กุ้งเต้น

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้ฉันจะมาพูดถึงเรื่องอาหารการกินของคนชนบทกันค่ะ พูดถึงสมัยก่อนเรื่องหยูกยาฆ่าหญ้าฆ่าแมลงไม่ค่อยมีหรอกค่ะ ดังนั้นอาหารการกินของพวกเราจึงหากินได้อย่างไม่ต้องคิดกลัวกับสารเคมีต่างๆ จะขึ้นเขาลงห้วยก็หากินได้อย่างสบายใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเวลาเอาสวิงช้อนได้กุ้ง ฉันก็จะเด็ดเอาส่วนหัวออกแล้วโยนเข้าปากเลย555...จะว่ากินสกปรกก็ใช่เพราะบรรพบรุษของเราพากินมาแบบนั้น ถ้าได้เยอะก็จะนำมากินกับส้มตำบ้าง ก้อยบ้าง
หรือไม่ก็นำมาทำกุ้งเต้น การทำกุ้งเต้นก็ทำง่ายๆค่ะคือใส่พริกป่น ข้าวคั่ว หัวหอม มะนาว ปลาร้าและผงชูรส ซึ่งทำเหมือนก้อยเลย แต่ที่แตกต่างไปจากก้อยคือไม่ตำกุ้งค่ะ จะใช้กุ้งเป็นตัวเลย ซึ่งบ้านฉันเรียก"กุ้งเต้น"

ถ้าพูดถึงกุ้งเต้นแล้วทำให้ฉันคิดถึงพี่สาวที่จากฉันำปหลายปีแล้ว ท่านชอบกินกุ้งเต้นมาก วันหนึ่งท่านทำกุ้งเต้น ซึ่งกุ้งตัวเป็นๆเมื่อมันถูกเครื่องปรุงมันจะออกแสบออกร้อนและกระโดด ขณะที่พี่สาวกำลังจะอาเข้าปาก กุ้งตัวหนึ่งก็กระโดดทำให้พริกป่นกระเด็นเข้าตาท่าน ท่านแสบตามากต้องวิ่งหาขันน้ำเพื่อที่จะลืมตาในน้ำให้เจือจางลง

สำหรับกุ้งสดจะมีรสชาติหวานอร่อย ดังนั้นถ้านำมากินกับส้มตำก็ยิ่งเพิ่มรสชาติให้อร่อยยิ่งขึ้นค่ะ

แต่ปัจจุบันนี้ฉันไม่กล้ากินดิบแล้วค่ะเพราะกลัวว่าจะเป็นโรคพยาธิใบไม้ในตับ อีกอย่างทุกวันนี้สารเคมีและยาฆ่าแมลงมีเกลื่อนกลาดไปหมด เวลาฝนตกก็ชะล้างสิ่งเหล่านี้ลงในแม่น้ำลำคลอง มนุษย์เราจึงเสี่ยงต่อการสะสมของสารเคมีในร่างกาย แต่ถ้าหากไม่ใช้สารเคมี การเพาะปลูกก็ไม่ได้ผลเท่าที่ควรค่ะ ซึ่งก็แตกต่างกับสมัยก่อนโดยสิ้นเชิง

สำหรับวันนี้ฉันต้องขอจบโพสต์ไว้เพียงแค่นี้ก่อน เอาไว้เจอกันโพสต์หน้า สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ

สำหรับเพื่อนๆที่สนใจอยากจะเข้ามาร่วมสนุกกับชุมชนของเราแถมยังมีรายได้อีกด้วย กรุณากดเข้าลิ้งค์นี้เลยค่ะ

วิธีลงชื่อสมัครใช้ Steemit แฟลตฟอร์ม​โดยคุณตุ๊กตา
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-1
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-2

ขอขอบคุณทุกๆอัพโหวต คอมเม้นต์และการติดตามนะคะ