"มาปลูกมันสำปะหลังกันเถอะ"

การปลูกมันนั้นไม่ยากอย่างที่คิด
แต่มันติดตรงที่เอวและส่วนขา
มันจะปวดคล้ายคล้ายกับดำนา
เพราะต้องก้มและเงยหน้าสลับไป

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ก็มาพบกันอีกเช่นเคยนะคะ วันนี้ฉันจะพาไปดูวิธีปลูกมันสำปะหลังที่เรียบง่ายของฉันและสามี เพื่อไม่ให้เป็นการชักช้าเสียเวลา เชิญตามมาเลยค่ะ

การปลูกมันสำปะหลังนั้นไม่ได้ยุ่งยากอะไรหรอกค่ะ แต่ฉันไม่ชอบอยู่อย่างหนึ่งคือเวลาถอนเอาหัวมันแล้ว ขี้เกียจขนลำมันไปทิ้ง อีกอย่างตอนปลูกจะต้องก้มเสียบท่อนพันธุ์ไปเรื่อยๆ นี่แหละค่ะเป็นสาเหตุที่ทำให้ปวดเอวลงมาหาสะโพกและขา แต่ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้ เพียงแต่ฉันอยากจะเล่าให้เพื่อนๆที่ไม่เคยสัมผัสกับงานนี้ได้รับรู้ ก็แค่นั้นเอง..

สำหรับเรื่องได้กำไรหรือขาดทุนนั้น ขึ้นอยู่กับว่าช่วงที่เราถอนไปขายนั้นราคาเป็นอย่างไร แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการลงทุนเช่นค่ารถไถ ค่าแรงงาน ถ้ามีรถไถเป็นของตัวเองและทำเองโดยไม่จ้างแรงงาน โอกาสขาดทุนมีน้อย แต่ก็ขึ้นอยู่กับการดูแลรักษาอีกด้วย ถ้ามันไม่งาม หัวไม่ดก อาจจะได้กำไรน้อย

จริงๆแล้ว ฉันและสามีจะทำเอง จึงพอมีกำไรอยู่บ้าง การดูแลรักษาก็ถือว่าไม่ค่อยดูแลดีสักเท่าไหร่ ภาษาบ้านฉันเรียกว่า"ปลูกตามกะเยิม"ว่างั้นเถอะ ทีนี้เรามาดูวิธีการปลูกกันค่ะ

หลังจากที่ไถเตรียมดินไว้สองครั้งแล้ว ฉันก็ให้หลานนำรถไถมาชักร่อง

ในขณะที่หลานกำลังชักร่องอยู่นั้น ฉันและสามีก็จะสับท่อนพันธุ์ไว้ ซึ่งพันธุ์ของมันสำปะหลังเราตัดไว้นานแล้ว เราจะนำมาชำไว้ที่ร่ม มันนานเสียจนมันงอกยอดออกซะยาวเลย ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเวลานำไปปลูกมันจะงอกดีหรือไม่ ที่เราต้องเก็บไว้นานเพราะช่วงนั้นมีธุระต้องทำ ซึ่งสำคัญกว่า

เราพยายามคัดเอาพันธุ์ โดยเลือกเอาต้นที่มียาง
โดยนำท่อนพันธุ์ใส่ถุงปุ๋ยไว้ ยังไม่ถึงเที่ยงหลานชายก็ชักร่องเสร็จ เราใช้เวลาในการตัดท่อนพันธุ์อยู่1วัน สำหรับความยาวของท่อนพันธุ์ประมาณ7-9นิ้ว

พอเราสับท่อนพันธุ์เสร็จ สามีจะแบกถุงท่อนพันธุ์ไปไว้ช่วงกลางของแปลง เสร็จแล้วเขาจะใช้ถุงสะพายใส่ท่อนพันธุ์ แล้วนำไปวางเป็นระยะๆกะความห่างพอดี ส่วนฉันก็จะเป็นคนเสียบตามหลัง
ช่วงนี้หละค่ะเป็นช่วงที่ทรมานที่สุด เพราะต้องก้มๆเงยๆ ทำให้ปวดเอวมาก ฉันก้มเสียบจนรู้สึกปวดเอวแล้วจึงค่อยเงยขึ้น เราใช้เวลาในการเพาะปลูกมันสำปะหลังอยู่3วันก็เสร็จ ซึ่งมีเนื้อที่3ไร่กว่าๆ

การเสียบท่อนพันธุ์นั้น ไม่จำเป็นต้องเสียบลงไปลึก เอาแค่ตั้งอยู่ก็พอ

อันที่จริงแล้ว ที่ดินแปลงนี้เราจะปลูกอ้อยมาตลอด แต่เนื่องจากเราทำกินติดต่อกันมานานหลายปี เลยทำให้ที่ดินแปลงนี้เสื่อมสภาพลง ปลูกอ้อยก็ได้แค่ตอเดียว ปีต่อมาก็ตายเกือบหมด คิดดูแล้วไม่คุ้ม เราจึงลองปลูกมันสำปะหลังดู เผื่อว่าบางทีอาจจะดีกว่าปลูกอ้อย

นี่แหละค่ะชีวิตเกษตรกร หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน อาจจะดูเหนื่อยกว่าอาชีพอื่น แต่เราก็กำหนดเวลาเองได้ ทำไปบ้าง พักไปบ้าง ประเดี๋ยวก็เสร็จไปเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอยุติไว้เพียงแค่นี้ เอาไว้พบกันคราวหน้า ก่อนจากกันขอให้เพื่อนๆจงมีสุขภาพแข็งแรงกันทั่วหน้า สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจและการติดตามนะคะ

Thank you for visiting my post and follow me.