"ชีวิตคนเราก็เท่านี้"

ได้เกิดมาเป็นพี่น้องร่วมท้องแม่
จนพี่แก่เจ็บป่วยตายกลายเป็นผี
เกิดชาติหน้าขอให้ได้ใช้ชีวี
ร่วมเป็นพี่เป็นน้องท้องเดียวกัน

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ หลังจากที่พี่ชายซึ่งเป็นพี่คนที่3เสียชีวิตลง ญาติพี่น้องก็ได้นิมนต์พระมาสวดพระอภิธรรม3คืน จากนั้นวันรุ่งขึ้นในเวลาบ่ายโมง ร่างอันไร้วิญญาณของพี่ก็ถูกนำไปสู่เมรุ แขกเหรื่อและญาติพี่น้องที่มาส่งดวงจิตวิญญาณของพี่ไปสู่สุขคติถือว่าเยอะมากเลยทีเดียว เนื่องด้วยตอนที่พี่มีชีวิตอยู่ แกจะเป็นคนมีอัธยาศัยดี เข้าคนง่าย ชอบไปช่วยงานเพื่อนบ้านอยู่เสมอ ดังนั้น ตอนนำศพพี่ไปทำการฌาปณกิจศพจึงมีผู้คนไปร่วมในพิธีเยอะเป็นพิเศษ

ตอนที่รดน้ำศพ ฉันจะไปยืนคอยซับน้ำที่อยู่บนใบหน้าของพี่ ดวงตาของพี่ปิดสนิท แสดงว่าดวงจิตวิญญาณของพี่ไปดี ไม่มีอะไรที่จะเป็นห่วงอีกแล้ว พี่จากฉันไปด้วยวัย72ปี หลังจากที่ทำพิธีทางศาสนาเสร็จ สัปเหร่อก็ใช้น้ำมันในแกลลอนราด
รอบๆโลงศพ เสร็จแล้วก็ให้พี่ชายของฉันคนที่5จุดไฟ จากนั้นก็เลื่อนโลงศพเข้าไปในเมรุพร้อมกับเสียงปิดประตูดังกึ้บ!...

จากนั้นเปลวไฟก็พวยพุ่งอยู่เหนือท่อระบายของเมรุ ฉันรู้สึกใจหายและโศกเศร้าเป็นยิ่งนัก
"ชีวิตคนเราก็แค่นี้ ถึงจะร่ำรวยขนาดไหน ก็ไม่มีใครสามารถจะนำไปด้วยได้ จะเหลือไว้ก็แค่คุณงามความดีที่สร้างสมไว้ให้ได้ระลึกถึง"ฉันนึกในใจ

พี่น้องทุกคนต่างก็น้ำตาคลอเบ้าเมื่อเห็นร่างอันไร้วิญญาณของพี่เป็นครั้งสุดท้าย ร่างกายของพี่ผ่ายผอมมาก เนื่องจากกินอะไรไม่ได้เป็นเวลานาน
พี่นอนอย่างสงบโดยเอาหัวไปทางทิศตะวันตก ซึ่งเป็นประเพณีที่ทำสืบต่อกันมา

วันรุ่งขึ้นประมาณตี5ฉันและญาติๆก็ไปที่วัดเพื่อเก็บกระดูกของพี่ พอไปถึงเราก็ตรงไปยังเมรุ สัปเหร่อจึงเข็นรถที่พี่นอนออกมา ตอนนี้ไม่มีร่างของพี่แล้ว คงเหลือแต่เถ้าและกระดูกซึ่งวางอยู่ในรถเข็น จากคนที่มีรูปร่างใหญ่โต บัดนี้เหลือเพียงกระดูกชิ้นเล็กๆที่ไฟไหม้ไม่หมด พวกเราใช้ไม้หีบที่ทำด้วยไม้ไผ่คีบกระดูกของพี่ใส่ในผ้าขาว

หลังจากที่เก็บกระดูกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็นำกระดูกมาล้างด้วยน้ำสะอาดและตามด้วยน้ำหอม
จากนั้นพี่สะใภ้จะเก็บเอากระดูกบรรจุใส่ไว้ในที่บรรจุกระดูก ส่วนที่เหลือก็นำไปขุดหลุมฝังในบริเวณวัด จากนั้นก็ทำพิธีทางศาสนา

พอเสร็จพิธีก็นำกระดูกของพี่กลับบ้านและทำการตักบาตรที่บ้านในตอนเช้า พอเลร้ยงแขกเหรื่อทร่มาในงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันและเพื่อนบ้านก็เก็บถ้วยชามไปล้างจนหมด ส่วนพวกผู้ชายก็จะช่วยกันเก็บเต๊นท์ โต๊ะ เก้าอี้ไปส่งจนเสร็จเรียบร้อย
จากนั้นฉันและญาติๆก็เดินทางกลับบ้าน

พี่ได้จากฉันไปไกลสุดไกล...ไม่มีวันที่เราจะได้พบเจอกันอีก แต่ความทรงจำดีๆยังคงอยู่ในใจของฉันเสมอตราบเท่าชีวิตของฉันจะหาไม่

เพื่อนๆคะ ชีวิตคนเราก็เท่านี้ เมื่อตอนมีชีวิตอยู่ เราควรจะสร้างสมความดีไว้เยอะๆ เมื่อตายไป อย่างน้อยก็คงจะมีคนระลึกถึงและพูดถึงเราในเรื่องของคุณงามความดี และอาจจะได้ไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดีเหมือนกับความดีที่เราสร้างสมเอาไว้ก็เป็นได้นะคะ

สำหรับเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านโพสต์นี้และต้องการสมัครเข้ามาเป็นสมาชิก​ ขอแนะนำลิงค์นี้เลยค่ะ

วิธีลงชื่อสมัครใช้ Steemit แฟลตฟอร์ม​โดยคุณตุ๊กตา
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-1
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-2

ขอขอบคุณทุกๆอัพโหวต คอมเม้นต์และการติดตามนะคะ

Thank you to visiting my post and follow me.