Song Translation

Het Dorp

The Village

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
waarop een kerk een kar met paard
een slagerij J. van der Ven.
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets,
maar 't is waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe het was,
de boerenkind'ren in de klas,
een kar die ratelt op de keien,
het raadhuis met een pomp ervoor,
een zandweg tussen koren door,
het vee, de boerderijen.

On my desk there is a card
With a church, a horse and cart
A butcher's shop called Hagedoorn
A pub, a bike against its wall
To you it means nothing at all
But it is where I was born
This town, I remember how it was
The farmers' children in my class
A cart that rattled on the bricks
A town hall with a pump in front
A track with farms and grain beyond
The cows, the playing pigs

En langs het tuinpad van m'n vader
zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat dit nooit voorbij zou gaan.

And along my father's garden path
The tall trees looked down on me
I was a child and and knew no better
Than that this would always be

Wat leefden ze eenvoudig toen
in simp'le huizen tussen groen
met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
het dorp is gemoderniseerd
en nu zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk het leven is,
ze zien de televisiequiz
en wonen in betonnen dozen,
met flink veel glas, dan kun je zien
hoe of het bankstel staat bij Mien
en d'r dressoir met plastic rozen.

They lived simpler lives back then
In modest houses near a fen
With farmers' flowers and a shack
It seems all their ways were wrong
Modernity came along
And put them on a better track
Because see how rich life is
They watch a television quiz
And they live in concrete towers
With lots of glass so you can see
The quality of their settee
And their desk with plastic flowers

En langs het tuinpad van m'n vader
zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat dit nooit voorbij zou gaan.

And along my father's garden path
The tall trees looked down on me
I was a child and and knew no better
Than that this would always be

De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
in minirok en beatle-haar
en joelt wat mee met beat-muziek.
Ik weet wel, het is hun goeie recht,
de nieuwe tijd, net wat u zegt,
maar het maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend
ze kochten zoethout voor een cent
ik zag hun moeders touwtje springen.
Dat dorp van toen, het is voorbij,
dit is al wat er bleef voor mij:
een ansicht en herinneringen.

The village youth is hanging out
In fancy clothes, hair blown about
And bobs to an unfamiliar sound
Yes, I know, it is their way
Modern times, as you say
But it does make me feel down
I saw their mothers as they went
And bought liquorice for a cent
I saw their fathers climbing trees
That village then, it is no more
All I'm left with of before:
A postcard and my memories

Toen ik langs het tuinpad van m'n vader
de hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten
dat dat voorgoed voorbij zou gaan.

When along my father's garden path
The trees still looked down on me
I was a child, how could I've known
This would forever cease to be