Baktığınız bakış açısı ile bakınca, bizler de doğanın bir ürünü ve senaryonun bir parçası olarak görünüyoruz evet. Ama size bu konuda başka örnekler vermek istiyorum;

Arada bir sokakta kavga ederseniz, başka bir mahalleye gittiğinizde size sataşan bir kaç kişi ile kavga etmekten kaçınmazsınız ve bu kavga sırasında taraflardan biri üstünlük sağladığında kavga biter.

Hiç kavga etmeyen biriyseniz, başka bir mahalleye gittiğinizde size sataşan bir kaç kişiye ya cebinizdeki her şeyi teslim edersiniz, ya ölürsünüz, ya da kaçarsınız.

Ağaçları kademeli olarak keserseniz, başka bölgelerde ağaçlar çıkabilir ve hayat sürekliliğini koruyabilir.

Bir günde dünyadaki bütün ağaçları keserseniz, ertesi gün canlılık yok olabilir.

Bu iki örneği verdikten sonra size değil de, @ecotone a katıldığımı belirten cümlemi yazmak istiyorum.

Şu anda hali hazırda yapılmış olan bir kaç hidrojen bombası veya bir kaç nükleer santral, dünyadaki bütün ağaçları bir günde yok edebilecek güçte.

Evet bizler dünyanın bir parçasıyız ve senaryosunda ilerliyoruz. Fakat yanımızda duran 2 ağacın ürününü yiyip, bir kutu ahşap evde geceleri geçirip, bir de wc ihtiyacımızı karşılayarak mutlu mesut yaşayabilecek iken, ego ve hırslarımızın peşinden gidip, zalimleri güçlendirip, bir de onlara hizmet ederek, sonunda dünyayı tek hamlede yok edebilecek ürünler hazırlamalarına yardım ediyoruz.

Bizim bir yeteneğimiz var. Zekamızı geliştirebilmek. Bu bizi çok güçlü yapıyor. Fakat bizim ÇOK BÜYÜK BİR PROBLEMİMİZ VAR. CAHİLİZ.