สุขสันต์วันเด็ก #วันเด็กแห่งชาติ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Steemians ทุกท่าน

สบายดี... วันสุข (ศุกร์) แห่งชาติ เย้... เย้... เพิ่งจะวันศุกร์ไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว วันนี้วันศุกร์อีกแล้ว เออ... วันศุกร์มันก็มีทุกสัปดาห์นั่นแหล่ะจะเขียนให้งงทำไม 5555 บางวันก็มีสาระ บางวันก็หาสาระไม่ได้ แต่ส่วนมาจะหาสาระไม่ได้ซะมากกว่า 5555 กลับมาพบกันอีกแว้วววว.... ในวันศุกร์ที่ 11 ม.ค.62 บัวคิดว่าหลายๆ โรงเรียนคงจะจัดกิจกรรมวันเด็กกันในวันนี้ ที่โรงเรียนของลุกชายคนเล็กก็เช่นเดียวกันค่ะ ทางโรงเรียนร่อนจดหมายมาแล้วจัดกิจกรรมกันยาวๆ ตั้งแต่เช้าจนถึง 4 โมงเย็นเลย

วันเด็กแห่งชาติ ตรงกับวันเสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราคมของทุกปี และจะมีการให้คำขวัญวันเด็ก โดยนายกรัฐมนตรีที่ดำรงตำแหน่งในขณะนั้น คำขวัญวันเด็กแห่งชาติปี พ.ศ.2562 ของนายกรัฐมนตรี พล.อ. ประยุทธ์ จันทร์โอชา คือ เด็กเยาวชน จิตอาสา ร่วมพัฒนาชาติ ส่วนภาครัฐและเอกชนก็จะมีจัดงานวันเด็กในวันพรุ่งนี้ตามสถานที่ต่างๆ โดยเฉพาะทำเนียบรัฐบาลเป็นวันที่เด็กๆ ได้มีโอกาสได้นั่งเก้าอี้นายก ถือเป็นกำไรของเด็กๆ ค่ะที่จะได้สนุกสนาน และร่วมกิจกรรมต่างๆ มากมายให้ได้เล่นถึง 2 วัน กันเลยทีเดียว

เมื่อวานคุณครูส่งไลน์กลุ่มแจ้งผู้ปกครองว่า วันศุกร์ทางโรงเรียนจะจัดกิจกรรมงานวันเด็ก ให้นักเรียนแต่งชุดไปรเวทมาร่วมกิจกรรมที่โรงเรียนได้ เอากับเขาสักหน่อยจะได้ไม่ตกเทรนด์ เพราะตอนนี้กำลังเป็นข่าวดังมากๆ ที่โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน ได้ทดลองให้นักเรียนสวมชุดไปรเวทไปเรียน ในทุกวันอังคาร เพื่อศึกษาวิจัยผลว่าเครื่องแต่งกายที่ไม่ใช่เครื่องแบบนักเรียน จะส่งผลต่อการพัฒนาของนักเรียนหรือไม่ ก็มีทั้งคนที่เห็นด้วยและเห็นต่าง ต่างก็แสดงความคิดเห็นผ่านโซเชียลเยอะมาก เอาจริงๆ ตอนที่บัวเป็นเด็กนักเรียน บัวก็ไม่อยากใส่เครื่องแบบนักเรียนนะ โดยเฉพาะชุดเนตรนารี คือพร๊อพมันจะเยอะไปไหน ไหนจะผ้าพัน ไหนจะวอคเกิ้ล ไหนจะหมวก ไหนจะไม้ง่าม โอ้ยแยะแยะไปหมด วันไหนลืม แต่งกายไม่ครบโดนทำโทษอี๊ก... คือชอบใส่ชุดพละที่สุด เพราะมันใส่แล้วสบาย จะลุกจะนั่งก็ไม่ต้องระวัง อันนี้ความคิดตอนเป็นเด็ก แต่พอโตแล้วความคิดก็เปลี่ยนอีก เออ... มันก็เป็นเครื่องแบบที่แสดงถึงความเป็นนักเรียนของเรา ให้เราตระหนักรู้ถึงหน้าที่ ให้เราอยู่ในกรอบในระเบียบ อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะว่าจะเขียนแค่งานวันเด็กลากยาวไปถึงชุดนักเรียนเลย

มาเข้าเรื่องวันเด็กกันดีกว่า ก่อนที่จะออกทะเลไปไกล วันนี้ลูกชายคนเล็กตื่นแต่เช้ากว่าทุกวัน รีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมที่จะไปร่วมสนุกกับเพื่อนๆ ที่โรงเรียน ก่อนไปโดนแม่จับถ่ายรูปแต่เช้า ตอนแรกบัวจะให้ใส่เสื้อสีสันสดใส แต่ว่าด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา ถ้านางไปโรงเรียนนางจะมอมกลับบ้านทุกวัน มีทั้งคราบเหงื่อไคล คราบอาหาร คราบขนมติดเสื้อ ซึ่งมันซักออกยากมาก แล้วบัวก็มีปัญหากับเรื่องนี้มาก เช้าๆ ก็เอาเสื้อมาแช่แล้วก็แปรง...และแปรง แปรงจนกล้ามขึ้นเลยค่ะ เพื่อนๆ คนไหนมีวิธีทำความสะอาดผ้าขาวที่ไม่ต้องเปลืองแรง รบกวนแนะนำบัวด้วยนะคะ ทุกวันนี้เหนื่อยม๊วกกกก... เวลาซักเสื้อนักเรียนให้ลูก

ภาพนี้บัวก๊อปปี้จากวิดีโอที่ผู้ปกครองส่งมาในไลน์กลุ่ม ภาพที่ได้ก็เลยไม่ชัด พอเห็นภาพแล้วอยากจะไปถ่ายเอง ยังคิดว่าทำไมเราไม่ไปร่วมงาน คิดได้ก็สายไปเสียแล้ว ก็เลยต้องใช้ภาพที่ผู้ปกครองส่งมาให้แบบเน้... ภาพนี้เป็นการแสดงของห้องลูกชายค่ะ คือเต้นประกอบเพลง ส่วนลูกชายบัวไม่ได้เต้นกับเขาหรอกค่ะ เมื่อวานบัวก็เลยถามว่าทำไมไม่ได้เต้นงานวันเด็ก
บัว : น้องโฟล์คได้เต้นงานวันเด็กไหมครับ?
น้องโฟล์ค : ไม่ได้เต้นครับ
บัว : ทำไมล่ะ?
น้องโฟล์ค : ครูบอกว่า โฟล์คเต้นไม่หรอย
ได้ยินคำนี้บัวหัวเราะก๊ากเลย คือน้องติดภาษาใต้มาด้วย ไม่หรอย คือไม่สนุก ไม่มันส์ น่าจะมีความหมายแบบนี้

เด็กๆ นั่งกันเต็มหอประชุมโรงเรียนเลยค่ะ ตั้งแต่นักเรียนชั้นอนุบาลถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

งานวันเด็กมีทั้งหน่วยงานรัฐและเอกชนให้การสนับสนุน มอบทุนการศึกษา ของขวัญ และขนมมากมายเลยค่ะ หลังจากการแสดงแต่ละชุดจบลง ก็จะมีการแสดงดนตรีของวงดนตรีโรงเรียนคั่นตลอด เพื่อให้เด็กๆ ได้สนุกสนาน เด็กๆ เต้นกันมันส์เลยค่ะงานนี้ พอได้เห็นภาพที่เด็กๆ ได้สนุกสนานกันแบบนี้ ก็เหมือนว่าเราได้ใส่แว่นตาความเป็นเด็ก ได้มองเห็นตัวเองในวัยเด็ก เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า และเป็นอนาคตของชาติ ดังนั้นเราควรให้ความสำคัญกับเด็ก มีคนกล่าวไว้ว่า ปลูกอะไรก็จะได้แบบนั้น

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....