“ကြီးေရႊႏွင့္ ေယာင္အလုံးသုံးဆယ္ လက္ေ၀ွ႕ပြဲ”
ေန႕ရက္မ်ား တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ ကုန္လြန္သြားၾကသည္။ အခ်ိန္မ်ားသည္ ပို၍ျမန္ေနၾကသည္လားဟုပင္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေတြးေတာေနမိသည္။ ယေန႕ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ဳပ္ကီြးေရႊ အြန္လိုင္းမဟာေပၚသုိ႕ တက္ေရာက္ စနည္းနာျခင္း မျပဳႏုိင္သည္မွာ ငါးရက္ေျမာက္ျဖစ္ေတာ့မည္။
လြမ္းေရးထက္ ၀မ္းေရးကခက္ဟုဆိုၾကသလို၊ “လူတစ္ခု ပူမႈရယ္က ဆယ္ကုေဋတဲ့” ေရွးလူႀကီးမ်ား ေျပာစကားမ်ားကို ငယ္စဥ္က ပိုပိုသာသာေျပာခဲ့ၾကသည္ဟု ေတြးထင္ခဲ့မိသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ထိုစကားမ်ားကို လုံး၀လက္ခံရေတာ့မည္။ ကြက္တိ-ဒက္ထိ မွန္ေနပါေပါ့လားဟု ျပန္လည္သုံးသပ္မိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ ခံစားေတြ႕ႀကဳံရေလမွ ေအာ္-ဟုတ္ပါလား ဆိုပီး လက္ခံယုံၾကည္ၾကရသည္။ ကၽြန္ဳပ္ကီြးေရႊ ထိုအဆိုအမိန္႕မ်ားကို ယခုအခါတြင္ကား ရာႏႈန္းျပည့္ လက္ခံလုိက္ပါပီ။
လူရယ္လို႕ ျဖစ္လာေလေတာ့ အေၾကာင္းအရာစုံလွေသာ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ႀကဳံရေလမွ ေအာ္ဒီဟာကဒီလို၊ ဟိုဟာကဟိုလို ဆိုၿပီး အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို နားလည္မွတ္သားလာခဲ့ရသည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အလုပ္ရယ္လို႕ ပင္ပင္ပန္းပန္း မလုပ္ခဲ့ရေလေသာ ကြီးေရႊ အရြယ္ေရာက္လို႕ ေက်ာင္းစာအတန္းစာ သင္ယူၿပီးျပန္ေတာ့၊ ဇနီးမယားေလးနဲ႕ တစ္အိုးတစ္အိမ္ ထူေထာင္ရန္ အေၾကာင္းကဖန္လာေလသည္ေပါ့။ သို႕ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ကတစ္ဖက္ မိဘမ်ားကို လုပ္ေကၽြးျပဳစုရသည္ကတစ္ဖက္၊ သားသမီးေလးရလာျပန္ေတာ့ သားသမီးေရွ႕ေရး အတြက္ ေတြးေတာ၊ စီစဥ္၊ ပလန္ေတြခ်၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြမ်ားစြာနဲ႕ ႀကိတ္ပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနခဲ့တာေပါ့။
သို႕ေသာ္လည္း အခြင့္အေရးႏွင့္ အခ်ိန္အခါမ်ားကို လက္လႊတ္ဆုံးရႈံးခဲ့သည္ကမ်ားေလေတာ့ ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊ ဒုံရင္းဒုံရင္း ဂ်န္နရယ္၀ပ္ကားမင္းဆိုသည့္ အဆင့္ကတက္မလာ၊ ယက္ကန္ကန္ႏွင့္ မိသားစုဘ၀ကို ေဘးတိုက္တစ္မ်ိဳး၊ ကန္႕လန္႕တစ္သြယ္၊ ေဒါင္လိုက္တစ္နည္း ရရာခရီးျဖင့္ ေလ်ာက္ခဲ့သည္။ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေသာ အလုပ္မ်ား ရွိခဲ့သလို ၀က္၀က္ကြဲေအာင္ရႈံးေသာ အကြက္မ်ားလည္း ႀကဳံခဲ့ရသည္။
ဘ၀ဆိုေသာ ႀကိဳး၀ိုင္းအတြင္းတြင္ ခံစစ္ျဖင့္ကစားေနေသာ ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊ ဒဏ္ရာေပါင္းစုံျဖင့္ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံကာ ဘ၀ထဲက လက္ေ၀ွ႕ထိုးဘက္မ်ားကို အျပန္အလွန္ ျပန္လည္ထိုးသတ္ေနခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊ၏ ႀကိဳး၀ိုင္းတြင္းမွ အေကာင္းဆုံး ၿပိဳင္ဘက္ႀကီးကား ကုန္ေစ်းႏႈန္းမည္ေသာ ငတိႀကီးျဖစ္သည္။ ကြီးေရႊက တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ ငတိႀကီးကုန္ေစ်းႏႈန္းက ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ၀င္ကာထိုးသြားသည္။ ထူးဆန္းသည္ကား ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးကို ျမင္ေနပါလ်က္ႏွင့္ ထိေအာင္မထိုးႏိုင္ေသာ ကၽြန္ဳပ္ပါေပ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ အေပါက္အၿပဲမ်ားႏွင့္ ဖူးေယာင္ကာက်န္ခဲ့သူက ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊ ပင္ျဖစ္၏။
တစ္ခါတြင္ကား- ကုန္ပစၥည္းေလးတစ္ခုကို အတတ္ႀကီးလုပ္ကာ ၀ယ္ေလွာင္ကာ ထားလိုက္သည္၊ ေစ်းကြက္အေျခအေနေလးေကာင္းေနမွ ကြီးေရႊေတာ့ ပြပီဟလို႕ေတြးေနတုန္း ရာသီဥတု နတ္ဆိုးက မေျပာမဆို ႀကိဳး၀ိုင္းထဲ၀င္လာကာ ေျချဖင့္ခတ္သြားသည္။ ကြဲျပန္ပီ ျပဲျပန္ပီ ေျခစြမ္းထက္ေသာ ကိုလူဆိုးေၾကာင့္ ေလွာင္ထားေသာ ပစၥည္းေလး ေရစုန္ေျမာရွာေလေတာ့သည္။ ရာသီဥတုနတ္ဆိုးရယ္ ေျခကန္ခ်က္ျပင္းလိုက္ပုံမ်ား ၀မ္ခ်ိဳင္းတို႕၊ ေရႊဓူ၀ံတို႕ေလာက္ေတာ့ စကားထဲတြင္ ထည့္မေျပာ ေလာက္ေအာင္ပင္။ ယခု ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊအား ေျချဖင့္ခတ္သြားသည္မွာ ကန္ခ်က္ျပင္းပုံကျဖင့္ ရက္သတၱ ႏွစ္ပတ္ခန္႕ အစားမစားႏိုင္၊ မအိပ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ အလူးအလိမ့္ခံခဲ့ရသည္။ ဆိုးပါ့ ကိုနတ္ဆိုးရယ္ --
သို႕ႏွင့္ သို႕ႏွင့္ေပါ့ဗ်ာ ကြီးေရႊချမာ ဘ၀ႀကိဳး၀ိုင္းထဲမွာ အေလ့က်င့္ခံ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္အလား စူပါဖိုက္တာမ်ား၏ လက္ေသြးျခင္း၊ ေျခစမ္းျခင္းမ်ားကို အလူးအလိမ့္ခံကာ အထုခံ၊ အေထာင္းခံကာ ေနသားက်လာသည္။ ယခုဆိုလ်င္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း၏ ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားကို ေအးေအးသက္သာ ခုခံႏိုင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ယခင္လို ဖူးေယာင္၊ ညိဳမဲကာမေနေတာ့ အသားမာတက္ေနေသာ ကြီးေရႊ၏ဘ၀မ်က္ႏွာျပင္က အေတာ္အသင့္ ေလာကဓံကို ခံႏိုင္ရည္ရွိေနပါပီ။
ကၽြန္ဳပ္ကြီးေရႊလို ခုေခတ္လူငယ္ေလးေတြ မမွားၾကေလႏွင့္ ငယ္စဥ္က အတန္းပညာကို ထူးခၽြန္ေအာင္မသင္၊ အတတ္ပညာကို မရွာေဖြ လြယ္လြယ္ေနလြယ္လြယ္စားခဲ့၊ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား ဘ၀ကို ျဖစ္သလိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ေလေတာ့ အခုလို အသက္ေလးႀကီး အရြယ္ေလးရလာခ်ိန္မွာ ေနာင္တမ်ားစြာေပြ႕ပိုက္လ်က္ ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ဘ၀ကို ေပ်ာ္ပိုက္ခဲ့သည္မ်ားကို မ်က္ရည္၀ဲကာ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ေနာင္တဆိုသည္ ေနာင္မွရသည့္အမ်ိဳးေပကိုး။
ကြီးေရႊလို မေယာင္ၾကေလနဲ႕ ကြီးေရႊေယာင္ခ်က္က ေယာင္လုံးေပါင္း အလုံးသုံးဆယ္ကို စေကးၾကမ္းၾကမ္းျဖင့္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုေယာင္သုံးဆယ္စေကးမ်ားျဖင့္ ဘ၀ကို လြယ္လြယ္ေနထိုင္ခဲ့ေလေတာ့ အသက္ႀကီးမွ ဒုကၡေတြ႕ ရသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စကားလက္ေဆာင္ပါးလိုက္ခ်င္တာက ကြီးေရႊလိုမေယာင္ၾကနဲ႕ အခ်ိန္ရွိခိုက္ လုံ႕လစိုက္ထားၾကပါလို႕ ဘ၀ႏွင့္ရင္းကာရလိုက္ေသာ အဖိုးတန္စကားကို ကမ္းလိုက္ပါတယ္ဗ်ား။ လူငယ္အေပါင္း ႀကီးပြားတိုးတက္ကာ ေယာင္လုံးမ်ားႏွင့္ နပမ္းမလုံးမိၾကေစရန္ သတိေပးလိုက္ပါေၾကာင္း။---။
Writer >>>@nyinyiwin(Steemit) MSC-006
Writing End Time >>> 05:30 PM (15.9.2018)
#Myanmar #Literature #Writing #Blog #Life
စေ သူျကီးေရ
ႀကိဳက္လို႔ ဗုတ္ခဲ့သေတာ္
အားေပးမႈကို ေက်းဇူးအထူးတင္လ်က္ပါ အားေပးသူႀကီးေရ ။
ေပၚေတာ္မူလာေသးတယ္...
ဝမ္းသာပါတယ္ ကြီးေရႊေရ...
က်ေနာ္လား အလုပ္ကေလးေတြ ရႈတ္ေနလို႕ ဗ်ာ ပိုစ္မတင္ျဖစ္တာ နဲနဲၾကာသြားတယ္။
ဘဘစမီးကႏွစ္ေရာင္ျခယ္ဘဘ. ဟိဟိ😋😋😋
ေယာင္မေနနဲ႕ သမီးေရ တခုပဲ ႀကိဳးစားလုပ္။
မွတ္သားထားပါ့မယ္ ကီြးေရႊ ေရ
မွတ္ထားပါ ကိုျမန္မာကိုကိုေရ ဘဝအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္ဗ်။
ကိုယ္ေတြ႕ ေတြ မွ်ေဝေပးေနတာ
အမွန္ပဲဗ် ကိုယ္ေတြ႕ေလးေတြ မ်ေဝေနတာပါ။
ကိုယ္ေတြ႕နဲ႔ယွဥ္ျပီး ဥပမာေပးထားတာေလး အရမ္းေကာင္းပါတယ္ ဥေရႊ ေနာက္တစ္ခါ ကုန္ေလွာင္မယ္ဆို ျပကၡဒိန္တို႔လို ဟာမ်ိဳးေတြေလွာင္ထားပါ ။
အမွန္ပဲ ဒိုမီေရ ကိုယ္ေတြ႕ႀကဳံမွ ရလာတဲ့အသိက တန္ဘိုးအရမ္းႀကီးပါတယ္။
ေကာင္းခ်က္ပါကႊီးေရႊေရ
ေက်းဇူးကိုစိုးေရ ။ ကိုယ့္လို ေနာက္လူငယ္ေတြမျဖစ္ရေလေအာင္ ခ်ျပထားတာ။
အဖိုးတန္ ဘဝသင္ခန္းစာေတြပါ။ကြၽန္ေတာ္လည္းအတူတူပါဘဲ။
ဟုတ္ကိုမေဟာ္ေရ ဘဝ ကိုကိုယ္ေတြ႕ျဖတ္သန္းခ်ိန္မွာ အသိေနာက္က် အျမင္ေနာက္က် ျဖစ္ခဲ့လို႕ အရြယ္လြန္မွ ေနာင္တရေနရတဲ့ က်ေတာ္လို႕ အျဖစ္မ်ိဳး ခုေခတ္ကေလးေတြ မျဖစ္ရေလေအာင္ ေရးသားတင္ျပထားတာဗ်ာ။ ယူတတ္သူေတြရၾကမွာပါ။
စမိက ေယာင္ေလးဆယ္ပါ ဥေရႊ😁
ေယာင္ေလးဆယ္ နဲတယ္ကြယ္ ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထား။
ဟိုက္....ေယာင္ေတြမ်ားလွျခည္လား ဟိုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ေယာင္ေတြလား အဟီး
ေယာင္ေတြ မမ်ားပါဘူး ကိုႀကီးယုေရ တဘဝလုံး ေယာင္လာတာေလးေတြပါ နဲနဲေလးပါဗ်ာ။ အဟက္ဟက္--- ေယာင္သုံးဆယ္ ေျခာက္ဆယ္ တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ ---