กินทะโกะยะกิครั้งแรก

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Steemians ทุกท่าน

ฮัลโหลวววว.... วันพุธที่ 15 พ.ค. 62 มาล้าววววว....มาล้าววววว กลับมาพบกันอีกแว้วววว.... วันนี้โรงเรียนที่ลูกชายคนเล็กเรียนอยู่เปิดภาคเรียนวันแรก ตอนเช้าๆ ก็คงจะวุ่นๆ นิดหน่อย มาระยะหลังๆ นี้ บัวก็เลยเขียนบล็อกไว้ตั้งแต่กลางคืน ตอนเช้าค่อยกดโพสต์

ส่วนเนื้อหาวันนี้ก็ต่อจากโพสต์เมื่อวาน การไปกินข้าว วันนั้นทั้งวันอาหารมื้อหนักๆ ไม่ได้ตกถึงท้องเลย ตอนเช้ากินแค่แซนวิสที่ซื้อมาจาก 7-11 ตั้งแต่ตอนกลางคืน แต่โชคดีวันนั้นไม่ได้เดินมากเท่าไหร่ เพราะนั่งรถไฟจากสถานีนัมบะไปรับพี่สาวทั้งสองของคุณสา ที่สนามบินคันไซ หลังจากที่พาพี่สาวทั้งสองเข้าที่พัก เก็บกระเป๋าเรียบร้อย พวกเราก็เดินเที่ยวแหล่งช้อปปิ้งขึ้นชื่นย่านนัมบะ ก็เลยไปลงเอยด้วยร้านอาหารที่บัวโพสต์ไว้เมื่อวาน ด้วยความหิวโหยก็หมายมั่นปั้นมือว่า มื้อนี้คงได้ลิ้มลองอาหารรสชาติโอชาแน่นอน เลือกร้านผิดชีวิตเปลี่ยน

กินเสร็จบัวเศร้ามาก รู้สึกเหนื่อยและหิวหนักกว่าเดิม นึกขึ้นได้ว่าก่อนจะมากินอาหารร้านนี้ บัวเห็นร้านขายทะโกะยะกิหลายร้านเลย ไปลองกินทะโกะยะกิแทนก็ได้ ต้องบอกก่อนเลยว่าที่เมืองไทยตามตลาดนัดก็มีขาย แต่บัวไม่เคยกินเล้ย.... เวลาซื้อมาก็ให้ลูกกินหมด ก็เลยไม่รู้ว่ารสชาติมันเป็นยังไง เอาวะ!!!.... มาเที่ยวญี่ปุ่นทั้งทีต้องขอลองให้ได้

ทะโกะยะกิ หรือที่คนไทยเรียกว่าขนมครกญี่ปุ่น มีต้นกำเนิดที่โอซะกะ เป็นของกินเล่น ทำมาจากแป้ง นม ไข่ ผสมกัน ใส่เนื้อปลาหมึกไว้ข้างใน นำไปทำให้สุกด้วยกะทะหลุมคล้ายที่ทำขนมครก เมื่อสุกแล้วข้างนอกจะกรอบ ข้างในจะเป็นเนื้อเหลวๆ โดยหน้าด้วยสาหร่าย หมึกแผ่นบางๆ คล้ายๆ เยื่อไผ่ ทำให้มีกลิ่นหอมของปลาหมึก ราดด้วยซอส และมายองเนส

ตอนแรกก็ไปยืนมองๆ ดูเขาทำน่ากิน แอบกลืนน้ำลายเลยจร้าาา.... มีความอยากอย่างแรง เลือกร้านอาหารพลาดมาแล้วครั้งหนึง ครั้งนี้จะต้องไม่พลาด ก็จัดการสั่งเลยจ้า เอาแบบ 5 ลูก ราคา 400 เย็น เอามาลองก่อน ถ้าอร่อยค่อยซื้อเพิ่ม

เมื่อสั่งแล้วก็ทำการยื่นหมูยื่นแมวกัน ดูน่ากินใช่ไหมหล้าาา.... อ๊ะ!!!.... อย่าเพิ่งตัดสินถ้ายังไม่ได้ชิม ได้มาแล้วก็รีบชิมเลยจร้าาา.... กำลังจะเข้าปากความร้อนของทะโกะยะกิพวยพุ่งออกมา จนเกือบวางไม่ทัน ถ้ากินเข้าไปมีหวังปากพอง จากนั้นก็รอให้มันเย็นด้วยความใจเย็น แต่ท้องร้องจ๊อกๆ ตัดสินใจทำตามเสียงเรียกร้องของท้อง กินเถอะคงหายร้อนแล้ว หรือแค่พออุ่นๆ ไม่น่าจะมีปัญหา พอลูกแรกยัดเข้าปากแค่นั้นแหล่ะ คายทิ้งแทบไม่ทัน ก็มันยังไม่หายร้อนคร้าาาา.... ลิ้นชาเลยบัว 555 จากนั้นก็จำเป็นต้องรอค่ะ รอจนมันอุ่นๆ ก็เลยลองใหม่ อย่าให้พูดเลยว่ารสชาติเป็นยังไง รสนี้อาจจะไม่ถูกจริตกับบัว สรุปคือกินไม่ได้ค่ะ ต้องเดินหาถังขยะ เพราะไม่มีใครช่วยกิน พี่สาวของคุณสาก็กินแค่ลูกเดียวก็บอกว่าพอแล้ว ญี่ปุ่นเป็นเมืองที่สะอาดมาก แต่ถังขยะหายากม๊วกกกก....พูดเลย

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....