Konuşmadan Olmaz

Bana bir haksızlık edilmişse söylemeden edemem. Kesinlikle bir dinleyen bulur dökerim içimi. Bu kişinin kim olduğunu umursamam pek de. Haliyle biraz saçmalamış da oluyorum bazı durumlarda. Genel olarak insanlara fazla güvendiğim söylenemez fakat bazı durumlarda güvene pek de ihtiyaç duymam. Her konuda güvenmek gerekmez herkese. Mesela bir arkadaşıma sırlarımı saklayacağı konusunda güvenirken bir başka arkadaşıma borcuna sadık olması hususunda güvenirim.

Hiç ağzından kaçırmaz sandığımız insanlar en önemli sırlarımızı ortaya saçabilir. Bunun verdiği korkuyla bir zamanlar kimseye en ufak sırrımı açmazdım. Hiç beklemediğimiz birisinden de hiç laf çıkmayabilir. Ben böyle sır saklama olaylarında hep beni tanımayan ve bir daha da asla görmeyecek kişilere güvenmeyi daha güvenli ve mantıklı buluyorum. Sırlarımı kime söylerse söylesin söyledikleri benle alakasız olacağından. Tabi bu yöntem tamamen hayatınızdan çıkarmak sizin bile görmek duymak istemeyeceğiniz sırlar için mantıklı. Çözülmesi gereken meselelerde kendinizi sır açamaz hale getirirseniz ilerde sorun yaşamanıza neden olur bu.

Bir haksızlığa uğradığımda hep önce benim hata yaptığım yere bakarım. Suçun bende olduğuna inanırım. Önce kendimi yer bitiririm sonra öfkem geçmemişse karşımdaki insana geçerim. Ben fazla güvenmişsem ya da iltimas vermişsem sorun benim tarafımdadır. Ama ben yeterince yakın bulup bunu yapmışsam ve gerçekten de yakınımsa ve ona rağmen bana yanlış yapmışsa o zaman işler değişir. Yılanlarımı salarım o zaman. Zehrin kanına karışacağı zamanı ben bile kestiremem.

Kaçarak bir yere varamayız bazı hususlarda. Mesela benim geçen senelerde kimseye anlatmamam gereken bir sırrım vardı. Bu sırrı anlatamadıkça kendimle beraber büyütüp kendimi mahvetmişim resmen. Tekrar aynı insanı yakalayıp onunla konuşabilene kadar o sırrı başkasına açamama takıntımdan vazgeçmem biraz zorladı beni. Bu zor evrede başıma bazı işler de açmadı değil. Konuşamamak kadar büyük bir psikolojik rahatsızlık daha bilmiyorum. Siz siz olun konuşun. Ailenizle başta olmak üzere yakınlarınızla paylaşın dertlerinizi. Utanmayın, çekinmeyin. Geç olabilir. Haksızlık sandığınız şey aslında sandığınız gibi bir şey olmayabilir. Sizin içinizde boş yere kin büyütüyor olabilir. Yakınlarınızdan sizi tanıyanlardan biraz konu hakkında bakış açınızı değiştirecek laflar duymak iyi gelebilir.

Bu konuya değinmemdeki en büyük neden yıllarca bende kalan bir sırdı. Ben bana yapıldığını sandığım haksızlığa sadece başka bir açıdan bakmam gerektiğini öğrenince aslında haksızlık falan olmadığını gördüm ortada. Hatta ben haksızlık var sanıp sonrasında gereksiz davranışlarda bulunarak asıl yanlışı yapan taraf olmuşum. İlk haksızlık sandığımda karşımdakiyle konuşsam aslında yeterince rahatlayacakmışım. Kendi içimde büyüttükçe düşmanlaşmışız. Bundan onun haberi yok halen. Aramızı nasıl düzeltebilirim bilemiyorum. Konuşmam gerekecek.

kaynak

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere,
Hoşçakalın!

---

Posted from my blog with SteemPress : https://sessizce.000webhostapp.com/2019/07/konusmadan-olmaz

---