"Bak şu da böyle bir acı çekmiş" demek değildir teselli vermek. Belki de en güzel teselli susmak ve yanında olmak. Yanında ol, gözüne bak, elini tut ama konuşma çünkü bazen acının olduğu yerde dünyanın en güzel sözlerinin bir hükmü yok, olmuyor, olamıyor.

Kendi kafesinin aynısını gördüğünde tanıyor olmak... Bu cümleler bu hisler bu kadar tanıdık işte. Belki benim kaleme dökemediklerim çoğu.