Keman (2)

Kemanıma kendimi tanıtmaya başladım yavaş yavaş ona dokunarak, ve üzerindeki tüm parçalarını öğrenerek. İlk ödev olarak boş tel çekmeye başladık. Genel olarak sıkıcı bulunsa da ben o kısmını da severek yaptım bazen ben de çok sıkıldım ama hiç bırakmadım hocam ne dediyse onu birebir yaptım ve öğrendim ki bu işi gerçek bir hoca ile yapıyorsanız ne diyorsa onu tam anlamıyla yapmak ya da yapmaya çalışmak. Hocanın söylediklerinin dışıma çıkarak daha hızlı ilerliyormuş gibi görünüyor ama uzun dönemde bakınca aslında gerilettiğini gördüm.

Ben de herkes gibi bir an önce çalmak istiyordum, klasik müzik videoları açıp izliyor ve imreniyordum ama kemanı elime aldığımda kolumu oynatamıyordum içimdekileri bir türlü dökemiyordum. Neyse zamanla yanı 2-3 ay içerisinde nota basmaya başladım daha da tatlandı duygularım ve bakışlarım kemanıma karşı.

Yaklaşık 6 ay sonra keman kursunun dönemsel olarak bitimine doğru hocamın bana verdiği ödev kısa bir parçaydı çok çalıştım çok uğraştım ama bir türlü çalamadım aslında parçayı tam olarak sevmememle de alakalı olabilir çalamamam ama halledemedim bir türlü. Sezonu kapattık ben evde aldığım ödevlerime devam ettim çalışmaya, hocamın bana verdiği çizgiyi hiç bozmadan ilerledim kurs ara verdi diye boşlamadım ve aynı sıkışıkla çalıştım.

Bu arada Keman kursuna ilk başladığımda fazlasıyla kalabalıktı ama zaman içerisinde yavaş yavaş azalmaya başladı ve önem vermeyenler elendi. Sonunda kursta tek kaldım özel ders ile devam ettim.

görsel kaynak