เปิดเทอมวันแรก

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Steemians ทุกท่าน

ฮัลโหลวววว.... วันพฤหัสบดีที่ 16 พ.ค. 62 มาล้าววววว....มาล้าววววว กลับมาพบกันอีกแว้วววว.... เมื่อวานลูกชายคนเล็กเปิดเทอมวันแรก บัวก็ตั้งนาฬิกาปลุกตีห้าสี่สิบ กะว่าออกไปส่งลูกไม่เกิน หกโมงสิบห้า เพราะถ้าสายคือรถติด แต่เผอิญคุณสานางอยากมีส่วนร่วม อยากจะไปด้วย แต่ดันตื่นสาย เพราะนางติดซี่รี่ย์เกาหลี ดูจนดึกจนดื่นไม่ยอมหลับยอมนอน ตอนเช้ามากว่านางจดื่มกาแฟ กว่าจะอาบน้ำเสร็จ เป็นอันว่าเปิดเทอมวันแรกสายจร้าาาา.... พอสายรถก็ติดกว่าจะฝ่าการจราจรไปถึงโรงเรียนลูกได้ก็ใช้เวลาเกือบๆ ร่วมชั่วโมงทีเดียว

เจ็ดโมงกว่าๆ พ่อแม่ผู้ปกครองต่างก็มาส่งลูกหลานที่โรงเรียน ภายในบริเวณโรงเรียน จึงเต็มไปด้วยรถมอเตอร์ไซด์ และรถยนต์ส่วนตัวของผู้ปกครองที่มาส่งบุตรหลาน ทำให้สถานที่แคบไปถนัดตา

วันแรกมันก็จะวุ่นวายหน่อยๆ ต้องซื้ออุปกรณ์การเรียน สมุด กระเป๋า ชุดพละ เสื้อบาติก ที่ห้องสหกรณ์โรงเรียน เพราะว่าจะเริ่มเปิดขายวันเปิดเรียนวันแรกเลย ใครที่ขาดเหลืออะไรก็มาซื้อได้ที่สหกรณ์โรงเรียน ซึ่งแถวยาวมากๆ ส่วนของลูกชายบัวซื้อแค่สมุด เพราะว่าชุดพละ และเสื้อบาติก ยังใส่ได้อยู่ไม่จำเป็นต้องซื้อใหม่ เรียกได้ว่าปีนี้ซื้อแค่ สมุดกับรองเท้านักเรียน นอกนั้นใช้ของเก่าของปีที่แล้ว ตอนแรกคุณสาไม่ยอมอยากจะซื้อใหม่ทั้งหมด บัวต้องอธิบายอยู่นาน ว่าของเก่า แต่มันก็ยังไม่เก่า ยังใช้ได้ แล้วจะสิ้นเปลืองซื้อของใหม่ทำไม นางถึงยอมฟัง

หลังจากที่ซื้อสมุดแล้ว ก็พาลูกไปดูห้องเรียนใหม่ เพราะปีนี้ขึ้นชั้นป.2 ก็ต้องย้ายอาคารเรียนใหม่ ห้องเรียนดูกว้างไม่อึดอัดเหมือนอาคารหลังเก่า ซึ่งตอนนี้ปิดปรับปรุง เพราะเป็นอาคารไม้ เมื่อปีที่แล้วฝ้าหล่นลงมา ปีนี้ก็เลยปิดปรับปรุงใหม่

ตอนเช้าก่อนจะไปโรงเรียนลูกชายทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ คือนางไม่อยากไปโรงเรียน พอถึงโรงเรียนก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อีก ไม่รู้ว่าได้ความขี้แยแบบนี้มาจากไหน คือใครทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็เตรียมจะร้องไห้ท่าเดียว ยิ่งตอนเรียนอนุบาลคือร้องไห้เป็นเทอม แต่พอนางเจอเพื่อนๆ ก็กระดี้กระด๊าต่างจากตอนแรกเลย คุยจ้อไม่หยุด บัวเรียกยังไม่หันหน้ามาเลย คือต้องเรียกหลายครั้งนางถึงได้ยินและหันมา เห็นแบบนี้ก็กลับบ้านได้แบบสบายใจ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....

Posted using Partiko Android