PAPATYA KOKUSU...

Kynk

Kimbilir kaç şehir ötedesin,
Ruhum kalın duvarlar geçip sana geliyor,
Heybemde en güzel papatyaların kokusu,
Efil efil esen o rüzgar benim,

Her günümü ayrı bir iklim kovalar,
Sen yoksan zemheri, sen varken bahar,
Hazanlar ayrılmaz kapımdan,
Gökyüzü sustukça gözlerim ağlar,

Bir çocuğun isteği gibi masumca,
Ve bir o kadar inatla seviyorum seni,
Çocuklar gibi sebepsiz gülüyorum bazen,
Çocukları koklar gibi içime çekiyorum seni,

Pınarlardan süzülen su gibi saf ve soğuk,
İçmek istiyorum seni, sana kanmak,
Dünyanın en güzel eylemini gözlerinde yapmak,
Gözlerine uyuyup, yine gözlerine uyanmak,

Gel sevgili hayat ol bana,
Seni istiyorum tek nefes içimde yaşamak,
Titreyen ellerimle uzanırken yanaklarına,
Süzülen gözyaşlarını usul usul okşamak...

e.avina