ปู่เกือบได้กินน้ำต้มเขียงซะแล้วใหมล่ะ5555
ทำให้ผมนึกถึงเรื่องหนึ่งมีคนเค้าเล่าให้ฟังว่า
มีชาวภารตะ คนหนึ่งมาซื้อเข็มเย็บผ้าที่ร้านขายของชำ เจ้าของร้านเป็นอาแปะชาวจีน
อาบัง: อีนี่นายจ๋าขอซื้อเค้มหน่อย
อาแปะ: (ฟังไม่ชัดถามย้ำว่า) ลื้อจิเอาอารายนะ
อาบัง: ฉานจะเอา เค้มๆจ๊ะนายจ๋า
อาแปะเมื่อได้ยินดังนั้นก็เข้าใจว่าที่อาบังพูดคือ เค็มๆ แต่บังคงไม่รู้จักคำว่าเกลือ อาแปะเลยไปยิบเกลือมาให้
อาบัง: อีนี่ไม่ใช่นะนายจ๋า ฉานจะเอาเค้ม เค้ม
พอดีอาบังเหลือบไปเห็นเข็มว่างเรียงอยู่ในตู้ เลยเดินเข้าไปชี้แล้วพูดว่า
อาบัง: อันนี้เลยนายจ๋า ฉานจะเอาอันนี้จ้า
อาแปะ: อ่อ...ลื้อจิเอาเขียมก็ไม่บอก พูกอยู่ล่าย เค้มๆ... คงอาลายพูกภาษาทายก็ไม่ชัก
(แม๋อาแปะยังมีไปว่าอาบังพูดไม่ชัดอีกด้วยนะ5555)