ไหว้จ่าง

อรุณสวัสดิ์ครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ อรุณสวัสดิ์กันตอนห้าโมงเย็นตามเวลาในประเทศไทย ^^ ก็คนมันพึ่งตื่นนี่นา ถ้าไม่อรุณสวัสดิ์กันก่อน จะมาราตรีสวัสดิ์เลยได้ไง จริงใหมละ อิอิอิ อายจังไม่อยากพูดเลยว่าพึ่งตื่น ^^ ก็พึ่งจะได้นอนตอนเช้านี่เองครับ (ช่วงนี้นอนเช้าบ่อยมากเลย) ^^

เมื่อคืนนี้ป้าโทรมาบอกให้ไปช่วยห่อขนมกุ่ยช่ายอ่ะครับ ^^ ห่อไม่เป็นเลย เละตุ้มเปะไปหมด ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ก็ทำไงได้ ผมเป็นชายไทยเชื้อสาย ลาว-เขมร ก็แม่ผมคนอุบลฯ พ่อผมคนสุรินทร์ ไม่มีจีนตรงใหนเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ^^ คือว่าป้าผม เอ่อ..พี่สาวแม่ผมเนี่ย แต่งงานกับลุงที่มีเชื้อสายจีนอ่ะครับ แกก็เลยยึดถือปฏิบัติธรรมเนียมจีนอ่ะครับ ส่วนผมนี่คนว่างงานผมก็เลยเป็นตัวฟรี ช่วยได้ทุกงานอ่ะครับ แฮะๆๆๆๆ

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น มันก็ยังไม่เกี่ยวกับรูป "บะจ่าง" ที่โพสต์ไปเลยใช่ใหมครับ อิอิอิ ^^ คือว่า มันเป็นแบบนี้ครับ ^^

เมื่อก่อนเนี่ย ป้าผมแกจะทำขนมกุ่ยช่ายกับขนมบะจ่างขายครับ แต่เดี๋ยวนี้อ่ะ ด้วยสังขารของวัยที่ล่วงเลยไปในช่วงหกสิบกว่าๆ แล้ว แกก็เลยทำแต่ขนมกุ่ยช่ายครับ ส่วนบะจ่างนั้นอ่ะ แกห่อใบไผ่ไม่ไหวแล้วครับ มันบาดมือแก ป้าแกก็เลยจะทำบะจ่างเฉพาะช่วง "เทศกาลไหว้บะจ่าง" เท่านั้นครับ ^^

ซึ่งในปีนี้ตรงกับวันที่ 18 มิถุนายน 2561 พอดีเลย ^^

ถ้าใครเป็นเพื่อนผมในเฟสบุ๊ค คงจะเคยเห็นผมขายขนมกุ่ยช่ายกับขนมบะจ่างผ่านเฟสบุ๊คนะครับ ^^ ขายแบบเดลิเวอรี่ ขี่ไปส่งถึงหน้าบ้านเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ มีบางครั้งนี่ตลกมากครับ ^^

คือผมดันรับออเดอร์ไปส่งกุ่ยช่ายในวันที่รับงานถ่ายภาพงานแต่งงานอ่ะครับ ^^ งานแต่งที่โรงแรมสามวันซ้อนเลย ^^ คือผมต้องไปถ่ายงานที่โรงแรมตอนแปดโมงเช้าทุกวัน แต่ว่าผมต้องไปรับขนมกุ่ยช่ายกับขนมบะจ่างที่ตลาด เอาไปส่งให้ลูกค้าตามออเดอร์อ่ะครับ ^^ พอรุ่งเช้าผมก็อาบน้ำแต่งตัวขนอุปกรณ์ขึ้นรถ แล้วก็ไปรับขนมเอาไปส่งลูกค้าตามปกติ ^^

หลังจากคราวนั้นเป็นต้นมา ผมเลยกลายเป็นที่ฮือฮาของคนทั้งตลาดและลูกค้าของป้าผมด้วย ^^ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ก็วันนั้นต้องไปถ่ายงานแต่งงาน มันจะเสียเวลาที่ผมจะต้องเปลี่ยนเสื้อผ้านี่ครับ ^^ ผมก็เลยต้องใส่สูทผูกไทออกมาจากบ้าน แล้วก็ไปรับไปส่งขนมในชุดนั้นเลย ^^ เป็นการส่งขนมที่สุภาพที่สุดเลยก็ว่าได้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

แต่ก็แค่สามวันแค่นั้นแหละครับ วันต่อๆ มา ก็แต่งตัวตามสันดานครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

ด้วยความที่ผมมีคนรู้จักเยอะ ยอดขายผ่านทางเฟสบุ๊คของผมจึงมีมากกว่ายอดขายในตลาดของแกเสียอีก ^^ แต่พอมาเมื่อกลางปีที่แล้ว ป้าผมหยุดทำบะจ่าง ทำแต่กุ่ยช่าย ซึ่งลูกค้าผมติดใจบะจ่างมาก แถมตอนนั้นผมก็ไปกับพ่อผมบ่อยๆ ก็เลยไม่ได้ช่วยแกขายทางเฟสบุ๊คอีก ^^

เมื่อคืนที่ป้าเรียกผมไปช่วย หลักๆ ก็คงจะเป็นเรื่องขายบะจ่างผ่านเฟสบุ๊คนี่แหละครับ ^^ ก็เครื่องปรุงเวลาซื้อมาทำที มันทำได้เป็นร้อยกว่าลูกเลย แกกลัวแกขายไม่หมดครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ว่าแต่คราวนี้ผมแต่งตัวตามสันดานแล้วก็ส่งขนมให้ลูกค้าตามปกติครับ ไม่ใส่สูทหรอก มันร้อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

บะจ่างที่ป้าผมทำ ก็จะมีแค่สองอย่างนะครับ แบบเจกับแบบโจ (มุขนี้ถ้าใครฮา ก็ยินดีต้อนรับสู่หลักสี่นะครับ อิอิอิ) ^^ คือแกทำแบบเจกับแบบปกติอ่ะครับ ^^ ว่าแต่ปีนี้ป้าผมแกขึ้นราคามาลูกละสิบบาทเลยครับ ^^ จากเดิม เจลูกละ 25 ก็เป็น 35 แล้วก็แบบปกติ 35 ก็เป็น 45 ^^ แกบอกปีนี้ค่าเทอมหลานๆ แพง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ไม่เกี่ยวนะครับ ปีนี้วัตถุดิบราคาแพงขึ้นจริงๆ ครับ ^^ จะลดปริมาณลงแล้วมาขายราคาเดิม มันก็ไม่อร่อยครบสูตรอ่ะนะครับ ลดปริมาณ คุณภาพก็ลดลงไปด้วย ^^

ว่าแต่เรื่องประวัติและตำนานความเป็นมาเนี่ย กูเกิ้ลเลยนะครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ โดนพี่ต้าร์มาทักคราวก่อน ใจแป้วเลย อิอิอิ พี่ต้าร์ที่ว่าเนี่ย ไม่ใช่พี่ต้าร์พาราด็อกซ์นะครับ พี่ชีต้าร์ชัดๆ เลย อิอิอิ

ช่วงนี้ผมแบ่งเวลามาสอนน้องผมใช้โปรแกรมต่างๆ ด้วย อาจจะแว็บเข้ามาบ้างบางเวลานะครับ แวะเข้ามาบ่อยๆ มันจะติดลมจนลืมลูกศิษย์ อิอิอิ บะบายครับ ^^