Als kind had ik alle boeken van Kuifje, maar indertijd werd er vaak smalend tegen me gezegd: "je kijkt alleen maar plaatjes".

Dat vond ik toen een belediging; het kwam ook over als neerbuigend. Maar het was wel degelijk waar.

Volgens mijn ouders was ik "Leesblind", tegenwoordig zou het dyslexie heten.

Indertijd waren er geen "therapieën" voor, je groeide er wel overheen en dat is deels ook waar: je hebt het er maar mee te doen en je dealt er gewoon mee.

Hoe dan ook, ik ben duidelijk vooral visueel aangelegd van kinds af aan en inderdaad heb ik vroeger alle boeken van kuifje "gelezen".

Pas later ben ik me gaan realiseren dat ik ze nooit echt heb gelezen, want ik zou totaal niet kunnen vertellen waar die verhalen echt over gingen.

Uiteraard wel een beetje, maar de echte verhaallijn, het hoe en waarom van de gebeurtenissen, het is me nooit duidelijk geworden, maar ik smulde van de "klare stijl" waarin het getekend is.

De stijl die je ook zag bij Joost Swarte en een beetje bij Theo Uitenboogaard ( die Sjef van Oekel strips tekende met Wim T Schippers)

Ik hou nog steeds van kuifje, maar ik snap dus ook nog steeds amper waar het over gaat....