เรื่องราวชีวิตตอน"ดวงใจของแม่"

รักใดใดในโลกนี้มิเทียมเท่า
แม้ลูกเนาอยู่แห่งใดใจห่วงหา
อยากอยู่ใกล้คงเป็นสุขทุกเวลา
นั่นแหละหนาคือรักแท้พ่อแม่เรา

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ก็พบกันอีกเช่นเคยวันนี้ขออนุญาตเล่าเรื่องของตัวเองต่อนะคะ

หลังจากคลอดลูกคนแรกและอยู่บ้านของแม่ของสามีได้15วัน ซึ่งแม่ของสามีก็ดีกับฉันมาก ท่านจะคอยกำชับให้ลูกสาวคนเล็กดูแลฉันเป็นอย่างดี ผ้าอ้อมที่เปื้อนอุจจาระของลูกน้อย เธอก็จัดการเก็บไปซักโดยไม่รังเกียจ ฉันรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของแม่และน้องสาวของสามีเป็นยิ่งนัก หลังจากนั้นฉันและสามีก็กลับไปพักอยู่ทุ่งนาอีกครั้ง

จากที่ดินผืนใหญ่70กว่าไร่ แม่ของสามีจึงแบ่งให้ลูกๆทั้ง9คนไว้เป็นที่ทำกิน ส่วนสามีเอามรดกจากแม่เพียง2ไร่เท่านั้น เพราะเขาซื้อที่ของน้าซึ่งอยู่ติดกับที่ของแม่ของเขาเป็นจำนวน10ไร่ ที่นาที่เป็นมรดกของฉันมี7ไร่ เราสองคนจึงทำกินเฉพาะที่ของตัวเอง ที่ดินของสามีและที่ดินของฉันจะอยู่ใกล้ๆกัน ห่างกันไม่ถึง100เมตร

พอแบ่งที่มรดกกันเรียบร้อยแล้ว ฉันและสามีจึงทำเถียงนาเป็นที่อาศัยหลับนอนในที่นาของฉัน ช่วงที่ฉันคลอดลูกเป็นช่วงหน้าทำนาพอดี ซึ่งตรงกับเดือนมิถุนายน ซึ่งสมัยนั้นเรายังไม่รู้จักการทำนาหว่าน จึงมีแต่การทำนาดำอย่างเดียว พอฉันเริ่มแข็งแรงในระยะเวลาเดือนกว่าๆ ฉันก็เริ่มทำงานหนักเป็นต้นว่าถอนกล้า หาบกล้าและดำนาเป็นต้น

ส่วนพ่อของสามีซึ่งปกติท่านก็นอนนาอยู่แล้ว ท่านจะเป็นคนเลี้ยงหลานและเลี้ยงควาย ซึ่งตอนนั้นอายุของท่านก็60กว่าปีแล้ว สำหรับควายท่านจะผูกให้แทะเล็มหญ้าโดยใช้เชือกยาวๆเพื่อที่จะให้ควายหากินได้ไกลๆ ท่านจะไปย้ายควายผูกในที่ใหม่ตอนที่หลานนอนหลับแล้ว

เนื่องจากสามีเป็นคนขยันมาก เขาจะตื่นตั้งแต่ตี3แล้วเอาควายไปไถนาและคราดเพื่อเตรียมไว้ปักดำในวันรุ่งขึ้น สมัยนั้นฤดูทำนา ผู้คนจะนอนนาเสียเป็นส่วนใหญ่ ตอนกลางคืนเวลามองออกไปก็จะเห็นแสงตะเกียงตามเถียงนา ซึ่งไม่ไกลกันนัก พอกินข้าวเย็นเสร็จ ไฟตะเกียงก็เริ่มมอดมิด เหลือเพียงแสงจันทร์ที่สาดแสงในยามราตรี ส่วนฉันก็ต้องตื่นแต่เช้าเช่นกัน ฉันนึ่งข้าว ทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ต้องเคี้ยวข้าวเป็นคำให้ละเอียด แล้วนำมาห่อด้วยใบเยาขาว
จากนั้นนำมาตั้งไฟเรียกว่าหมกข้าว

ก่อนจะนำมาตั้งไฟข้าวจะเหลว แต่พอตั้งไฟนานพอสมควรข้าวจะสุกแล้วจับตัวกันเป็นก้อน มีกลิ่นหอมและมีรสหวาน พอลูกน้อยตื่นขึ้นมา ฉันก็จะเอาข้าวที่หมกไว้นั้นมาป้อน เสร็จแล้วก็อาบน้ำแต่งตัวให้เขาแล้วเอาไปวางลงในเบาะ

ส่วนพ่อของสามีหรือคุณปู่ของหลาน ท่านจะเอาควายออกจากคอกแต่เช้า แล้วนำไปผูกไว้ในที่ดอน จากนั้นท่านก็จะเดินมาหาหลานชาย หลังจากป้อนข้าวและเอาลูกน้อยกินนมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็เอาลูกน้อยนอนในอู่ให้คุณปู่ไกว ส่วนฉันก็ไปดำนา

พอดำนาเสร็จหมดทุกแปลงแล้ว หน้าที่อีกอย่างหนึ่งที่เราจะต้องทำคือเกี่ยวหญ้าให้ควาย เพราะเหลือที่ดอนไว้ผูกควายให้แทะเล็มหญ้าเหลือเพียงเล็กน้อย กว่าจะถึงหน้าเกี่ยวข้าวก็เป็นเวลา4-5เดือน ฉันกับสามีจะต้องไปเกี่ยวหญ้าตามคันนาทุกวันในตอนเช้า พอตกตอนบ่ายเราก็จะนอนพักผ่อนดูต้นขาวที่เขียวชอุ่มไปทั่วทุ่ง เมื่อยามที่ลมพัดมาตอนข้าวกำลังแตกกอ ใบสีเขียวชะอุ่มของข้าวจะลู่ตามลม...ช่างเป็นภาพที่สวยงามเสียนี่กระไร...

จากวันเป็น...เดือน จากเดือน...เลื่อนไปเป็นปี ลูกน้อย... ดวงใจของฉันก็เริ่มเติบใหญ่ เขาเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย ไม่ซน วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ลูกของพี่ชายและพี่สาวของสามีจะมาทำหน้าที่เลี้ยงน้อง
พี่ชายทั้งสองจะพาน้องไปเลี้ยงควายกับคุณปู่

สำหรับควายตัวนี้ชื่อว่า"อีโก้"มันเป็นควายที่แก่กว่าควายตัวอื่น เขาของมันจะยาวมาก มันเป็นควายใจดีและยอมให้เด็กๆขี่หลังได้ตามสบาย

เรื่องราวชีวิตของคนชนบทอย่างฉันยังไม่จบแค่นี้นะคะ ยังมีอีกเยอะ เดี๋ยวฉันจะค่อยๆทยอยนำมาเล่าสู่เพื่อนๆฟังใหม่ สำหรับวันนี้ต้องขอตัวก่อน ก่อนจากกันขอให้เพื่อนๆจงมีแต่ตวามสุข สมหวังในสิ่งที่ปรารถนานะคะ สำหรับวันนี้สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณทุกๆอัพโหวต คอมเม้นต์และการติดตามนะคะ

Thank you for visiting my post and follow me.
Love you all.