You are viewing a single comment's thread from:
RE: Sevgili Günlük #9 | İçinde hiç ruh yok..
bir çocuğun başını şefkatle okşamamış gibi bir odunlukla
Bütün yazının özeti burada sanırım, her şeyi görmemize rağmen, gözümüzün içine baka baka iki yüzlülük yapan yalan söyleyenlere fazla müsamaha gösterdiğimiz için suç birazda bizdemi?
Ya da insanlık adına son umut besleyen nesil biz miyiz yoksa?
Bazen gruplarda ya da Discord'da, bir şeyler olmuş oluyor ve ben de meseleye turist kalıyorum :)
Bu yazının kaleme alınma sebebi, öyle bir durum mu.. yoksa Leyla ve Eylül'ün toprakta, Vekillerin tatilde olması gibi olayların verdiği Nefes darlığı hissinden kaynaklanan bir durumumu bilmiyorum..
Öyle ise söyleyecek ve yapacak çok şey var.
Genel manada "İnsanlık" için is rakamlar iyiye gittiğimizi söylüyor:
Türkçe alt yazı mevcut
Yazı buraya ya da sanal aleme ait ait bir durum içeriyorsa o konu hakkında yorum yapmam doğru olmaz :)
Ben yazıya günümüz dünyası adına bakıyorum tabi rakamlar iyiye gidiyorsa umutları yeşertir inşallah :)
yazıyı tek bir kişi veya olay üzerinden yazmadım aslında..
çıkış noktası burayla alakalı olsa da dışarda da aynı şeyleri yaşatanlar var etrafta..
Eylül ve Leyla için hissettiklerimi, içimin yanışını başka platformlarda dile getirdim.. maalesef burada yazamayacak kadar kötü bir üslup kullandığım için değinmem mümkün değil ama ne faydası var ki giden canlar geri mi gelecek..
iki yavrumuzdan daha kötü haber geldi bu satırları yazdıktan sonra..
insanlık diye bir şey kalmadığı için rakamlar da bi anlam ifade etmiyor ama videoyu izleyeceğim teşekkür ederim:)
teşekkür ederim az önce izledim genel olarak haklı ve güzel bir konuşmaydı..
yalnız savaş sayısı azaldı diyor ama görünürde öyle yani boyut değiştirdi belki daha da kötü oldu..
"insanlar niçin ilerlemenin kıymetini bilmiyor" sözü yankılanıyor kulağımda..
teşekkür ediyorum..
belki de bizde..
belki değiştir umuduyla mıdır, üzmek utandırmak istemediğimizden midir bilemiyorum kırmadıklarımız gün geliyor bizi parça parça ediyor..
Kesinlikle