မိုးရယ္ အခ်စ္ရယ္ ေၾကးအိုးရယ္

မိုးရာသီ တဲ့လားကြယ္ ခ်မ္းလိုက္တာတကတည္း။
ေကာင္းကင္က အုံ႔မိႈင္းမိႈင္း မိုးေလးက တစ္ၿပိဳက္
ၿပိဳက္ လြမ္းစရာေကာင္းလွပါသည္။ မိုးမႈန္ၾကား
ေလအေဝွ ့မွာ သယ္ေဆာင္ပါလာသည့္ မိုးစက္မႈန္
တို႔က သိမ့္ကနဲ႔ တုန္ကနဲ႔ အပိ်ဳျဖန္းေလး ခ်စ္သူနဲ႔
ခ်ိန္းေတြ႕ ရသလို ဘာလိုလို ညာလိုလိုႀကီးပါကြယ္။
ေအးခ်က္ ခ်မ္းခ်က္ကိုေျပာတာပါ။ တစ္မ်ိဳးထင္မွာစိုးတယ္ မိုးရြာလို႔ေအးပါသကြယ္။

တစ္မ်ိဳးညာႏြဲ႔ေသြမဖယ္ စိုးပါနဲ႔ေမရယ္က ဆရာ
ႏြမ္ဂ်ာသိုင္းဝတၳဳ။ မိုးေအးေအး ဝတၳဳ ေကာင္း
ေကာင္းေလးဖတ္ရမလား၊ ဇာတ္ကားေကာင္းေလး
မ်ားၾကည့္ရမလား။ ငယ္စဥ္တုန္းကေတာ့ မိုးေရထဲ
ေျပးလႊားေဆာ့ကစားခဲ့ရတာ အရသာတစ္ခု။
အဲ့အရသာက ခုထိရိွတုန္း။ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ
ၾကား သဲဝဲစားတာ ေရထိရင္စပ္ဖ်င္းဖ်င္း။မိုးရာသီ
ဖီလင္တဲ့။ သူမ်ားတကာေတြေရးတာ အားက်အတုယူစရာ။ ကိုယ္လည္း ေရးခ်င္တာေပါ့ သူမ်ား
ေတြလိုေရးမယ္စိတ္ကူးေတာ့ ကေလးကလားမ်ား
ျဖစ္မလား။

ေရးစရာက ရင္ခုန္စရာ ရိွမွ ပိုေရးေကာင္းမွာပါ။
ခုေတာ့ မိုးရာသီ အတြက္ရင္ခုန္စရာက ရမ္းတုတ္ၿပီး
ဖီးလ္ရမလား ခံစားရမလား။ သူမ်ားေတြနည္းနည္း
မွအထင္ႀကီးႀကီး ရီႊးလိုက္ ေရးလိုက္မည္လို႔
အေတြးဝင္ေနတုန္း။

”ဘာ..နင္ပဲ ခ်စ္တယ္ဆို အံမေလး ငါက
ဓူဝံၾကယ္ယူခိုင္းတာလဲမဟုတ္ဘူး၊ အိုင္ဖုန္း
ဝယ္ခိုင္းတာလဲမဟုတ္ဘူး၊ ဝိန္႔စိန္က ေရႊဝယ္ခိုင္း
တာလဲ မဟုတ္ဘူး မိုးေအးေအးနဲ႔ ေၾကးအိုးေလးစားခ်င္လို႔ ေရႊေတာင္တန္းက ျဖစ္ျဖစ္ ykko ကျဖစ္ျဖစ္
ဝယ္ေကြၽးခိုင္းတာပါဟဲ့”

က်ဳပ္တူမရယ္ သုံးထပ္သားျခားထားတဲ့ တစ္ဖက္
ခန္းကေန သူအဆက္နဲ႔ဖုန္းေျပာေနတာ။

”ဟဲ့ ငါအမ်ားႀကီးေတာင္းဆိုေနတာဟုတ္ဘူးေနာ္
ေကြၽးမွာလား မေကြၽးဘူးလားေျပာ နင္မေကြၽးရင္
ေကြၽးမယ့္သူေတြရိွတယ္ေနာ္”

အံမယ္ ေၾကးအိုးေသာက္ခ်င္တာ ႐ိုး႐ိုးမေျပာဘူး
ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြနဲ႔ပါလား။ ဒီမွာ မိုးရာသီဖီလင္
ေလး အမွန္အကန္ေရးမလို႔ပါဆို။ သူတို႔ေျပာေနမွ
ကိုယ္ေတာင္ ေၾကးအိုးေသာက္ခ်င္လာမိေပါ့။
အေတာ္ဆိုးတဲ့ကေလးေတြ ဖုန္းေျပာတာကို
ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေျပာၾကတာဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ေတာင္
ေၾကးအိုးမႈပတ္လာၿပီ။

ေခတ္ကာလ သားသမီးေတြမ်ား ရည္းစား
စကားေျပာတာ ၾကားရတာ ဗုိက္ဆာလိုက္တာ
အဲမွားလို႔ရည္စား စကားေျပာတာ ႐ိုမဆန္လိုက္ပုံမ်ားေျပာပါတယ္။ မိုးေတြရြာေနတယ္ကြယ္
လြမ္းတာ ဘာညာေပါ့။ ခုေတာ့ဟုတ္ဘူး မုိးရြာလို႔
ေၾကးအိုးပူပူေလးေသာက္ခ်င္သတဲ့။ အင္း ေျပာလို႔သာေျပာရတာ မုိးေတြက အျပင္ဖက္မွာရြာ၊ ရာသီဥတုေအးေအးေလးမွာ ေၾကးအိုးပူပူေလး
ေသာက္ၿပီးတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္
ၾကည့္ၿပီး..အင္း..အင္း.. ဒါလဲ ႐ိုဆန္တာပါပဲေလ။

ေၾကးအိုး ဆို၍ ငယ္စဥ္က ေၾကးအိုးႀကီးနဲ႔ေရာင္းတာလားလို႔ထင္ခဲ့မိသည္။ ေၾကးအိုးခြက္ႀကီးထဲသို႔
ၾကက္႐ိုး ဝက္႐ိုးျပဳတ္ရည္မ်ားျဖင့္ ၾကာဇံ ဆန္ျပား
မ်ားထည့္သည္။ ၾကက္သား၊ ဝက္သား၊ ငုံဥ၊
ၾကက္ဥမ်ား၊ ငါးဖယ္တုံးမ်ားႏွင့္ မုံညင္းရြက္မ်ားထည့္
၍ ပူပူေလးေသာက္ရသည္ ဟု ငယ္စဥ္က
ေၾကးအိုးကို ပုံေဖာ္ၾကည့္မိသည္။ ငယ္စဥ္က
ေၾကးအိုးေသာက္ရသည္မွာ အင္မတန္မွ
အရသာရိွလွေပသည္။

စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ေခတ္က ပိုၿပီးလက္ေတြ႔ က်ေနသလိုပဲေနာ္။ ေခတ္ကေလးေတြ က်ဳပ္တို႔ထက္
သာသြားျပန္ပါေရာ။ က်ဳပ္တို႔လိုသာဆိုရင္ ထမင္း
ဟင္းေမ့ ေမးေထာက္ရင္း အျပင္ဖက္က မိုးေရေတြ
ၾကည့္ၿပီး လြမ္းေနလိုက္မယ္ျဖစ္ျခင္း။ အဲ သူတို႔
ေခတ္က သာဆို က်ဳပ္တို႔ထက္ အစစ အရာရာႀကီးကိုသာသဗ်ိဳ႕။ မနာလိုစရာကို ကုသိုလ္ကံေကာင္း
ၾကတာလား။ က်ဳပ္တို႔ေခတ္က တစ္ၿမိဳ႕တစ္ရြာက
ခ်စ္သူဆီ စာေရးလိုက္ရတာကအေမာ။ ဖုန္းဆက္ဖို႔ကသူဖက္ ကိုယ့္ဖက္ ဖုန္းအဆင္ေျပၾကပါမွ စကားသံေလးၾကားရတာ။

ခုေခတ္ကေလးေတြမ်ား အခ်ိန္မေရြး ႀကိဳက္တဲ႔
အခ်ိန္ဖုန္းဆက္၊ အံမယ္ လူခ်င္းေတြ႔ေနသလိုကို
ဗီဒီယုိေကာလ္ ေခၚလို႔ရေသးဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ...
ဒါေတြမ်ားေၾကာင့္ပဲလား စဥ္းစားမိတာပါ။
သူတို႔ေလးေတြေခတ္က အခ်စ္ကို အလြယ္တကူ
ရရိွၿပီး တန္ဘိုးမထားၾကသလား။ ခုႀကိဳက္ ခုတြဲ
ခုယူ ခုကြဲၾကေလေရာသလားဗ်ာ။ မိုးေအးေအးနဲ႔
ဘာရယ္ဟုတ္ဘူး ေပၚလာတာေလး ေရးၾကည့္
မိတာပါ။ မိုးေအးေအးမွာ ပူပူေႏြးေႏြး အခ်စ္ကေလး
အဲ... ပူပူေႏြးေႏြး အစားအစာမ်ား စားသုံးရင္း
က်န္းမာၾကပါေစ...။

Author @htwegyi
Photo @htwegyi
MSC.036