ที่ญี่ปุ่นสามีเป็นใหญ่...แต่ที่เมืองไทยต้องแกรงใจภรรยา <Thailand :The Most Femininity Culture in Asia >

Image Source

เมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ผ่านมาซึ่งเป็นคืนสุดท้ายในเมืองกรุง ก่อนที่จะอำลากลับเกาะ เป็นโอกาสสุดท้ายแล้วที่จะได้ไปดูหนังในโรงหลังจากที่ร้างลาไปนาน... เลยต้องจัดเสียหน่อย ..อย่าได้พลาด.. หลังจากที่ไม่ได้ดูหนังมานานหลายเดือนมาก ถึงขนาดจำไม่ได้ว่าดูครั้งสุดท้ายไปเมื่อไหร่...

ปกติเป็นคนดูหนังได้ทุกแนวและไม่จำกัดสัญชาติ แล้วแต่ว่าช่วงเวลาที่เราเข้าไปมีโปรแกรมอะไรน่าสนใจ ซึ่งเมื่อคืนวันอาทิตย์ช่วงที่เข้าไปมีเรื่อง “น้อง..พี่...ที่รัก” เข้าฉายอยู่.. ก็ไม่มีปัญหาค่ะ..อะไรก็ดูได้อยู่แล้ว... แต่ว่าวันนี้ไม่ได้จะมาเล่ารายละเอียดเรื่องหนังหรอกนะคะ...เดี๋ยวเผื่อมีคนที่อยากดูแล้วยังไม่ได้ไปดูจะหมดสนุกกันพอดี แต่ก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ที่เลี่ยงไม่ได้ที่จะบอกว่า.. หนังเรื่องนี้มีเนื้อหาเชื่อมโยงเกี่ยวกับวัฒนธรรมไทยและญี่ปุ่นค่ะ และมันก็บังเอิญตรงกับสิ่งที่ตัวเองสนใจและเคยศึกษามาก่อนหน้านี้.. เป็นเรื่องของ “ความเป็นเพศชายและเพศหญิงในวัฒนธรรม” (Masculinity and Femininity)

Image Source

ส่วนตัวเห็นว่าเป็นประโยชน์และน่าสนใจดีจึงอยากจะนำมาเล่าให้ฟัง เพราะปัจจุบันคนไทยเดินทางไปญี่ปุ่นกันเยอะ ทั้งไปท่องเที่ยว ไปเรียนต่อ หรือไปทำงาน และหลายต่อหลายครั้งเรามักได้ยินคนตั้งข้อเปรียบเทียบระหว่างบ้านเรากับญี่ปุ่น โดยเฉพาะในเรื่องของระเบียบวินัยและความกระตือรือร้น ก่อนที่พวกเราจะตัดสินตัวเองในแง่ลบ จนดูเหมือนเป็นคนไม่รักชาติ อยากให้ลองเปิดใจศึกษาและทำความเข้าใจตัวเองกันอีกสักนิดหนึ่ง ว่าแท้ที่จริงแล้วอะไรที่ทำให้สังคมของเราและของเขาแตกต่างกัน และสิ่งที่เราหรือเขาเป็นอยู่นี้ ใช่ว่าจะมีแต่ข้อดีหรือข้อเสียแต่เพียงด้านเดียว

ข้อมูลจากเว็บไซต์ Hofstede-insights.com ได้อธิบายถึงความแตกต่างของวัฒนธรรมทั้งสองเพศเอาไว้ว่า..

“สังคมเพศชาย” จะถูกขับเคลื่อนด้วย การแข่งขัน การบรรลุเป้าหมาย และความสำเร็จ คุณค่าและความสำเร็จในชีวิตจะถูกวัดด้วย การเป็นผู้ชนะ หรือได้รับการยอมรับว่าเป็นคนเก่งที่สุด และการให้คุณค่านี้จะเริ่มตั้งแต่วัยเด็กตั้งแต่ในครอบครัว โรงเรียน ไปจนถึงชีวิตการทำงานในองค์กรใหญ่ และมุมมองในด้านอื่นๆของชีวิต พื้นฐานแรงจูงใจของคนใน “สังคมเพศชาย” ก็คือ “ฉันต้องการจะเป็นที่หนึ่ง”

ในขณะที่ “สังคมเพศหญิง” จะวัดคุณค่าและความสำเร็จในชีวิตจากการดูแลเอาใจใส่ผู้อื่น และการมีคุณภาพชีวิตที่ดี ในสังคมเพศหญิงนั้นการมีคุณภาพชีวิตที่ดี คือ สัญลักษณ์ของความสำเร็จ ในขณะที่เป็นคนเก่งที่โดดเด่นอาจไม่ใช่เป้าหมายสูงสุด พื้นฐานแรงจูงใจใน “สังคมเพศหญิง” ก็คือ “ฉันจะต้องชอบในสิ่งที่ทำ”

Image Source Image Source

จากเริ่มแรกที่เกริ่นไว้เกี่ยวกับหนัง “น้อง..พี่...ที่รัก” ว่าเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมไทยและญี่ปุ่น... คราวนี้เราลองมาดูกันดีกว่าค่ะว่า ข้อมูลเปรียบเทียบเกี่ยวกับเรื่อง “เพศในวัฒนธรรม” ระหว่างเรากับเขานั้นแตกต่างกันอย่างไรบ้าง

จากงานวิจัย Cross Culture : Thailand & Japan ซึ่งวิจัยเกี่ยวกับความแตกต่างทางวัฒนธรรมในหลายๆด้านของสองประเทศ ทั้งในด้านสังคมและเศรษฐกิจ พบว่า ประเทศญี่ปุ่นมีคะแนน “ความเป็นชาย” ในวัฒนธรรมสูงถึง 95 คะแนนเลยค่ะ ซึ่งถือว่าสูงที่สุดในโลก ในขณะที่ไทยเรามีเพียงแค่ 35 คะแนน นั่นหมายความว่า ญี่ปุ่นมีมากกว่าเราถึง 61 คะแนนเลยทีเดียวค่ะ

Image Source

จากข้อมูลตัวเลขนี้ ทำให้ทีมผู้วิจัยสรุปได้ว่า ประชาชนคนไทยมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งและชอบที่จะอยู่แบบพึ่งพาอาศัย โดยพยายามที่จะรักษาสมดุลในสัมพันธภาพด้วยการทำตัวให้กลมกลืนกับกลุ่ม และเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ว่าง่าย ยอมสมัครใจที่จะทำตามคำสั่งมากกว่าการกล้าตัดสินใจในแบบโดดเดี่ยวลำพัง แต่ข้อดีก็คือมีความยืดหยุ่นสูง และยอมรับความแตกต่างระหว่างบุคคลได้มากกว่า โดยเฉพาะความแตกต่างในเรื่องเพศสภาพ และรวมถึงการยอมรับเพื่อนร่วมงานเพศเดียวกันได้ง่ายกว่าในวัฒนธรรมเพศชาย

ส่วนในสังคมญี่ปุ่นนั้น การแบ่งบทบาทหน้าที่ระหว่างเพศหญิงกับเพศชายจะเป็นไปอย่างเข้มงวดและชัดเจน บุคลิกของเพศชายในสังคมญี่ปุ่นจะทรงพลังและเข้มแข็ง ในขณะที่เพศหญิงจะสุภาพอ่อนน้อมและเชื่อฟัง และสิ่งที่คุณจะเห็นได้อย่างชัดเจนในสังคมญี่ปุ่นก็คือ ระบบที่สนับสนุนให้มีการแข่งขันกันระหว่างกลุ่ม ซึ่งจะพบเห็นได้ตั้งแต่ในระดับโรงเรียนอนุบาลไปจนถึงระดับบริษัทหรือองค์กรใหญ่ๆ โดยเด็กๆจะต้องเรียนรู้การรวมกันเป็นทีมเพื่อแข่งขันกีฬา ซึ่งตามประเพณีนิยมจะเป็นการแข่งขันกันระหว่างทีมสีแดงและสีขาว

Image Source

และด้วยเหตุผลทางด้านวัฒนธรรมนี้ ส่งผลผู้ชายจะต้องทำงานหนักเพื่อให้ได้เงินมากๆมาหล่อเลี้ยงครอบครัว และนี่ก็เป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เศรษฐกิจของญี่ปุ่นพัฒนาได้รวดเร็วแบบติดจรวด จนกลายเป็นประเทศมหาอำนาจของโลก วัฒนธรรม “บ้างาน” คือสัญลักษณ์หนึ่งของ “วัฒนธรรมเพศชาย” ซึ่งก็เป็นเรื่องยากสำหรับผู้หญิงที่จะประสบความสำเร็จได้ใน “วัฒนธรรมเพศชาย” เพราะแค่ด้วยข้อจำกัดทางร่างกายของเพศหญิง ก็ไม่สามารถทำงานหนักๆนานๆสู้กับเพศชายได้อยู่แล้ว

นอกจากการทำงานหนักแล้ว หากคุณต้องการจะประสบความสำเร็จใน “วัฒนธรรมเพศชาย” คุณจะต้องมีมีบุคลิกที่เด็ดขาดและต้องมีความรับผิดชอบที่สูงมากๆ และสิ่งเหล่านี้ก็ได้ก่อให้เกิดความเครียดและความกดดันแก่คนในสังคมญี่ปุ่น .. จนเกิดเป็นปัญหาอาชญากรรมที่รุนแรงมากมาย...ก็อย่างว่าแหละค่ะ...มีข้อดีก็ต้องมีข้อเสียเป็นธรรมดา...

เท่านั้นยังไม่พอ เขายังได้บอกเอาไว้ด้วยนะคะว่า จากผลการสำรวจ ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีคะแนน “ความเป็นชายในวัฒนธรรม” ต่ำที่สุดในทวีปเอเชีย คือ ได้คะแนนเฉลี่ย 34 ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของทั่วทวีปเอเชียอยู่ที่ 53 และของภาพรวมทั้งโลกอยู่ที่ 50 !

ตัวเลขนี้ชี้ให้เห็นว่า สังคมไทยเราไม่กระตือรือร้นและมีการแข่งขันน้อยที่สุดเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ และสถานการณ์นี้ยังตอกย้ำและชี้ให้เห็นถึงบทบาททางประเพณีและวัฒนธรรมของเพศหญิงและเพศชายในสังคมไทยได้อีกด้วย

ดังนั้นจึงไม่ต้องแปลกใจเลยค่ะว่า... เพราะเหตุใด “ผู้ชายไทยส่วนใหญ่จึงมักเกรงใจภรรยา” จริงเท็จแค่ไหน...ลองถามใจคุณดู... ฮิๆๆ... แต่อย่างน้อยก็จงภูมิใจเถิดที่ได้เกิดในไทยแลนด์ … “ดินแดนที่สุดชิแสนจะชิลล์เอ้าท์ < Chill Out Thailand >”

“ไม่มีใครในโลกนี้ที่เป็นชายหรือหญิงร้อยเปอร์เซ็นต์”
“There is no wholly masculine man, no purely feminine woman.”
Margaret Fuller

ขอบคุณสำหรับทุกการติดตาม อัพโหวด และคอมเม้นต์
สิ่งเหล่านี้จะเป็นกำลังใจให้เราสามารถสร้างโพสต์ที่ดีออกมาได้อย่างต่อเนื่อง
Thankful for all followers, upvotes and comments,
you give me energy to create more good posts
@bbkastro