ဘဝဒဏ္ရာသက္သာေစရာေဆးေကာင္းတစ္လက္

ေလလြင့္ေနေသာစိတ္ေတြကိုျပန္စုစည္း။
ပစ္ထားတာၾကာလို႔
ဖုန္ေတြတက္ေနတဲ့က်ေနာ့ရဲ႕အိမ္ေလးMSC-121ကိုသန္႔ရွင္းေရလုပ္ဖို႔
အဝတ္အစားလဲတံျမက္စည္းကိုင္
ေဂၚယူ၊Mp3ေလးဖြင့္၊ကဲစရွင္းၿပီဗ်ာ။

Dotaဒီဂိမ္းကိုက်ေနာ္စသိခဲ့တာ၇တန္းႏွစ္ေလာက္ကဆိုပါေတာ့။
Dotaကက်ေနာဂိမ္းေလာကထဲေရာက္လာရတဲ့အစမဟုတ္ဘူးေနာ္။
တကယ့္အစကိုေျပာရရင္........

က်ေနာ္၄တန္း၅တန္း"Computer"ဆိုတာႀကီးကိုစရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။
အေမပိတ္ရက္ရံုးသြားရင္လိုက္သြားတယ္။
အေမနဲ႔အတူရွိခ်င္လို႔လိုက္သြားတယ္
လို႔ေတာ့မထင္လိုက္ပါနဲ႔။အဓိကက
အေမ့ရံုးေရာက္ရင္ကြန္ပ်ဴတာရွိတယ္။အဲေတာ့ဂိမ္းေဆာ့လို႔ရမယ္။
ဟဲဟဲၾကံတတ္ရတာေပါ့။ကံေကာင္းခ်က္ဗ်ာ။ကြန္ပ်ဴတာကMini gameေလးေတြအသင့္သြင္းထားပီးသားဗ်ာ။
ေရကန္အသင့္ၾကာအသင့္ဆိုပါေတာ့။ပထမဆံုးႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးခဲ့မိတဲ့ဂိမ္းကေတာ့ "Plants Vs Zombies"ဗ်ာ။
အသဲစြဲကိုျမတ္ႏိုးခဲ့တာ။သစ္ပင္ေလးေတြကိုလိုက္စိုက္၊ဇြန္ဘီးေတြလာရင္သူတို႔ကပစ္၊ကိုယ္ကအဲတာၾကည့္ပီးေက်နပ္ပီတိဖစ္။
အဲအခ်ိန္ဆိုေလာကႀကီးေတာင္ေမ့သြား တယ္။
ခုထိလည္းခ်စ္စဲျမဲပါဘဲ။
ဘာလိုလိုနဲ႔လူလည္း၇တန္းေရာက္ခဲ့ပီ။
အတန္းေတြလည္းတစ္ဆင့္ပီးတစ္ဆင့္တက္လာပီဆိုေတာ့ဂိမ္းဆိုတဲ့အရာကိုလည္းနားလည္လာခဲ့ပီေလ။

အတန္းထဲကေဘာ္ဒါေဆာ့ၾကတယ္။ပိတ္ရက္ေတြလူစုပီး"ဟေရာင္ေတြဒီတပတ္စေနGeneralတိုက္မယ္ကြာ"တဲ့။ဘာလဲေပါ့။ဂိမ္းေတာ့ဂိမ္းဘဲေသခ်ာတယ္။ဘာဂိမ္းလဲသိေအာင္စံုစမ္းအံုးမွပါ။

ပါးစပ္ပါရြာေရာက္ဆိုသလို
"General"ဆိုတဲ့ဂိမ္းႀကီးကိုသိလို႔လာခဲ့ပီေလ။ခက္တာကအေမ့ရံုးမွာအဲဂိမ္းကသြင္းမထား။
လူကလည္းေဆာ့ခ်င္ေနတာရြပိုးထိုး။ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္းဆိုင္ဆိုတာႀကီးကိုလည္းတစ္ခါမွမေရာက္ဖူးေတာ့မသြားရဲ။
မိတ္ေဆြတို႔သိတဲ့အတိုင္း၁၅၀၀ဆင္းကဒ္ေတြမေပၚခင္ကကြန္ပ်ဴတိုင္ဆိုင္ေတြဆိုတာတစ္နာရီ၈၀၀၊၁၀၀၀။
ကိုယ္ကတစ္ေန႔မွ"၁၀၀"မုန္႔ဖိုးရတဲ့ဘဝ။
ေသေလာက္ေအာင္ေဆာ့ခ်င္ေပမယ့္ျမင္ရက္နဲ႔မၾကင္ရဆိုသလိုဆနၵကိုမ်ိဳသိပ္ရင္းေန႔ရက္ေတြကိုျဖတ္ခဲ့ရတာေပါ့။
ပထမဆံုးသြားဖူးတဲ့ကြန္ပ်ဴတာဆိုု္ကေတာ့လမ္းထိပ္တင္ဗ်ာ။"Plants Vs Zombies"လည္းရွိတယ္။
Generalလည္းရွိတယ္။
အိုေကမွာစိုေျပသြားတယ္ဗ်ာ။ခက္တာကအိမ္ကငယ္ငယ္တုန္းကစည္းကမ္းႀကီးတယ္ဗ်။
တစ္ပတ္တစ္ခါေတာင္မသြားခိုင္းဘူး။
ရက္စက္တယ္ေနာ္။လူလည္း၈တန္းေရာက္။
စသိပါပီDotaဆိုတဲ့အရာႀကီးကို။ျမန္မာႏိုင္ငံမွာယေန႔တိုင္ေခတ္စားေနတဲ့Dotaဆိုတာႀကီးဘာလို႔ေခတ္စားလဲ?ပိုက္ဆံကုန္ေငြကုန္အခ်ိန္ကုန္တာေတာင္ဘာလို႔ေခတ္စားေနတုန္းလဲ?အခုေတာ့အဲအေျဖေတြကို
ကိုယ္တိုင္သိေနခဲ့ေလၿပီ။

Dotaဆိုတာအသင္းအဖြဲ႕စိတ္ဓာတ္ကိုေလ့က်င့္ေပးတဲ့အရာႀကီးဗ်ာ။
ကိုယ့္အသင္းက၅ေယာက္။တစ္ဖက္ရန္သူ၅ေယာက္။နည္းဗ်ဴဟာေတြစဥ္းစားရင္းတစ္ဖက္ရဲ႕Main baseကိုအရင္ၿဖိဳသူႏိုင္ေၾကး။
ဘာလို႔အသင္းအဖြဲ႕စိတ္ဓာတ္ကိုေလ့က်င္းေပးလဲ?မိမိေအာင္ျမင္မႈကိုရဖို႔အတြက္
အသင္းအဖြဲ႕နဲ႔လုပ္ရာေနရာေတြမွာ
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔တဲ့စိတ္ကိုေမြးျမဴေပးလို႔ေပါ့ဗ်ာ။
တစ္ဖက္အသင္းကိုအႏိုင္ရဖို႔
ကိုယ္ကCarry roleကိုေရြးမလားSupporterဘဝကိုေရြးမလားRoamerဘဝနဲ႔တစ္ဖက္အသင္းကိုအားနည္းေအာင္လုပ္မလားစတဲ့သက္ဆိုင္ရာRoleေတြကိုေရြးရတယ္ဗ်ာ။
Carryေတြဘဲကိုင္လို႔မရသလိုSupportေတြRoamerေတြခ်ည္းဘဲလဲကိုင္မရပုဗ်ာ။
သူ႔ေနရာသူစံုေအာင္ကိုင္ေပးမွျပည့္စံုေကာင္းမြန္တဲ့အသင္းကိုရတာဗ်ာ။
အဲလိုဘဲဘဝကိုယွဥ္ၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။

အလုပ္ေတြလုပ္မယ္။ကိုယ့္ဘို႔ကိုယ္ခ်ည္းၾကည့္လုပ္ေလ။ေသခ်ာတယ္အဲလူျပဳတ္ဖို႔နဲ႔လူမုန္းမ်ားမွာ။စြန္႔လႊတ္သင့္ရင္စြန္႔လႊတ္ရမယ္။supေပးသင့္ရင္supေပးရမယ္။အသင္းအဖြဲ႕နဲ႔လုပ္ရာမွာစည္းလံုးမႈကပထမအေရးႀကီးဆံုးဗ်ာ။တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း။အသင္းအဖြဲ႕စိတ္ဓာတ္မရွိရင္အဲအသင္းက်ရံွးမွာအမွန္ဘဲ။
အဲလိုအရာေတြကိုDotaဆိုတဲ့အရာႀကီးကေလ့က်င့္ေပးေနတာဗ်ာ။မယံုမရွိနဲ႔။မေဆာ့ၾကည့္ဗ်ာ။သိလာေစရမယ္။
၈တန္းကစသိလာခဲ့တာအရာႀကီးကိုယခုတကၠသိုလ္တက္ေနဆဲလည္းျမတ္ႏိုးဆဲဗ်ာ။ေဆာ့စဲဗ်ာ။ဂိမ္းကိုႀကိဳက္ပါတယ္။ျမတ္ႏိုးတယ္ႏွစ္သက္တယ္။ဂိမ္းတိုင္းႀကိဳက္တာေတာ့မဟုတ္။
အထူးသျဖင့္စုေပါင္းေဆာ့ရတမ်ိဳးဆိုအသဲစြဲေပါ့ဗ်ာ။Dotaလည္းအသဲစြဲထဲကMemberတစ္ေယာက္ေပါ့။ဂိမ္းေဆာ့ရင္စိတ္ညစ္တာေတြေမ့တယ္ဆိုတာကို
ကိုယ့္ကိုကိုနားလည္လိုက္မိကတည္းကစိတ္ညစ္တိုင္းဂိမ္းေဆာ့မိတာဘဲဗ်ာ။
ခုထိလည္းဂိမ္းေလာကထဲက်င္လည္ေနတုန္း။အနာဂတ္မွာလည္းက်င္လဲဖို႔ပိုျမင္တယ္ဗ်ာ။ဂိမ္းဆိုတာက်ေနာ့ဘဝရဲ႕ဒဏ္ရာေတြကို
ကုစားေပးတဲ့ေဆးေကာင္းတစ္လက္ထဲကတစ္ပါးဘဲေပါ့ဗ်ာ။
မိတ္ေဆြတို႔ေကာ?မိတ္ေတြတို႔ရဲ႕ဘဝဒဏ္ရာေတြကိုဘယ္အရာကသက္သာေအာင္ကုစားေပးလဲ?
"Life is just a game.So Play happily,play well,Play till the end!!!"

ဟူးက်ေနာ့အိမ္လည္းဒီေလာက္ဆိုဖုန္ေတြရွင္းသြားေလာက္ပီထင္ပါတယ္။ေမာလိုက္တာဗ်ာ။ေရေသာက္အနားယူေရခ်ိဳးပီး၊ဂိမ္းေလာကထဲခဏအေျခခ်လိုက္အံုးမယ္ဗ်ာ။
ေက်းဇူးတင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္................

@hzerok
MSC-121
Photo from google