I know myself..เรารู้เรา

Hello my all friends Steemians .สวัสดีคะ เพื่อน ๆ ทุกคน

ดวงตา คือ หน้าต่างของหัวใจ เพราะน่าจะเป็นส่วนสำคัญที่สุด ที่แสดงออกมาได้ดี นักแสดงหลาย ๆ คน แสดงหนัง ละคร สื่อออกมาทางตาได้ดีมาก รับรู้ได้ถึงความคิด อารมณ์ภายใน ว่ารู้สึกอย่างไร เป็นด่านแรกที่เวลาเราพบปะผู้คน เราจะเห็นและรับรู้บางอย่างจากดวงตาของเขา เราเคยลงสำรวจพื้นที่ ความเป็นอยู่ของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ในตอนนั้นเป็นงานของเราที่ต้องนำมาประกอบกัน ในภาพตอนสัมภาษณ์ ตอนพูดคุย เราจะมองตาของพวกเขาตลอดว่า ระหว่างคำพูด กับดวงตา ในเวลาที่เขาคุยกับเรา มันรู้สึกอย่างไร บางคนคำพูดกับดวงตาประสานกันให้ความหมายที่เหมือนกัน เกิดความเชื่อขึ้นว่าสิ่งที่เขาบอกเราคือเรื่องจริง (หรืออาจจะไม่จริง) แต่ มันให้ความรู้สึกที่ดีกับผู้ฟัง ให้มีความเชื่อ บางคนก็ดวงตาสื่อบางอย่าง แต่คำพูดไปอีกอย่าง ทำให้เรา ผู้ฟังรับรู้แต่เกิดความไม่เชื่อ (เขาอาจไม่ได้โกหกนั่นเรื่องจริง) ความผิดพลาดทางการรับรู้ ของเราเกิดขึ้นได้บ่อยมาก ๆ ...คนบางคน กี่ปีที่พบเจอ ดวงตาคู่เดิม แต่สัมผัสในใจมันเปลี่ยนไปเมื่อพบเจอ ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตาม และกับบางคน ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่พบกัน มองที่ดวงตา ก็ยังรับรู้ได้ว่าเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป ดวงตาบอกหลาย ๆ อย่างได้โดยไม่ต้องพูด ดวงตาบางทีอาจจะพูดก่อนคำพูดจากปากได้เสมอ (สายตามันฟ้อง) ทั้งหมดทั้งมวล เราว่าขึ้นอยู่ที่ผู้รับฟังรับรู้ ว่าจะประมวลผลออกมาว่าเป็นอย่างไร ใช่หรือไม่ จริงหรือหลอก บางทีดวงตาก็สื่อได้ตรง หรือบางทีก็ ไม่สามารถจะวิเคราะห์หาความแท้จริงได้....สิ่งที่แท้จริง คือ เรารู้เรา ก็เพียงพอ

ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่แวะมาให้กำลังใจกัน ขอบคุณ Steemit , @thaiteam
Thank you very much my all friends Steemians

by @natch