Herkesin herkese çok benzediği; ama kimsenin kendisi kalamadığı bir devir bu.
Değişmek de özenmek de belki de doğamızın parçasıdır ama ben insanlara baktığımda kendilerine ait bir imza görüyorum.
derinliğe dalmaktan korkuyor, duyduklarımızın zihnimizde oluşturduğu kıvrımlarda gezintiye çıkmaktan yoruluyoruz.
Bunu denemediğimiz için kızgınsan haklısın. Fakat ben deneyip, çokça deneyip yorulanlardanım. Bu yüzden karşıma çıkan insanlara adil davranamamış oluyorum. Ama yoruldum. Adil olmak için enerjim kalmadı. En azından henüz dolmadı.
Su defteri sende iki ruh hali var gibi. Hep aynı kadınla konuşmuyorum sanki.İkisini de seviyorum ama yukarıda kesinlikle ikincisi ağır basıyor.
Ellerine sağlık.
kendilerine ait imzası olanlar tabi ki yok değil ama o kadar azınlıktalar ki sanki tuhaf olan onlarmış gibi görünüyor..
bence sen hep denedin ama enerjini belki de hiç olmayacaklar üzerinde harcadın çünkü imkansızı istedin, değiştirebileceğine inandın..
umarım enerjini daha makûl şeylere harcarsın.
son cümleleri okuyunca şaşırdım aslında, o kadar belli mi etmişim dedim🤷♀️
bu iki ayrı ruha ne desem bilemiyorum, bazen hoşuma giderken bazen de çekilmez gibi geliyor, ikilemin içindeyim..
ve teşekkür ederim:)
Çünkü ikincisi güzel cümleler kursa da biraz karanlık. Senin genel ruh halin bu değil bence. Ne bileyim kafamda canlanan sudefteri genelde gülümsüyor :)