KANDİLİ ELİNDE TUTMAYA NİYET ETTİYSEN YÜRÜYECEKSİN, YORULACAKSIN, YILMAYACAKSIN...

Günün sabahı bir günaydın mesajı, biraz bilgilendirme ve sohbetin ardından bu yazım vücut buldu.Mesaj atan kardeşimin samimi yaklaşımı ve benim acemilik dönemimde bana gösterdiği sabır için yaklaşımını kutluyorum.Birkaç konu üzerinde konuşurken günümüz Türk insanının haline içerlediğimiz mini bir sohbet ettik.Hemen ne konuştuk diye kimse aklından türlü şeyler geçirmesin lütfen önyargılı olmak yok.

Kaynak

İSTERSENİZ BEN OKUYAYIM SİZİN YERİNİZE :)

Başlık şaşırtıcımı geldi?
Zahmet etmeyin ben açıklayacağım, siz kafa yormayın lütfen :)
Şaka bir yana, kafanızı yorun abi lütfen yorun.
Bugün için, yarın için, karanlıktan aydınlığa çıkmak için yorun lütfen.Hazıra konmak belki bir çok alanda insana faydalı görünsede toplum dinamiklerini çok olumsuz etkilediğini açık bir şekilde görebiliyoruz.Oturduğumuz yerden alışveriş yapmak, bankacılık işlemleri gerçekleştirmek, faturaları ödemek ve daha neler var sayamayacağımız.
Zaman zaman ben de kendimi bu tembellik buhranı içinde buluyorum istemesemde.
Olmuyor maalesef böyle, ben demiyorum ki bu nimetlerden faydalanmayalım, faydalanalım lakin esir olmayalım, tembelliğin cezbeden haline yenik düşmeyelim, bizi esir alan bu durumdan sıyrılıp ayağa kalkalım, mutfağımızda yemek kokuları olsun, gökyüzüne dalıp gidelim bazen, sahil kenarında denizin içimizi ferahlatan kokusunu çekelim içimize.
Doğayı gözlemleyelim mesela.Ne güzel örnektir doğa, tohum gibi olmak lazım mesela, toprağa düştükten sonra güneşi göreceği güne hazırlanır sabırla.Bizler de sabrı öğrenelim.Sabah bir işe basladıysak akşam meyvesini yiyeceğiz diye kendimizi adapte etmeyelim.O meyvenin olgunlaşmasının bir zamanı var.

Yine çenem düştü galiba :)

Evet maalesef dünya gelişiminin çok gerisinde kaldığımız aşikar ve gelişmiş bir dünya geriden gelenlerin her zaman geride kalmasını ister çünkü gelişmişliğin getirdiği ekonomiyi sunacağı bir pazarı olsun ister.Bu bizim toplumumuzda ne yazık ki çok kısa zamanda hayata geçebiliyor.Hazıra konmayı seviyoruz sanırım.Belki de yeryüzünde hiçbir toplumun literatürüne armut piş ağzıma düş diye bir cümle girmemiştir.
Tembellik hayat kurtarır mı
Kendi yaşamım süresince buna bir kere şahit oldum.Ama bu istisnai bir durumdu.
Şöyle bir sokağa çıkalım, önümüze gelene sorular soralım, mesela,
Soru: Türk milletinin dünyada söz sahibi olmasını istermisiniz?
Cevap: Kesinlikle
Soru: Lider konumda bir ülke olmayı istermisiniz?
Cevap: Kim istemez ki?
Soru: Dünyanın en gelişmiş ülkesi olmak istermisiniz?
Cevap: Bu da sorumu?
Soru: Peki sizden birşey rica etsem yardımcı olurmusunuz?
Cevap: Ya benim küçük bir işim vardı onu halledip sana dönerim,
Ya ben bu konuda kendimi hazır hissetmiyorum,
Arkadaş bekliyordu yoksa kalıp yardımcı olmak isterdim seve seve...
Liste uzayıp gider, yapılabilecek bir tek işten kaçmak için düzinelerce bahane üretmek daha zor değilmi?

Çenem düştü diyerek ardından bir o kadar yazmakta bize has galiba :)

Evet efendim buradan yol geçmesini istiyorsan ortadaki taşı kaldırmak için sende elini taşın altına koyacaksın, aydınlık bir gelecek istiyorsan o kandili taşımaya gönüllü olacaksın, kandili taşımaya gönüllü olduysan, yürüyeceksin, yorulacaksın ama asla yılmayacaksın.
Aydınlık yarınlara, kalın sağlıcakla...

Kaynak

Steemite katıldığım günden bu güne bir çok yeni ve o kadar güzel insan tanıdım, desteklerini ve yapayalnız başladığımız bu yolculukta yol arkadaşlıklarını esirgemediler.Son olarak günün sabahında kısa bir sohbet etmenin tadıyla kendisini tanıdığım @kagantrky (Kağan Türkay) kardeşime hem sohbeti için hem de yazıma ilham kaynağı olduğu için teşekkür ediyorum...

Umarım ayırdığınız vakte değer katacak bir paylaşım olmuştur efendim, kusurumuz ve eksiğimiz bize aittir, affınıza sığınırım bu konuda...

• e.avina -