ถึงงานยุ่งแต่ก็มิอาจปฏิเสธ

วันนี้ผมพึ่งกลับมาสดๆ ร้อนๆ น้ำท่ายังไม่ได้อาบครับ หลังจากเมื่อวาน ตอนเที่ยงคืน รุ่นพี่ผมคนหนึ่ง โทรมา ซึ่งเค้าก็รู้อยู่แล้วว่าผมนอนดึกเพราะมั่วแต่นั่งหมกมุ่นหน้าคอม อิอิ ขอโทษนะครับถ้าบทสนทนาอาจไม่สุภาพ ใจความมีประมาณดังนี้ครับ

รุ่นพี่ : เฮ้ยไอ้ชัย พรุ่งนี้ว่างทำไรอยู่
ผม : ทำไมหรอพี่ พี่ก็รู้วันๆผมทำ หรือศึกษาแต่สิ่งประดิษฐ์ มีไรว่ามาเลยครับ
รุ่นพี่ : พอดีพรุ่งนี้พี่ขาดคนว..ะ เอ็งพอจะว่างมาขับรถลากดินกี่ให้พี่ไหม ค่าจ้างเหมือนเดิม
ผม : เอาไงดีพี่ ผมยังคิดสิ่งประดิษฐ์ค้างไว้อยู่เลย
รุ่นพี่ : งานนี้สำคัญจริงๆ ไอ้น้องช่วยพี่หน่อย คนงานพี่ขาด
ผม : เอาก็ได้ครับ ถ้าเป็นพี่ผมไปให้

จบบทสนทนา คือพี่คนนี้มีบุญคุณกับผมเคยช่วยให้งานผม ถ้าผมปฎิเสธคนผมก็เป็นคนเนรคุณคนนะซิ ยังไงผมก็ต้องยอมพักงานสิ่งประดิษฐ์ผมก่อน วันนี้ผมจึงขับเจ้าแดงผมไปจอด เพื่อเปลี่ยรเป็น 6 ล้อ ขับแทน ผมเคยโพสต์ก่อนหน้านี้ไปแล้วครับ ว่าผมเคยขับเจ้า 6 ล้ออยู่ หรืออย่าว่าแต่ 6 ล้อ เลยครับ 10 ล้อผมก็ขับได้และมีอนุญาติขับด้วยครับ ไปกลับ ตั้งแต่เช้าตี 5 ถึงนี้ ทุ่มครึ่ง แล้วพักกินน้ำมาเขียน steemit ส่งก่อนค่อยกินข้าว สำหรับวันนี้ขอลาไปด้วยบรรยากาศ ที่เดินทางระหว่างทางสัก 2 3 รูปนะครับ ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจ และแรงสนับสนุนของเพื่อนๆ ทุกคนนะครับ