ต้นไม้ในกระถาง

สวัสดีค่ะเพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน วันนี้ก็เป็นวันหยุดชดเชยของเด็กๆนักเรียนกันค่ะ วันนี้ลูกสาวคนเล็กไม่ต้องไปโรงเรียน เธอก็เลยทำหน้าที่ออกมาต้อนรับลูกค้า.... จะช่วยคุณแม่ ทำอาหาร แต่ฉันก็บอกว่าไปต้อนรับลูกค้าดีกว่าลูกค้าอยากคุยกับหนูนะ ฉันก็เลยบอกลูกไปแบบนั้นลูกเลยเดินออกไป นั่งที่โต๊ะไม้หินหน้าร้าน กิจกรรมของเธอ ก็ยัง ว่างเปล่า สักพักพี่สาวของเธอก็นำกระดาษ A4 และดินสอ 2B ไปให้เธอได้นั่งวาดรูประหว่างรอลูกค้าสักระยะ ลูกค้าก็เริ่มทยอยมาทานอาหาร เธอก็พยายามเดินไปคุยกับคุณนู้นบ้างคนนี้บ้าง แต่ก็สงสารเธอนะ เพราะ ว่าเธอไปคุยกับลูกค้าแต่ละโต๊ะได้ไม่นาน เหตุผลก็เพราะเวลาลูกค้าสั่งอาหารเวลาอาหารมาถึงโต๊ะเธอก็เดิน กลับมานั่งที่โต๊ะหินเหมือนเดิม ก็ได้เวลาที่จะลูกค้าต้องทานอาหาร
โต๊ะแล้วโต๊ะเล่าก็เป็นอยู่แบบนั้น เห็นหน้าเธอรู้สึกได้ถึงความ ไม่สนุกเลย
ไม่นานฝันของเธอก็เป็นจริงมีผู้หญิง ชาวต่างชาติท่านหนึ่งซึ่งเธอก็มีลูกวัย 2 เดือน หัวหน้านี้ฉันก็ได้คุยได้ทราบถึง เพราะเธอเป็นลูกค้าประจำที่ร้าน ถูกอกถูกใจ น้องข้าวหอมไม่ใช่ย่อยเพราะลูกค้าท่านนี้ไปนั่งที่โต๊ะ ของเธอเธอรีบเก็บสมุดดินสอแล้วรีบไปหยิบกระถางดอกไม้ที่เธอปลูก

ฟ้า มือฟ้ากระถางต้นไม้มาให้ ลูกค้าดู ว่านี่เป็นต้นไม้ที่เธอปลูกเองนะ แต่มันมีเหตุที่ฉันจะต้อง นำมาไว้หน้าร้านเพราะสุนัขที่ชื่อเจ้าลิลลี่สุนัขใหม่ที่ใครก็ไม่รู้นำมาปล่อยไว้ และทุกคนในร้านก็คืออาหารให้เจ้าลิลลี่ทานเจ้าลิลลี่ก็เลยไม่ไปไหนก็เลยอยู่ที่นี่
เจ้าสุนัขที่ชื่อลิลลี่ไม่รู้เป็นอะไรวันนี้ ลิลลี่กินดินในกระถางของ น้องข้าวหอม ข้าวหอมก็เลยต้องนำ ต้นไม้ที่น้องหอมปลูกมา เก็บไว้ให้ดีก็กลัวเจ้าสุนัขที่ชื่อลิลลี่กินของเข้าหอมอก
หลังจากเล่าเรื่องของเจ้าสุนัขกินดินในกระถางเสร็จเรียบร้อยเธอก็ยังมีโชว์ ลูกค้าอีกว่าต้นนี้ทำอะไรได้บ้าง มันคือต้นผักชีลาว พี่ฉันซื้อมาจากห้างสรรพสินค้าเหลือแต่รากแล้วให้เธอนำไปปลูกในกระถาง ในแต่ละวันเธอก็รดน้ำเช้าสายบ่ายเย็น ตามประสาเด็ก เธอก็เลย เกิดความ ตระหนี่ เป็นธรรมดา ตามประสาเด็กๆค่ะ
รูป นี้ให้สามีเป็นคนถ่ายระหว่างที่ฉันอยู่ในครัวแต่ก็มองผ่านกล้องวงจรปิดตลอดเพราะสงสารเธอไม่ได้ กับความซนของเธอ
วันนี้ก็ขอจบการเขียนโพสต์ไว้เพียงแค่นี้ก่อนค่ะสวัสดีค่ะ