🙏🙏เข้าค่ายพุทธบุตร🌝🌞

สวัสดีเพื่อนๆพี่น้องชาว steemit & busy ที่น่ารักทุกท่าน 💟💟

วันนี้ฝนก็ตกอีกแล้ว แต่ไม่แรงมากเท่าไร กลางคืนฝนตก พอกลางวันก็แดดออก ร้อนมากมายกันเลยทีเดียว ยังไงก็ขอให้ทุกๆคนรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ สำหรับวันนี้ยังพูดถึงความทรงจำครั้งเป็นนักเรียนกันต่อค่ะ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ ซึ่งหัวข้อของวันนี้ก็คือ การเข้าค่ายพุทธบุตร ค่ะ นางคิดว่าการเข้าค่ายพุทธบุตรนั้น จะต้องมีใครเคยผ่านมาบ้างล่ะ ไม่มากก็น้อยนะคะ เพราะนางก็เคยผ่านมาเช่นกัน วันนี้เลยจะมาเล่าประสบการกันค่ะ

(source)

การเข้าค่ายพุทธบุตรที่นางเคยผ่านมานั้น ช่วงประถมจะได้เข้าค่ายตอน ป.6 ค่ะ ตอนใกล้ๆจะปิดภาคเรียน ส่วนตอนมัธยมนั้น จะเข้าค่ายพุทธบุตร ตอนก่อนเริ่มเรียนหรือตอนก่อนจะเปิดเทอม ทั้งชั้นม.1 และชั้นม.4 ซึ่งการเข้าค่ายพุทธบุตรนั้น มีจุดประสงค์หลักๆคือ สร้างความสามัคคีให้แก่ผู้ที่ได้เข้าค่าย และเป็นการฝึกจิตใจ ให้มีความสงบสุขยิ่งขึ้น การเข้าค่ายพุทธบุตรที่นางเคยผ่านมานั้น จะใช้เวลาในการเข้าค่าย 3 วัน 2 คืน และคิดว่าที่อื่นน่าจะคล้ายๆกัน ในวันนี้จะมาพูดถึงการเข้าค่ายตอนมัธยมกันค่ะ

การเข้าค่ายในชั้นมัธยม จะจัดให้มีขึ้นตอนก่อนเปิดภาคเรียน คือยังไม่ได้เริ่มเรียนเลย เพราะหลังจากเรียนจบชั้นประถมแล้ว จะต้องย้ายโรงเรียน ด้วยเหตุว่าที่โรงเรียนประถม ไม่มีมัธยมให้เรียนต่อ จึงต้องไปสมัครที่ใหม่ ซึ่งนางไปสมัครโรงเรียนในตัวอำเภอ ตอนนั้นมีคนไปสมัครกันเยอะทีเดียวเลยค่ะ เพราะที่นั่นเป็นโรงเรียนใหญ่ที่สุดในอำเภอ พอรวมๆแล้วมีนักเรียนชั้นม.1 รุ่นเดียวกันกับนาง แบ่งแล้ว ได้ถึง 9 ห้อง ห้องละ 40 กว่าเลย พอแบ่งห้องกันเรียบร้อยแล้ว ทางโรงเรียน ก็จัดให้มีการเข้าค่ายพุทธบุตร โดยกำหนดวันให้ในการเตรียมตัว แล้วนัดวันที่จะเริ่มการเข้าค่าย

เมื่อถึงกำหนดวันที่นัดหมาย นักเรียนก็จะมีกระเป๋ามากันคนละหนึ่งใบ ทั้งเล็กใหญ่ปะปนกัน ในกระเป๋านั้น ก็จะมีเสื้อผ้า ชุดลำลอง ผ้าห่ม แปรงสีฟัน ยาสีฟัน แป้ง และอีกหลายๆอย่าง ซึ่งเป็ของใช้ที่จำเป็นจะต้องมีในระยะเวลา 3 วัน 2 คืนนี้ บางคนก็กระเป๋าเล็กจัง เหมือนไม่ค่อยมีอะไร แต่บางคนกระเป๋าใหญ่ เหมือนยกบ้านมาทั้งหลังหรือจะอยู่กันเป็นเดือนเลย แซวๆเล่น 😁😁 เมื่อมาถึงก็มารวมตัวกัน เช็คชื่อให้เรียบร้อย แล้วขึ้นรถบัสที่ทางโรงเรียนเหมามาให้ ซึ่งจอดรออยู่ก่อนแล้ว รอซักครึ่งชั่วโมง ก็ได้เวลารถออกไปยังค่ายพุทธบุตรที่โรงเรียนเตรียมไว้ ซึ่งตอนนั้นนางยังไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน เพราะเขาขับรถอ้อมไปทางถนนใหญ่ เหมือนมัรจะไกลมาก แต่ตอนนี้รู้แล้วว่า มันห่างจากหมู่บ้านของนางแค่ 2 หมู่บ้านเอง โดยค่ายที่เรามาถึงนี้คือวัดค่ะ เป็นวัดป่า ความจริงไม่ได้มีพระอยู่ประจำ เป็นพระที่เวียนกันมาพำนักมากกว่า พอถึงแล้วก็ลงจากรถกระเป๋าใครกระเป๋ามันเลย เพราะยังต้องเดินอีกนิดหน่อยยังถึงตัววัด ถึงก็วางกระเป๋ากันก่อน ต่อแถวต่อแนว ทำความรู้จักกับพระอาจารย์กันก่อน และแจกป้ายห้อยคอ ให้เขียนชื่อของตัวเองไว้กำกับ จะได้รู้ว่าชื่ออะไร แล้วเอากระเป๋าไปเก็บยังที่ที่เตรียมไว้ โดยที่นอนจะเป็นพื้นกว้างให้นอนเรียงกันไปเลย ใครที่เคยไปนอนวัดจะรู้ดี ก็เลือกเอา ใครอยากนอนตรงไหนใกล้ใครก็เอากระเป๋าวางจองไว้ แล้วลงมาทานข้าวเที่ยงกันก่อนค่ะ ซึ่งภาชนะก็คงจะหนีไม่พ้นถาดหลุม ใส่ข้าว กับข้าวที่แม่ครัวเตรียมไว้ โดยต่อแถวกัน แล้วมีรุ่นพี่มาคอยตักให้ พอได้ข้าวแล้วก็มานั่งเรียวเป็นแถวเป็นแนว รอจนเพื่อนจะมานั่งกันครบ แล้วพระท่านก็พากล่าวคำที่หลายคนคงคุ้นหู ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า หลายคนเหนื่อยยาก ลำบากหนักหนา สงสารบรรดา คนยากคนจน ในโลกนี้ยังมีคนที่จนยาก แสนลำบากอัตคัดและขัดสน อย่ากินทิ้งกินขว้างตามใจตน สงสารคนจนที่ไม่มีกิน และก็ขอบคุณพ่อแม่ ขอบคุณแม่ครัว ขอบคุณอีกหลายอันจำได้ไม่หมดค่ะ พอท่องเสร็จก็ได้เวลารับประทาน ถ้าใครอิ่มแล้วก็นั่งรอเพื่อนหน่อย พอพระอาจารย์ท่านอนุญาตให้ลุกแล้วค่อยลุก ไปล้างถาดหลุมของใครของมัน แล้วคว่ำไว้ที่โต๊ะให้เรียบร้อย อ้อ!! ลืมบอกไป ตอนจะกินข้าว ก็มีแจกน้ำเปล่าให้ด้วยคนละขวดค่ะ พอกินหมดแล้ว ต้องนำไปเติมน้ำที่คูลเลอร์น้ำเย็นที่มีไว้บริการที่บริเวณวัด เวลาไปทำกิจกรรมก็ต้องถือไปด้วย

(source)

การเรียนในช่วงเข้าค่าย ก็จะเน้นเรื่องหลักธรรมคำสอน นั่งสมาธิ ตอบคำถาม และมีเล่นเกมส์บ้างเล็กน้อย หมุนเวียนเปลี่ยนกันไปเป็นฐานๆ โดยจะแบ่งนักเรียนออกเป็นกลุ่มๆ ในกลุ่มก็ไม่ใช่ห้องเดียวกัน ให้อยู่แบบคละๆกัน แต่ก็อย่างว่าถึงจะห้องเดียวกัน ก็ยังไม่รู้จักสนิทสนมกันอยู่ดี เพราะไม่ได้รู้จักกันมาก่อน สำหรับนาง ก็จะมีเพื่อนที่รู้จัก เคยเรียนด้วยกันตอนประถมคนเดียวเท่านั้น ที่ได้เรียนห้องเดียวกัน เพื่อนคนอื่นๆที่มาสมัครพร้อมกัน ก็จะกระจายไปอยู่ห้องอื่นหมด เพราะมีถึง 9 ห้อง และนี่แหละที่เป็นจุดประสงค์หลัก ที่ทางโรงเรียน จัดให้มีการเข้าค่าย เพราะอยากจะให้เราทำความรู้จักคุ้นเคยกัน ปรับตัวเข้าหากัน เมื่อถึงเวลาเรียนจริง จะได้เข้ากันได้ง่ายขึ้น แต่นางเป็นคนเฉยๆ ไม่ค่อยคุยกับใครเท่าไร ก็ได้คุยกับคนอื่นบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยสนิท จนมาได้เรียนด้วยกัน จึงสนิทมากขึ้น เพราะต้องเรียนด้วยกันถึง 3 ปี ถึงจะแยกห้อง หรือแยกย้ายไปเรียนที่อื่น และเมื่อถึงกำหนดครบ 3 วัน 2 คืนแล้ว ก็ได้เวลากลับบ้านกันค่ะ ทุกคนก็พากันเก็บกระเป๋า นำของทุกหมดกลับให้ครบถ้วน ก่อนกลับก็จะมีพิธีกราบลา ขอบคุณพระอาจารย์ และก็ได้ฝ้ายผูกข้อมือเพื่อเป็นการเรียกขวัญกลับบ้านด้วย ก็น่าแปลกอย่างนึงค่ะ เวลาจะมาเข้าค่าย บอกตามตรงไม่อยากมาเลย แต่พอถึงเวลากลับก็ใจหาย ไม่รู้ทำไม คงเป็นเพราะเราเคยมาใช้ชีวิต และนอนที่นี่ถึง 2 คืนละมั้ง😞😞

เมื่อได้เวลาแล้ว ก็พากันสะพาย ถือกระเป๋าเดินตามทางที่เคยเข้ามาวันแรก แล้วออกมารอรถปากทางเข้าวัด เพราะรถยังมาไม่ถึง บางคนพ่อแม่เขาก็มารับหน้าวัด เพราะอยู่ใกล้ ส่วนตัวนางนั้นก็รอรถเหมือนเพื่อนๆส่วนมาก เพื่อไปลงหน้าโรงเรียนเหมือนเดิม แล้วติดรถคนหมู่บ้านเดียวกัน มาลงที่หมู่บ้าน แล้วก็เดินกลับบ้่านอีกที พอถึงบ้านช่วงเที่ยงยันบ่าย ก็ยังไม่รื้อกระเป๋า ไม่ทำไรทั้งนั้น ขอนอนพักก่อนสักงีบ แล้วค่อยว่ากันยันเย็นค่ะ 😅😅

และนี่ก็ถือเป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ ในการเข้าค่ายพุทธบุตร ที่ได้นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ วันนี้คงพอแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้เจอกันใหม่ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ 💖💖💖

---

Thank you for @thaiteam @curie💝💝

Thank you very much to @fabien 💑💑

• Thank you for made busy.(Good platform) 👍👍
• I hope you are happy every day.😁😁

Thank you for support me

@nangteelover 🐕🐕