မိုးက ယခု ရက္ပုိင္း ဆက္ေနျပန္၏။ ၾကားထဲမွာ မိုးက ခဏ တျဖဳတ္ ရပ္သြားသျဖင့္ ပံုမွန္ ရာသီဥတုမ်ား ျဖစ္သြားၿပီလားေပါ့။ သို႔ေပမယ့္ မဟုတ္ေပ။ မိုးက ခဏ တျဖဳတ္သာ ရပ္သြားျခင္း ျဖစ္ၿပီး သာၿပီး တိုးလို႔ေတာင္ ရြာလာေသး၏။ ေျမျပင္မွာ မိုးေၾကာင့္ ေရကြက္မ်ားေနမႈ ဗြက္ထေနမႈ စိုရႊဲေနမႈမ်ား ခဏတျဖဳတ္ ေျခာက္သြားေအာင္ ခဏေလာက္ တိတ္ေပးလိုက္ျခင္း ေပလားေပါ့။ တကယ္လည္း ထိုသို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ပင္ မိုးကလည္း တကယ့္ မိုးပင္။

အိႏၵိယ ပင္လယ္ျပင္မွာ ျဖစ္သည့္ မုန္တို္င္းသည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံထဲသို႔ ၀င္သြားၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း မိုးကေတာ့ မရပ္ေသးေပ။ က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕ က်ေနာ္တို႔ ျပည္နယ္မွာေတာ့ မိုးကေတာ့ မျပတ္ေပ။ အခ်ိဳ႕ ျပည္နယ္မ်ား ၾကျပန္ေတာ့လည္း မိုးက မရြာေပ။ ဒီေန႔ သတင္း အစီအစဥ္မွာ မေကြးတိုင္းက အခ်ိဳ႕ ေဒသမ်ားမွာ လံုး၀ မိုးမရြာသျဖင့္ သီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ိဳး ျဖစ္ထြန္းမႈမွာ အဆင္မေျပမႈမ်ား ျဖစ္ေနေၾကာင္း တင္ျပသြား၏။ ဤအခ်က္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆိုးသည့္ ကိစၥပင္။

မိုးရြာသည့္ ေဒသမ်ားမွာ မိုးေကာင္းေကာင္းသည့္ အေကာင္းက ေရေတြ ဘာေတြ ႀကီးသည့္ အထိပင္။ မိုး မရြာေသာ ေဒသမ်ား ၾကျပန္ေတာ့လည္း လံုးလံုးကို မရြာ ျဖစ္ေန၏။ ဥတုရာသီေတြ ေဖာက္ျပန္ကုန္ၿပီ ထင္ပါ့။ ဥတုရာသီေတြ ေဖာက္ျပန္ရသည့္ အေၾကာင္းကေလည္း လူသားေတြ ေၾကာင့္ပဲ မဟုတ္လား။ ဥတုရာသီသည္ လူသားေတြကို လက္စားေခ်ေနသည္ ထင္ပါ့။ မိုးက မျပတ္ေတာ့ သြားရလာရ ခက္၏။ အဆင္မေျပေပ။ ဆိုင္ကယ္ပဲ ရွိေသာ က်ေနာ့္ အဖို႔ မိုးကာႀကီး တကားကားႏွွင့္ မိုးထဲ ေလထဲ သြားေနလာေနရ၏။

စာသင္ ကိစၥမ်ား ရွိေနသျဖင့္ မိုးထဲ ေလထဲ ေပမယ့္ မသြားလို႔ မလာလို႔လည္း မရေပ။ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းက ဆိုလွ်င္ေတာ့ မသြားခ်င္လည္း မသြားဘဲ ေနလို႔ ရ၏။ ဟိုဟို ဒီဒီ အေၾကာင္းျပလို႔ ရ၏။ ဆရာ ဘ၀ ျဖစ္သြား၊ ေရာက္သြားေသာ အခါမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကလို မသြားခ်င္လို႔ မလာခ်င္လို႔ ဆိုၿပီး လုပ္လို႔ မရေတာ့ေပ။ အေၾကာင္းျပလို႔ မရေပ။ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေနသူက ဆရာ တေယာက္ေလာက္သာ (တခါတေလ သင္ခ်ိန္ ေရာက္လို႔ မေရာက္လာလွ်င္ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ သင္ေနၿပီ ျဖစ္၏။)၊ ယခု ဆရာဘ၀မွာေတာ့ မိမိကို ေစာင့္ေနမည့္ သူမ်ားက အမ်ားသား မဟုတ္လား။ သင္တန္းရွိ လူကုန္ အားလံုး မဟုတ္လား။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ မိုး ရြာရြာ၊ ေနပူပူ ရာသီဥတု ဘာပင္ ျဖစ္ျဖစ္ သင္တန္းသို႔ သြားေနရ၏။ တပည့္ေတြ ေစာင့္ေနၾကမည္ မဟုတ္လား။ ရြာလြန္းသည့္ မိုးကို အျပစ္တင္ရင္း ဆိုင္ကယ္ မ၀ယ္ႏိုင္ေသးသည့္ မိမိ အျဖစ္ကိုလည္း အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနမိေတာ့၏။

Don Jaun

MSC 31