Wars of the Three World
Waes of the Three World
အပိုင္း(၅)
လကၡာပညာထဲက..မႏၲန္႐ွာေဖြျခင္း။
သို႔မဟုတ္ၿဂိ္ုလ္၇လံုးအေၾကာင္း
ကိုေဇာ္ရယ္၊ကိုလင္းထက္ရယ္၊မျဖဴရယ္....
္သံုးေယာက္သား ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတာေတြက္ိုေဆြးေႏြးေနၾကသည္။ "ေအးဟယ္...ငါေတာ့ နင္(လင္းထက္)ကို ေသပီမွတ္ေနတာ..နင္ကငါ့အေနန႔ဲအနာဂတ္.ကိုေရာက္ေနတာကိူး"ဟု မျဖဴကရီရင္းေျပာသည္။ ကိုလင္းထက္ "ေနပါဟာ.နင့္ဟာနင္ေပါက္ကရေနရေရာက္ၿပီးေတာ့.."ဟုဆိုလိုသသည္။ ကိုေဇာ္ကမူ ဘာမွနားမလည္သျဖင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားန႔ဲပင္ေငးေနသည္။ ကိုလင္းထက္ကို မျဖဴက"ဟိုတေယာက္က ဘယ္ေပ်ာက္ေနလဲဟ...God of eye ကလည္းမသိဘူးဘဲ့ေျပာတာဘဲ့" ဟုအလိုမက်ဟန္ျဖင့္ေျပာေသာအခါ ကိုလင္းထက္က "သူက..နင့္လိုတေနရာေရာက္ရင္ေရာက္မေရာက္ရင္...တခုခုျဖစ္ေနတာေနမယ္"ဟူ အေဝးကိုလွမ္းၾကည့္ရင္းေျပာသည္။ သူတိူ႔နစ္ေယာက္စကားေျပာေနခိုက္..ကိုေဇာ္င ထၿပီးေနာက္..စာအုပ္အခ်ိ့ကိုလွန္ေလွာေနသည္။
ကိုလင္းထက္က "ကိုေဇာ္ဘာေတြလွန္ေနတာလဲဟ."ဟုေမးေသာအခါ ကိုေဇာ္က ေနာက္လွည့္မၾကည့္ဘဲ့စာအူပ္လွန္ေလွာရင္း"ငါကအခု မႏၲန္အခ်ိဳ႕ကို႐ွာေဖြေနတာပါ "ဟုခပ္ေအးေအးေျပာေလသည္။ မျဖဴက ကိုေဇာ့္ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ၿပီး "ကိုေဇာ္က ဘာ႐ွာေနတာလဲ"ဟု ေမးလိုက္လွ်င္ ကိုေဇာ္က ေနာက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး" ငါတို႔အတိတ္ကိုသြားတုန္းက အေနာ္ရထာရဲ႕အရိဒမၼာလွံတံရယ္.၊က်ားလူန႔ဲရင္ဆိုင္ရတုန္းက ရခ့ဲတ့ဲမႏၲန္ေတြရခ့ဲတယ္။ ဒီဟာေတြက တခုန႔ဲတခုအဆက္အသြယ္႐ွိပံုရတယ္..။ငါ့ကိုယ္ထဲသြင္းလိုက္တုန္းက အိပ္မက္မက္တယ္"ဟုေျပာရင္ စားပြဲခုံေ႐ွ႕တြင္လက္နစ္ေခ်ာင္းခ်လိုက္သည္။ ကိုလင္းထက္ႏွင့္ မျဖဴက အ့ံျသဟန္ျဖင့္ ..ၿပိဳင္တူ"ဟမ္..အိပ္မက္မက္တယ္.."ဟုအံျသသံထြက္လာေလသည္။
ကိုေဇာ္က.စဥ္းစားဟန္ျဖင ့္"ဟူတ္တယ္.ငါအိပ္မက္မက္တယ္..အိပ္မက္ထဲမွာ မႏၲန္တခုန႔ဲအရမ္းနီးကပ္ေနတယ္.ေ႐ွ႕ျဖစ္ေဟာက်မ္းန႔ဲပတ္သက္ေနတယ္။ ေမွာ္ဆရာလို႔ယူဆရတ့ဲပုဂၢိဴလ္တေယာက္က.ငါ့ကိုဒီလို႐ွင္းျပခဲ့တယ္"
ကိုေဇာ္တေယာက္..ျဖဴေဖြးလင္းတန္းေနေသာပတ္ဝန္းက်င္တေနရာကိုေရာက္ေနသည္။ ငါဘယ္ေနရာကိုေရာက္ေနပါလိမ့္ဟု စဥ္းစားေနမိသည္။ ေမွာ္ဆရာပံုစံဝတ္ထားေသာလူတေယာက္သူ႔အနားကိုေရာက္လာသည္။ ကိုေဇာ္ကသူ႔ၾကည့္ရင္း "ဒါကဘယ္ေနရာလဲ ခင္ဗ်ားကဘယ္သူလဲ"ဟူေမးလိုက္သည္။.ထိူလူမွ.."ငါကေမွာ္ဆရာတေယာက္ဘဲ့.ဒီေနရာက စိတ္နယ္လြန္ဘံုလို႔ေခၚတယ္..ငါအခုလာတာက သင့္က္ိုေျပာစရာ႐ွိလို႔ဘဲ...ငါေျပာတာကိုနားေထာင္ပါ"ဟု ဆိုလိုက္လွ်င္.ကိုေဇာ္ကလည္းအမ်ိဴးအမည္မသိေသာလႈိင္းစြမ္းအားတခုက္ုိ ခံစားမိရင္း.အလိုလိုနားေထာင္ခ်င္စိန္ျဖစ္လာသည္။
ထိုလူက "ငါက လွ်ိဴ႕ဝွက္အဖြဲ႔အစည္းကျဖစ္တယ္။ အတိတ္တူန္းက ငရဲတံခါးပြင့္တဲ့အခ်ိန္ ငါဟာ အဲဒီေနရာမွာ႐ွိခ့ဲတယ္။ ငရဲတံခါးပိတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာမႏၲန္ေတြန႔ဲပစၥည္းေတြဟာ တစဆီကြဲထြက္ၿပိဳကြဲသြားတယ္..။ ငါကသင့္ကို အဲဒီပစၥည္းေတြစုၿပီးကာကြယ္ေပးႏိုင္တယ္လို႔ယူဆတယ္. သင့္အနီးမွာ႐ွိတ့ဲ မႏၲန္တခု႐ွိတယ္၊ ဒါဟာေ႐ွ႕ျဖစ္ေဟာက်မ္းျဖစ္တ့ဲ လကၡဏာပညာရပ္မွာပါတယ္၊ လကၡဏယပညာရပ္ကအလြန္က်ယ္ေျပာလြန္းလို႔ သာမန္နည္းန႔ဲ႐ွာရင္
ဒီမႏၲန္ကိုလိုုက္႐ွာဖိူ႔နစ္တေသာင္းၾကာရင္ေတာင္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ႐ွာဖို႔က န့လံုးသားန႔ဲ႐ွာပါ" ဟုဆိုလုိက္သည္။ ကိုေဇာ္လည္းလန္႔ႏိုးလာသည္။
ကိုလင္းထက္နဲ႔မျဖဴတို႔က ၿငိမ္သက္စြာနားေထာင္ေနရင္း...ကိုလင္းထက္က "နင္ေတြ႔ခဲ့တာက ငရဲတံခါးကိုပိတ္ခဲ့တ့ဲေမွာ္ပညာ႐ွင္ေနမယ္..အာ့ေမွာ္ပညာ႐ွင္က လွ်ိဴ႕ဝွက္အဖြဲ႔အစည္းတခုမွာဝင္ခဲ့တယ္လို႔ဆိုတာဘဲ..အခုထိအာ့လွ်ိဴ႕ဝွက္အဖြဲ႔အစည္း႐ွိေသးတယ္ထင္တယ္"ဟု စဥ္းစဥ္းစားစားေျပာလိုက္သည္။ ကိုေဇာ္က ကိုလင္းထက္ကိုၾကည့္ၿပီး "လကၡာပညာကို႐ွာေဖြရမွာေပါ့ သေဘာတူလား"ဟုေမးလိုက္သည္။ ကိုလင္းထက္က "ငါသေဘာတူပါတယ္.."ဟူဆိုလိုက္သည္။
ကိုလင္းထက္က.."ငါေတြ႔ၿပီထင္တယ္..ေသာၾကာၿဂိဳလ္ကျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားတယ္" ဟုဆိုလွ်င္ ကိုေဇာ္န႔ဲမျဖဴက ႐ွင္းျပပါဦးဆိုသည့္သေဘာျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုလင္းထက္က "ဒီလိုေလ...ေသာၾကာၿဂိဴလ္ကပထမဆံုးေပၚတာမဟူတ္ေပမယ့္..လူသားေတြအတြက္အေရးပါတယ္..။လူသားမ်ိဳးဆက္ျပန္႔ပြားဖို႔ဒီၿဂိဳလ္ကအေရးပါတယ္။ ေသာၾကာၿဂိဳလ္အားမေကာင္းရင္..သေႏၶရဖို႔မလြယ္ဘူး.ကာမစိတ္ကုန္ခမ္းတယ္.ဒါေၾကာင့္ ေသာၾကာျဂ္ုလ္ဟာ လူသားမ်ိဳးဆက္အတြက္အေရးပါတယ္။ ေသာၾကာၿဂိဳလ္စျဖစ္တာက အတိတ္တူန္းကလူေတြက တန္ခိူးေတြန႔ဲတည္တ့ံၾကတယ္။ေျမႀကီးေတြကိုစားတ့ဲအခါ.အဟာရဓာတ္ေၾကာင့္ ေယာက္်ားမိန္းမပံူသကၰာန္ထင္႐ွားလာတယ္။ ဒါန႔ဲတေယာက္ကိုတေယာက္အလိုဆႏၵျဖစ္လာတ့ဲအခါ..ေသာၾကာၿဂိဳလ္ရဲ႕အလင္းတန္းဟာကမ႓ာဆီကိုက်ေရာက္လာတယ္။ ကမ႓ာဦးလူသားေတြက အင္မတန္နည္းေပမယ့္ ေနရာတကာကိုႀကိဳက္သလိုသြားႏိုင္ေတာ့ကမ႓ာကသူတို႔အတြက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေပါ့။ ေသာၾကာၿဂိဳလ္ရဲ႕အလင္းတန္းေတြေၾကာင့္ အလုိဆႏၵေတြဟာပိုမိုျပင္းထန္လာတယ္။ အထူးသျဖင့္စပ္စုၿပီးေသာၾကာၿဂိဳလ္အလင္းတန္းကိုၾကည့္မိတ့ဲသူ၊ အလင္းတန္းနဲ႔ထိမိတ့ဲသူေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္မၾကည့္ မထိမိတ့ဲသူေတြက ေတာင္ကုန္းေတြဖန္တီးၿပီး ဂူထဲမွာေနၾကတယ္တ့ဲ။ အာ့လိုအလင္းတန္းေတြဘာညာထိၾကေတာ့ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါေတြမွိမ္းမိန္သြားေရာဘဲ့။ ဒါန႔ဲကမ႓ာႀကီးတခုလံူးအေမွာင္က်သြားတယ္။.ဒီလိုအေမွာင္က်သြားတ့ဲအခ်ိန္မွာ သူတို႔ဟာဆန္႔က်င္ဘက္ အခ်င္းခ်င္းဖက္ရာက အထိအေတြ႔ကိုခံစားမိၿပီး..ေမွာင္ကလည္းေမွာင္ေတာ့..ဘာညာသရကာေနၾကာကြာေစ့ျဖစ္ၾကကုန္ေရာ။ ဒီလိုန႔ဲ..တခ်ိန္က်ေတာ့..ေမာပန္းလာၾကတယ္။ ဒီလိုျဖစ္တာန႔ဲတၿပိဳင္နက္..အေမွာင္ကိုေၾကာက္စိတ္ဝင္သြားၾကေရာ။ သူတိူ႔ကအလင္းေရာင္ျဖစ္လာပါေစလို႔ဆုေတာင္းတ့ဲအခါ.ေနဟာျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ျဖစ္ေပၚလာတာထက္႐ွိပီးသားလို႔ဆိုရမယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိူေတာ့စၾကဝ႒ာဟာသံုးခုတိတိကြဲထြက္သြားလို႔ဘ့ဲ။ ပထမကမ႓ာမွာခုနကေသာၾကာၿဂိဳလ္အလင္းေရာင္ထိမိတ့ဲသူ ေနၾကာကြာေစ့သကာသရဏာျဖစ္တ့ဲသူေတြေနတ့ဲတကမ႓ာ၊ ေနာက္တကမ႓ာက လံုးဝမထိမိျဗဟၼာ႐ုပ္ေတြအတိုင္းျဖစ္ေနတ့ဲကမ႓ာ.အာ့ကမ႓ာေတာ့ငါတိူ႔မသိၾကဘူး။ ေနာက္ကမ႓ာကေတာ့ ထိမိတာအခ်ိန္နည္းတ့ဲသူေတြရယ့.ေနၾကာသရကာစိတ္မဝင္တ့ဲသူေတြရယ္သာ.ေနၾကတယ္။အာ့ကမ႓ာက ငါလာခဲ့တ့ဲကမ႓ာ.ဒါေပမယ့္နစ္ကာလၾကာ႐ွည္တ့ဲအခါ ငါတို႔ကမ႓ာလည္းမထူးျခားနယးျဖစ္တာပါဘဲ့။ ကမ႓ာနစ္ခူကလူေတြက တတိယကမ႓ာဆီကိုသြားလို႔ရတယ္လို႔.ငါတို႔ကမ႓ာမွာေရးထားတယ္။ အာ့ကမ႓ာသံုးလုအလယ္မွာေတာ့ hell႐ွိတယ္ ဒီhellကကမ႓ာသံူးခုန႔ဲဆက္စပ္ထားတယ္။ ဒါကသိဖိူ႔ဘဲ့။ ခနကေသာၾကာၿဂိဴလ္ရဲ႕အစြမ္းသတၱိေတြေၾကာင့္ တေယာက္န႔ဲတေယာက္ၾကင္နာတာေတြယုယတာေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ ေနဆိူတ့ဲအရာထြက္လာေတာ့ အခုေခတ္စကားအရတနဂၤေႏြလို႔ ၁လို႔သတ္မွတ္လိုက္ၾကတယ္၊ သူတိူ႔မသိတာကေသာၾကာၿဂိဳလ္အစြမ္းသတိၲိကိုေပါ့..။ ေနထြက္တုန္းက နစ္ေယာက္တတြဲစီေပါ့ေလ..ဂူေတြဘာေတြထဲေနၾကတယ္။ ပေဒသာပင္ေပါက္လာေတာ့ အ႐ွက္ကိုကာကြယ္ႏိုင္တာေပါ့၊
ဒီလိုန႔ဲ ၂၄နာရီမဟုတ္ဘဲ့ ၁လနီးပါးၾကာတယ္
ေနဝင္သြားေတာ့ ညေရာက္လာေတာ့
ေမွာင္လာျပန္ေရာ..ဒါန႔ဲေၾကာက္ၾကျပန္ေရာ..ဘာလို႔ဆိုအေမွာင္ကိုတခါမွသူတို႔မျမင္ဖူးဘူး..။ ထပ္ၿပီးဆူေတာင္းၾကျပန္ေရာ.ဒါန႔ဲ လဟာျဖစ္ေပၚလာတယ္။ လူသားေတြက
ေအးခ်မ္းမႈကိုေပးတယ္..ညဘက္မွာေနၾကာသရဏာေပးတယ္ဆိူၿပီးယူၾကလို႔ တနလာၤ ၂ လို႔အမည္ေပးၾကတယ္။" ကိုလင္းထက္က ေရတခြက္ေသာက္လိုက္သည္။ ထိုေနာက္ ကိုလင္းထက္က ဆက္ေျပာသည္။
"အဂၤါၿဂိဳလ္ျဖစ္လာတာေတာ့ သူတို႔ဟာအခ်င္းခ်င္းအေဝမတည့္ေတာ့ဘူး..ဟိုေဆာိကိုငါပိုင္တယ္၊ ဟိုဘဲကိုငါပိုင္တယ္ဆိုၿပီး..ဟိုပေဒသာပင္ကိုငါပိုင္တယ္ဆိုၿပီး ေဆာ္ၾကႏွက္ၾကေရာဘဲ့...။အားေကာင္းေမာင္းသန္အခ်င္းခ်င္းမို႔အေျဖ႐ွာမေတြ႔ၾကဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုန႔ဲ.နစ္ၾကာလာေတာ့ ပူတူးတူးေလးေတြျဖစ္လာတယ္။ ဒါကျဖစ္လာတာက ဗုဒၶဟူး.လိူ႔သတ္မွတ္ၿပီး ေမြးလာတ့ဲသူေတြက္ုိ သားသမီးလို႔ သတ္မွတိျပန္ေရာဘဲ့..။ သားသမီးေတြျဖစ္လာတာန႔ဲတၿပိဳင္ထဲ. သူတို႔ကိုငါတို႔သင္ေပးရမယ္..ဆိုတာန႔ဲတၿပိဳင္နက္ ၾကသပေတး.ပညာေရးကိုကိုယ္စားျပဳတာျဖစ္ေပၚလာတယ္။ သားသမီးေတြလည္းအရြယ္ေရာက္ၾကေတာ့ အဂၤါျဂ္ုလ္ရ႕ဲႏႈတ္ေဆာ္မႈအရ..တိုက္ၾကခိုက္ၾကျပနိေရာ..။ ဟိုဘက္မိသားစုနဲ႔ဒီဘက္မိသားစုေပါ့ေလ။။ ဒီလိုန႔ဲလက္နက္ေဘးဆိုတာျဖစ္လာတယ္။.ေနာက္ဆံူး.သဘာဝတရားႀကီးက ေစေနဆိုတ့ဲအရာႀကီးေမြးဖြားလာေတာ့တယ္။ ဒီၿဂိဳလိကေတာ့ အဂၤါၿဂိဳလ္ကိုအားေပးအားေျမႇာက္ျပဳသလို..အဖ်က္စြမ္းအားေတြကိုအေထာက္အကူျပဳတယ္။ ေပါင္းတတ္ရင္ေကာင္းတယ္၊မေပါင္းတတ္ရင္အႏၲာရယ္အရမ္း႐ွိတ့ဲျဂ္ုလ္ေပါ့။ ေစေနၿဂိဳလ္က အမွန္တရားကိုအဓိကအားေပးတယ္။ မဟုတ္တာလုပ္ရင္ ခံရမယ့္ၿဂိဳလ္၊ ေစေနၿဂိဳလ္ေကာင္းရင္ေတာ့..အဆင္ေျပပါတယ္။..ၿဂိဳလ္လံုး၆ ၿပီးျပည့္စံုစြာျဖစ္လာတ့ဲအခါ..ေသာၾကာျဂ္ိုလ္ရဲ႕အစြမ္းက္ူလူေတြသတိရလာေရာ..။ ေစေနၿဂိဳလ္က အမွန္တရားကိုျမတ္ႏိုးတယ္။ အမွားအယြင္းမခံေတာ့ လူတိုင္းလိုလိုေၾကာက္ရြံၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ေသာၾကာၿဂိလ္ကို ေစေနရဲ႕ထိပ္မွာထားလိုက္တယ္။ ဒီၿဂိဳလ္ေတြကိုေစာင့္ေ႐ွာက္တ့ဲပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ေ႐ွးမေနာင္းထြက္ေပၚလာတယ္။ တခါတေလ သူတို႔က သူတို႔အလွည့္ေရာက္ရင္.ကမ႓ာဆီကိုလာၾကတယ္။ သူတိူ႔ဟာဘယ္လိုျဖစ္လာတယ္။ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာေတာ့.မ႐ွိဘူး "ဟု႐ွင္းျပေလသည္။
ကိုေဇာ္က "ဒီေတာ့ တနဂၤေႏြၿဂိဳလ္က အဓိကမဟူတ္ဘဲ့ေသာၾကာၿဂိဳလ္ကေနအစျပဳၿပီးက်န္တာျဖစ္လာတာလား"ဟူေမးလိုက္သည္။. ကိုလင္းထက္က. "ငါတိူ႔ ဒီၿဂိဳလ္ေတြရဲ႕ပုဂၢဳိလ္ေတြန႔ဲေတြ႔ဖိူ႔လိုလား"ဟူကိုေဇာ္ေမးေသာအခါ ကိုေဇာ္က. ၿငိမ္ၿပီးစဥ္းစားေနခိုက္ မျဖဴက "ကိုေဇာ္ရဲ႕အိပ္မက္ထဲမွာ..နလံုးသားန႔ဲအသံုးျပဴကာဆိူတာပါသလားဘဲ့"ဟူဆိုလ္ုိက္သည္။.
ကိူေဇာ္က "ငါနလံုးသားန႔ဲသင္ယူရမယ္..ငါ့ကိုသင္ေပးဖို႔ ခုနကအိပ္မက္ထဲကေမွာ္ဆရာႀကီးကိုသင္ခိုင္းရမယ္"ဟူဆိုေလသည္။
တပတ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ..ကိုေဇာ္က "ငါ ခုနစ္ရက္လံူးလံုးသင္ယူၿပီးၿပီး၊ ထူးဆန္းတာတခုက ၿဂိဴလ္၇လံုးမဟုတ္ဘဲ့ ၉လံုးျဖစ္ေနတယ္"ဟုဆိုလိုက္သည္။.ကိုလင္းထက္က "ငါတမင္ခ်န္ထားခဲ့တာ..အမွန္ဘ့ဲ. ရာဟုၿဂိဳလ္နဲ႔ကိတ္ၿဂိဳလ္က႐ွိေနေသးတယ္။..မင္း၉ၿဂိဳလ္လံူးသင္ၿပီးပီေပါ့"ဟုဆိုလွ်င္..ကိုေဇာ္က"ဟုတ္္တယ္..ဒါေပမယ့္ ငါမႏၲန္တခုဘ့ဲရတာ"ဟူဆိုေလသည္။
