ဝမ္းေရးတြက္မို ့ ခ်မ္းေအးလည္းထြက္ရသည္

gunapeya (56)in #myanmar • 6 years ago

ေကာင္းကင္ျကီး တစ္ခုလံုး အံုမိႈင္းလ်က္ ေခ်ာ့ေမာ့မဲ႕သူမရွိေသာ ကေလးငယ္၏ မ်က္နွာကဲ႕သို ့ ငိုေတာ့မေယာင္ပင္။ သူငိုတာက ကိစၥမရွိ မိုးေအးေအးနွင့္ ရာသီဥတု ကိုယ့္ဘက္ပါေသာအခါမ်ိဳးဆို ေစာင္ေလးျခံဳကာ ေကြးလို ့ရေနသည္။ စာခ်ဆရာေတာ္မ်ားလည္း အလိုက္ အထိုက္ စာဝါကို နားလည္မႈနွင့္ ပိတ္ေပးထားသည္။ ခက္သည္က ဝမ္းေရးအတြက္ပင္ ။ဒီေန ့က မိမိတို ့ ဆြမ္းခံထြက္ရမည့္အလွည့္ျဖစ္ေနသည္ သံဃာမ်ားသည့္အတြက္ အဖြဲ႕သံုးဖြဲ႕ခြဲကာ အလွည့္က်စနစ္နွင့္ ထြက္ရသည္။ က်န္ေသာ အဖြဲ႕က စာျကည့္ခ်င္ျကည့္၊ မျကည့္လိုကလည္း ေအးေဆးသက္သာစြာ ေနခြင့္ရေပသည္။ အလွည့္ေရာက္ေတာ့ မႏြဲ႕စတမ္းေပါ့ ။မိုးက တျဖည္းျဖည္းဖြဲလာေခ်ျပီ ။ဆြမ္းခံထြက္လ်ွင္ မိုးေရစိုမည္က ၉၉ ရာခိုင္နႈန္းေသခ်ာေပျပီ မိမိမွာလည္း သကၤန္းသံုးစံုကို ဝတ္ထားေသာတစ္စံုသာ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕ရွိသည္ ။ဒီအစံုပါ စိုရႊဲသြားလ်ွင္ေတာ့ ဖ်ာလိပ္ ျခံဳေစာင္ပတ္ျပီး ေနရမည့္ အေနအထားေရာက္ေနသည္။

ေမာ္လျမိဳင္ ေနခဲ႕စဥ္က ထိုကဲ႕သို ့အျဖစ္မ်ိဳးျကံဳခဲ႕ဖူးသည္ ။နယ္ျမိဳ႕ေလးေတြ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း နွင့္ေနထိုင္ေကာင္းေပေသာ္ျငား မိုးကာလ ဆိုလ်ွင္လည္း မိုးတိတ္မည့္အရိပ္အေယာင္မျပဘဲ အျမဲရြာေနသည္ ။ကိုရင္ငယ္ဘဝကေတာ့ သကၤန္းကမျပည့္စံု၊ ဆြမ္းခံက ကိုယ္တိုင္ထြက္မွ ကိုယ္ဝမ္းဝမည့္အျဖစ္ဆိုေတာ့ ဆြမ္းခံထြက္ ျပန္လာတဲ႕အခါ ေရေလးညွစ္ျပီး အမိုးေအာက္တြင္ လွမ္းရသည္ ။မိမိကေတာ့ ခါးပန္းျကိဳးေလး ေခါင္းစည္းျပီး အညာေစာင္ကို သင္းပိုင္ကဲ႕သို ့ ဝတ္ထားရသည္ေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအကူအညီေတာင္းရေအာင္လည္း အကုန္လံုး သူ ့လိုကိုယ့္လိုပင္ ။မိုးမျပတ္ရြာ၍ သကၤန္းမေျခာက္သည့္အခါမ်ိဳးမွာေတာ့ ရွိတဲ႕ျခံဳေစာင္ေလးပဲ ဝတ္ေနျကတာမ်ားေတာ့ ျမင္ေတြ႕ရ မထူးဆန္းေတာ့ေပ။ ယခုလည္း သီတဂူ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားျကီး ထိုအျဖစ္မ်ိဳးနွင့္ ျကံဳေတာ့မည့္ကိန္းဆိုက္ေနေခ်ျပီ။ ဘုန္းကံျကီးပံုကလည္း မိမိရြာျပန္သည့္အခါမ်ိဳးတြင္ လႈမည့္တန္းမည့္ ဒကာ ဒကာမမ်ားက ခရီးခ်ည္းထြက္ေနျကသည့္ ဘုန္းရွင္ကံရွင္တည္း။ ျကိဳတင္ဇာတ္တိုက္ထားရင္ေတာင္ လြဲခ်င္လြဲနိုင္ေသးသည္ ။ယခုကား ခါးပန္းျကိဳးေခါင္းစည္းရေအာင္လည္း ကိုရင္ေလးမဟုတ္ေတာ့ေခ်။ ေပါက္တဲ႕နဖူး မထူးေတာ့လည္း လွန္းထားတဲ႕ သကၤန္းအစိုကိုသာ ျပန္ဝတ္ျပီး သြားရေတာ့မွာေပါ။့ မိုးက သိပ္ေတာင္မရြာေသး မိမိက တစ္ကိုယ္လံုး စိုရႊဲေနသည္မို ့ နည္းနည္းေတာ့ ရွက္မိသည္။ ဒါေျကာင့္ မိုးသည္းပါေစဟုသာ ဆုေတာင္းမိေတာ့သည္။

သို ့ေသာ္ ဆုေတာင္းမျပည့္ခဲ႕၊ မိုးဖြဲဖြဲေလး ရြာေနသည့္ အေနအထားကေန တျဖည္းျဖည္းတိတ္လာသည္။ ေကာင္းကင္ျကီးလည္း မိႈရတဲ႕ မ်က္နွာကဲ႕သို ့ ဝင္းလက္ေနသည္။ အလင္းေရာင္ေလးလည္း သန္းလာခဲ႕သည္။ ေနေရာင္မပြင့္တပြင့္ ထြက္လာျပီ။ မိမိမွာေတာ့ သကၤန္းေရစို ဝတ္လာသည္မို ့ ထြက္လာကတည္းက ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္နွင့္ ယခုမူကား ေနေတာင္ထြက္လာေခ်ျပီ။ ေနပူထဲ သကၤန္ေရစိုနဲ႕ မိမိကား သူမ်ားထက္ ထူးျပီး ရွက္စိတ္ျဖင့္ ရူးခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္သည္။ သို ့ေပမဲ႕ အျမတ္ထြက္သည္။ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္သည့္အခါမွာေတာ့ သကၤန္းေျခာက္သြားသည့္မို ေခြ်းနံ႕ မိႈနံ႕ေပ်ာက္ေအာင္ ေသခ်ာလွမ္းျပီး မိမိခ်ြတ္ထားခဲ႕သည့္ သကၤန္းအေဟာင္းေလးနွင့္ ျပန္လဲလွယ္လိုက္သည္ ။ေရခ်ိဳးဖို ့ စဥ္းစားေသာ္လည္း ေခါင္းက ဟိုနားက ကိုက္သလို ဒီနားက မူးသလိုနွင့္မို ့ေရေႏြးေလးျကိဳကာ လက္စြဲေတာ္ ဒီကိုဂ်င္ ေလးေသာက္ျပီး သက္သာေအာင္ ျကံဖန္ခဲ႕ရသည္။