ေမတၱာရဲ႕မိတ္ဖက္ဟာ..သီးခံျခင္း။ရန္သူဟာ..ေဒါသ။
လူတေယာက္ရဲ႕စိတ္ခံစားမူ႔ေဖၚျပတဲ့..မ်က္လုံးကိုၾကည့္တတ္ဖို႔ဆိုတာ..ေမတၱာတရားႀကီးမားဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ..အမွန္ဆုံးဆိုေပမဲ့..သိပ္ျမင့္လြန္းတယ္။ဒီေတာ့..အဲဒီေမတၱာတရား႐ွိဖို႔..ပထမဆုံး..ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေမြးရမယ္။ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္႐ွိပါပီတဲ့..တခါတရံမွာ..အထင္လြဲမူ႔ေတြ၊နားလည္မူ႔လြဲမွားမူ႔ေတြ႐ွိလာရင္..ေဒါသကဝုန္းကနဲျဖစ္လာတယ္။
ကိုယ့္ေဒါသကိုျပန္ထိန္းႏိူင္တဲ့..အသိကဦးေဆာင္ပီး၊သီးခံ
ရတယ္။က်င့္ပါမ်ားေတာ့..ကိုယ့္စိတ္ကိုသိလာတယ္။
ကိုယ့္စိတ္ကိုသိမွ..သူတပါးရဲ႕စိတ္ကိုသိတာ။အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္ပီးစာတပုဒ္တင္လိုက္ဦးမယ္။ေစာင့္ဖတ္လိုက္။
အန္တီရဲ႕ခံယူခ်က္က..အဆင့္ေက်ာ္တာေတြကိုလက္မခံျခင္ဘူး။
ဟုတ္အန္တီ က်ေနာ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္႐ွဳပါ့မယ္။
သူတပါးရဲ႔မ်က္လံုးကိုဖတ္ဖို႕ဆိုတာက က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုေဝးေနေသးပါတယ္ အန္တီေရ။