Zamanda yolculuk ve 2 anı - Neş'e Erdok Exhibition

Nisan 2000
Bankadan ayrılmışım bir bahar sabahı Bebek’te geziyorum… Yani ilk çalıştığım işyeri olan bankadan çalıştığım bölüm kapanıyor diye ayrılmak zorunda kalmışım yaklaşık 5 yıl sonra. Bir ay bedelli askerlik yapmaya gittim, döndüğümde sürpriz yaptılar bana. Hayat inişli çıkışlı, deniz gibi dalgalı, depremler bile olası. Hepimiz birer sörfçü değil miyiz?

Yürüyüşe devam. Telefon çalıyor, insan kaynakları arıyor, beni iş görüşmesine davet ediyorlar, tarih ve adresi verdiler, tabii gelirim diyorum, tam kapatırken pardon diyorum nereden aramıştınız ilk söylediğinizde tam olarak duyamadım da. Dinlemek önemli bir beceri.. Kıvrak iletişim benim gibi bir mühendislik diploması sahibi için sürekli gelişime açık bir temel yetkinlik…

Biraz sonra Evin Sanat Galerisindeki Neş’e Erdok resim sergisine uğradım, takipteydim ve bekliyordum. Tadını çıkararak geziyorum. Figürler, ifadeleri, kompozisyon, renkler ve bütünün yarattığı etki eşsiz. Evin Hanım ilgileniyor ve hatta sergi için basılan Mehmet Ergüven’in sanatçıyı ve eserlerini yorumladığı kocaman ciltli kitabını hediye ediyor bana. Büyük boy eserler bütçemi aşmasına rağmen girişteki küçük ofis odasında nadir bulunan bir natürmort var daha küçük ve ailemizin ilk kiralık evine uygun boyutlarda. Diğerlerine kıyasla daha pastel renkler ile bir masa üstünde vazo içinde çiçekler. Atölyesinden bir köşede içinde fırçalarının olduğu kase de var mıydı? Yoksa çiçek yok sadece fırça mı var? Tam hatırlayamıyorum. Ya da fırçalar bir ahşap kutuda mı yatıyor? Kıyamıyorum yatırıma, daha yeni evli sayılırız, ne büyük hata, kimbilir kimdedir şimdi. Ama yarattığı hisler bugün bile bende. Renkleri de sayarım: açık yeşil, gri, sarı, kirli beyaz.

Sonradan kitabı da okudum ve sonra aynı galeride Evin Hanım’ın babasının sergisinde bu sefer beni yazarla tanıştırdı. Ona kitabınızı okudum ancak tam olarak anladığımı söyleyemem dediğimi hatırlıyorum, entelektüelim diyeni zorlayacak bir dili vardı. Orada Neş’e Hanım ile de tanıştırıldım. Bu arada ilk mülakat olumsuz geçti ama beni başka bir bölüme önerdi genel müdür yardımcısı ve orada işe başladım merak ediyorsanız 7 yıl için. O genel müdür yardımcısı hala komşum.

Mayıs 2018
18 yıl sonra
Yakınlarda Neş’e Erdok retrospektif sergisini gezmeye gittim şirin bir köşk olan Mongeri Binasına, Şişli Etfal Hastanesinin yakınında. Doğal olarak ressamın işlerinin küçük ama yıllara ve galeriye çevrilmiş köşke yayılmış bir seçkisi.

Retrospektif gezmek, nereden aklıma geldi bilmem ama, dikey viski tadımı yapmak gibi bence. Şöyle ki, dikey tadımda da belirli bir damıtımevinin markasının tazeden yıllanmışa doğru değişik şişelerinin tadına bakıyorsunuz ard arda, gelişimini ve olgunluğunu. Örneğin 8, 12, 16, 25 yıllıklar ile. Bu tecrübeyi yaşadım oradan bağlantı kurdum herhalde. Yazarım bunu da yakında.

Hatırlarım bir zaman Tepebaşı Tüyap’ta Nuri İyem retrospektifi gezmiştim buram buram Anadolu kokusunu içime çekerek, yılını söylerim. Bir de retrospektif deyince Mehmet Güleryüz sergisi aklımdadır AKM’deki, o kış Ankara’da öğrenciyim trenle gelmişim haftasonu için arkadaşlar bahane. Burhan Doğançay’ın Beşiktaş’taki ise daha çok sonraydı. Erol Akyavaş, Fikret Muallla ve yine Mehmet Güleryüz ise İstanbul Modern’de.

Köşke dönelim. Mongeri Binasının kitabı var, burayı hem Holding hem de sanat galerisi olarak düzenleyenler hazırlamışlar ancak bir zamanlar doğum kliniği ve de bankaydı da. Mustafa Koç burada doğdu demişlerdi.

Banka olduğunu nereden mi biliyorum? Yüksek lisanstan sonra derslerin bittiği hafta orada işe başladım da ondan. Evet 2000 yılında ayrıldığım yukarıda adı geçen bankaya 18 yıl sonra geçen hafta uğramış oldum. İlk masamın bulunduğu odada turladım. Bazı şeyler aynı, hislerim çok farklı. Bilirsiniz çocukluğunuzun geçtiği eve uzun aradan sonra gittiyseniz…

Ve sergi ne kadar etkileyiciydi. 40 yılı aşkın bir üretim ve kendini kariyerinin başında kabul ettirmiş ve her tualde geliştirmiş bir tarz. An'ın peşine düşen ressam diyor ki:

Açık ki hiç bir resmimde naif resmin sahip olduğu o saf iyimserlik yok!

Peki o natürmort orada mıydı?

Valla gözlerim aramadı değil..

Yine yoktu.

Fotolar sergi broşüründen. Yazarlığını Oğuz Erten’in yaptığı Zamanın Kuşu kitabı sergiye eşlik ediyor. 9 Haziran’a kadar gezilebilir.