Kendini Bilme ve Rıza

Bu ara o kadar dalgınım ki üzerimdeki bu ruh halini bir türlü atamıyorum. Belki genel bir durumdur bilemiyorum.

Bir yerde okumuştum:

Dalgınlık, dünyaya dargınlık anlamına gelirmiş.

Aklım değil ama belki de kontrol edemediğim ruhumdur dargın olan.

Resim

İnsan… Ne kadar yorgunluk veriyor bana. Hele ki konuştuklarında bir konu hakkında tartıştıklarında. O kadar zor ki benim için onlara cevap vermek. Sanki her şeyi onlar biliyor havasında olmasalar belki benim de verecek bir cevabım olur.

Her şeyi bilen, neyi bilmemiş olur? Haddini.

Yetersiz bilgi insana kendini hep haklı gösterir. O kişi hep haklı olduğunu zanneder durur. Kibir de böyledir.

İnsan kendini bilmeli… Neyi bildiğini ve özellikle neyi bilmediğini bilmeli. Kısaca sınırlarını bilmeli. Belki bu şuurda olursa sadece bilenler konuşur. Umarım öyle insanları görmek nasip olur.

İnsanlara bakıyorum insan olduğumu unutarak… Ne kadar çok insan var çalışmadan kısa yoldan zengin olma hayalini kuran ve her umudun peşinde koşan.

İşin ilginç tarafı bu ruh bir virüs gibi yayılıyor. Hangi meslekten olursa olsun sosyal statüsü ne olursa olsun herkeste aynı havayı görmek mümkün.

Duruyorum, susuyorum. Ben susuyorum ama beynim? Sanki kontrolsüzce çalışıyor özgürlüğüne kavuşmak istercesine. Diyorum yeter bir huzur ver… Ama yok herkes gibi o da beni dinlemiyor.

Gönül yorgun düştüğünde, yürek dilsiz kalır...

Sanki şu anki halimi yansıtıyor.

Rakamları seven ben, bu halimle onlara bile düşman oldum. Herkes rakamlardan konuşuyor, hesap yapıyor… Süslü cümleler ne olacağı belli olmayan vaatler… Somut olan tek şey rakamlar… Rakamlar, beynimizi mi yıkadı acaba?

Nedir bu toplumun hali? Çalışmadan zengin olma düşüncesi… Rakamların peşinde koşan kitleler… Veee hakkına razı olmayan insanlar. Soruyorum hangimiz hakkına razı?

Bu ne biçim soru diyebilirsiniz. Hakkına razı olmak ya da olmamak da ne olaki. Tanımlayım. İhtiyacı olmadığı halde hep daha fazlasını isteme desem. Ya da hakkı olmadığı halde daha fazlasını isteme... Tanımı ne olursa olsun hakkına razı olmayan insanın iç huzuru bulamayacağı muhakkak.

Özetle insana hakkına razı olmak yakışır. Bakın o zaman ne kadar huzur dolu bir hayata sahip olacak. Unutmayalım ki hakkına razı olmayan, kazandığını da kaybedebilir.

Haksızlığa rıza göstermeyen ve hakkımıza razı gelen insanlardan olmalıyız.
Unutmayalım: Birinin fazlası, bir başkasının eksiğidir.