Child (Chapter 2)
က်ေနာ္သာ မပါလွ်င္ ကားေနာက္ခန္းမွာ ရန္ျဖစ္ေနသည့္ အႏွီ ကေလးငယ္မ်ားကို မည္သူက ၀င္ၿပီး ေျပာဆို ထိန္းေပးမည္နည္း။ က်ေနာ္ ပါေနတာေတာင္ ေကာင္မေလးက သူ႔ကို ေျပာဆိုေနသည့္ ေကာင္ေလးကို မ်က္လံုးအား ထီးႏွင့္ ထိုးေဖာက္လိုက္မည္ ေျပာေန၏။ တကယ္ မလုပ္ပါဘူးဟု ေျပာလို႔ မရေပ။ ေကာင္ေလးက တအားေျပာၿပီး ဖိအားေပးလာလွ်င္ ေကာင္မေလး ပံုက တကယ္လုပ္မည့္ ပံုစံပင္။ ကေလးမ်ားသည္ ငယ္ေသးသည္ မဟုတ္လား။ အေၾကာင္း အက်ိဳး ေသခ်ာ စဥ္းစားေနမည္ မဟုတ္ေပ။
ကားေနာက္ခန္းမွာ ထိန္းေပးမည့္ သူမပါဘဲႏွင့္ဆိုလွ်င္ အဆင္မေျပႏိုင္ေပ။ စကားလံုးမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုေနသည့္ အဆင့္ကေန လက္ေတြဘာေတြ ပါလာႏိုင္သည္ မဟုတ္လား။ ကေလးေတြက အထက္မွာ ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ဘာမွ မေသခ်ာ မသိေသး။ မေတြးႏိုင္ေသးဘူး မဟုတ္လား။ ဒီေနရာမွာ ၾကံဳႀကိဳက္လို႔ က်ေနာ့္ တူေတာ္ေမာင္ အေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေျပာျပလို၏။ တရက္သားက ေက်ာင္းမွာ ကိစၥတခုႏွင့္ ၾကံဳ၏။ အျခား မဟုတ္ က်ေနာ့္တူ လက္ခ်က္ႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ႏွာေခါင္းေသြး ယိုသြားျခင္း ျဖစ္၏။
ရန္ ျဖစ္ၾကျခင္း မဟုတ္ေပ။ ျဖစ္ပံုက ဒီလို။ တူေတာ္ေမာင္က ငါ့ လက္သီး ဘယ္သူ ျမည္းမလဲဆိုၿပီး ေမးသည္ ဆို၏။ သို႔ႏွင့္ သူ႔ေရွ႕ခံုမွာ ထိုင္သည့္ သူငယ္ခ်င္းက လက္ေထာင္ၿပီး လွည့္ၾကည့္သည္ ဆို၏။ သို႔ႏွင့္ တူေတာ္ေမာင္ကလည္း ထိုးထဲ့လိုက္သည္ေပါ့။ လံုး၀ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ ႏွာေခါင္းကို တိုက္ရိုက္ထိသျဖင့္ ႏွာေခါင္းေသြးမ်ား ယိုသြားေတာ့၏။ ေက်ာင္းခန္း အတြင္းမွာ ျဖစ္ျခင္း ျဖစ္၏။ ဆရာမ သတိမထားမိလိုက္ခ်ိန္မွာ ျဖစ္သြားျခင္း ျဖစ္၏။ ကေလးဆိုသည့္ အမ်ိဳးက ခန္႔မွန္းရခက္သည္ မဟုတ္လား။ နည္းနည္းမွ အလြတ္ေပးလုိ႔ မျဖစ္ေပ။ ေသခ်ာေလး ေစာင့္ၾကည့္ထားႏို္င္ဖို႔ လို၏။
က်ေနာ့္ အမ တေယာက္ တဖက္ ကေလးႏွင့္ ကေလးမိဘကို ေတာင္းပန္ရ၏။ ဟုိဖက္ မိဘမ်ားကလည္း သေဘာထားႀကီးၾက၏။ ရန္ျဖစ္ၾကျခင္း မဟုတ္ဘဲ ဒီအတိုင္း ေဆာ့ကစားရင္း ျဖစ္သည့္ ကိစၥပဲေလဆိုၿပီး နားလည္ ခြင့္လႊတ္ေပး၏။ အားလံုးၿပီးစီးသြားၿပီးေနာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္က အေတာ္ေလး ရယ္ရသည့္ ကိစၥ ျဖစ္၏။ ငါ့လက္သီး ဘယ္သူ ျမည္းမလဲ ဆိုၿပီး တေယာက္က ေျပာ၏။ တေယာက္ကလည္း ျမည္းမယ္ဆိုၿပီး လက္ေထာင္၏။ လက္သီးကိုု စားစရာမ်ား မွတ္ေနၾကသလား မသိေပ။
ထိုကေလးမ်ားႏွင့္ တကားထဲ ကားေနာက္ခန္းမွာ လိုက္စီးလာရင္း လမ္းတ၀က္မွာ အမ တေယာက္ တက္လာ၏။ ကားဆရာႏွင့္ အသိေတြဟုလို႔ေတာ့ ထင္မိ၏။ ကေလးေတြကို ေျပာဆိုေနတာ ၾကည့္မွ ေအာ္ ကေလးေတြကို သြားႀကိဳခ်ိန္ၾကရင္ လိုက္လိုက္ေပးေနသည့္ သူ ျဖစ္မွန္း သိေတာ့၏။ ကားဆရာႏွင့္ ေဆြမ်ိဳး နီးစပ္ ေတာ္မည္ထင္၏။ အေစာက စကားမ်ားေနသည့္ ကေလး (၂) ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး ငါ တရက္ေလး လိုက္မႀကိဳမိတာနဲ႔ ခုလိုေတြ ျဖစ္ကုန္တာလား ဆိုၿပီး ေရြရြတ္ ဆံုးမေနေလ၏။ ထိုအမသည္ ကိစၥတခုခုေၾကာင့္ ေက်ာင္းႀကိဳခ်ိန္ မမီဘဲ လမ္းတ၀က္ကေနမွ လိုက္စီး၊ လိုက္ျပန္ျခင္း ျဖစ္မည္ ထင္၏။
ဆက္ပါဦးမည္
Don Jaun
MSC 31
Congratulations @donjaun! You have completed the following achievement on the Steem blockchain and have been rewarded with new badge(s) :
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPTo support your work, I also upvoted your post!
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!