါတယ္ဗ်။

writer caesarsupaimin

MSC-025