คิดถึงอดีตแล้วน่าเขกกระโหลก
ช่วงชีวิตวัยเด็ก พ่อแม่ตามวัยใจมากลูกสาวคนเล็กนี้ค่ะ สมัยนั้นได้เรียนโรงเรียนเอกชนประจำจังหวัด พ่อแม่ไม่ใช่จะมีเงินนะ แต่ด้วยความที่อยากให้ลูกๆ ได้ดี จึงกัดฟันส่งให้เรียน แต่ลูกสาวคนนี้กลับไม่ได้เรื่อง ขี้เกียจ เกเร ไม่ตั้งใจเรียน พอเรียนถึงจบ ม.3 เริ่มโตใช้คำว่านางสาวแระน้ จึงเห็นได้ว่ามันไม่ใช่ทาง พื้นฐานวิชาการไม่แน่น จึงย้ายไปลงสายอาชีพ การบัญชี ถึงกระนั้นถึงจะโตก็โตแต่ตัวจริง ยังขี้เกียจ โดดเรียนบ่อยๆ คิดถึงแบบนั้นอยากเอามือเขกกระโหบกตัวเองจริงๆ ถ้าตอนนั้นมีความคิดกว่านี้ พ่อแม่เราคงสบายกว่านี้ แต่ไม่เป็นไรทำไร่ ทำสวนก็เป็นอาชีพที่พ่อแม่รัก และเราก็รักด้วย ค้นพบความสุขแบ้วยังไงก็ต้องขยันต่อไปไม่นั้นอด
ชีวิตคนเราแก้ไข้อดีตไม่ได้ แต่ต้องทำอนาคตให้ดีที่สุด และมีความสุขที่สุด เพื่อนๆ พี่ๆ ว่าจริงไหมค่ะ สำหรับวันนี้แปเงขอลาไปก่อนค่ะ ถึงจะตื่นสายได้แต่ยังไงก็ต้องตื่นเช้าสักนิด จะได้ไม่ขี้เกียจ
ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านสำหรับการโหวต ติดตาม นะค่ะ
ใช่เลยครับ อดีตเรากลับไปแก้ไขไม่ได้แล้ว ทำปัจจุบันให้ดีกว่าเเิมจะดีกว่าครับ อย่าฏทษตัวเองเลย วันนี้คิดได้ถึงจะช้าก็ยังสายครับ ขยันๆวู้ต่อไปครับ แต่ยังไงกก็ดูแลตัวเองด้วยครับ พักบ้างไรบ้าง😊
ค่ะใช่ ขอบคุณค่ะ
แอนว่าใช้ชีวิตอยู่กับไร่กับสวนก็มีความสุขดีนะคะ แอนก็เป็นเด็กชาวไร่ชาวสวนเหมือนกัน อากาศดี สดชื่นมากๆ อยู่กับธรรมชาติสุขใจที่สุดค่ะ กินเท่าที่มี ใช้เท่าที่จำเป็น 😀
จริงคะ อากาศสดชื่น บริสุทธิ์มาก บางทีว่างๆไม่มีทำอะไรก็มานั่งงๆนอนๆที่กลางไร่กลางสวน