Odnośnie statku Tezeusza - gdzieś już chyba wspominałem jaki ciekawy motyw pojawił się w trylogii marsjańskiej Kima Stanley'a Robinsona. Ludzie potrafili wydłużać sobie życie, żyli po setki lat, ale ciężko było zachować wspomnienia. Pamięć uległa degradacji i mając lat czterysta ciężko było sobie przypomnieć czasy gdy miało się lat pięćdziesiąt i tego jakim się było człowiekiem. Przez co ludzi ci byli właściwie kim innym mając lat 60, a innym mając lat 250 albo 500. Jakiś bohater mógł na przykład mając lat, 40 zajmować się sprzedażą, a mając lat 290 był inżynierem i nie pamiętał w ogóle nic o czasach pracy jako handlowiec. Trochę daje mi to skojarzenia do starszych osób z Alzheimerem. Bo kim jesteśmy bez wspomnień, własnego charakteru, własnych cech, które przepadły setki lat temu?