Sevdiğim şarkılar ve hikâyeleri #6

Soner Arıca'yı bir zamanlar çok dinlerdim, belki de her şarkısını biliyordum ama bunu ilk defa duyuyormuş hissine kapıldım. Belki piyanonun etkisi, belki yılların onu olgunlaştırıp daha duygulu söylemesinden kaynaklı, belki de gecenin etkisi bilemiyorum. Ama içe dokunan bir tarzı olduğu kesin. Âşık olmayana bile dinleyince aşk acısı çektirecek bir havası var bu şarkının. Hem "acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir" öyle değil mi:)

Ey sevgili!
Hayalin gözümde, adın dilimde, sarayın kalbimde...
Peki ama nereye kayboldun?
Gözlerim her yerde seni arıyor, halbuki işte gözbebeğimdesin, kalbim durmadan seni özlüyor.
Halbuki işte bağrımın içindesin..

Zaten mâşuk, âşığın tüm varlığını tıpkı bir sarmaşık gibi kuşatıp tesir altına almıştır. O zaman âşığın, sevdiğini bulacağı yer de en kıymetli parçası olan gönlüdür. Gönlünde olan bir sevgili için kavuşma arzusunda olmak, sevdiğinden gâfil olmak, belki de kalbinin ölmesi anlamına gelir.

Seviyorum, deli gibi seviyorum
Gözlerinden yol aldım yürüyorum
Yokluğuna alışmayı düşünemem
Ölüm olur ayrılığın biliyorum

Bazen insan bir eşikte bekler, 1 adım atsa gidecek ama içeri girmeye de gönlü yoktur. Kendini oraya bağlayacak bir şeyler arar, hafızasının altını üstüne getirir ama daha da çıkmazlarda bulur kendini. Kendisini değil de O'nu düşünür, belki de 'benden sonrası tufan' diyemediğinden kalır. Peki bu kalış sevdiğinden midir?

_Kaynak

Ruhumuza batan can kırıkları, bedenimizi saran kalp sancıları varken nasıl iyi hissedebiliriz ki?

Bazen O'nsuz bir hiç olacağını düşünür insan. Sanki canından bir parçaymışçasına, ayrılık demek ölümden daha acı vericidir kimi zaman. Bunu hatıra getirmek bile gerçek seven için ızdıraptan başka bir şey değildir. Gözyaşlarına tutunur ve geceler sırdaşı olur. Şairin dediği gibi:

Senin ardından çağırdım sabrı ve ağlamayı
Ağlayış hoşnutlukla koştu, sabırdansa ses çıkmadı.

Bazen insan "ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem" der yıllarca ve "unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir" diyerek avutur kendini. Unutamadıklarına, biriktirdiklerine daha da sıkı sarılır. Belki de bu his, verdiği emeklerin zâyi olduğunu ve çabasının beyhûde bir hevesten başka bir şey olmadığını hatırlatsa da onu tutan yegâne güçtür.

---

# Sevdiğim şarkılar ve hikâyeleri 5 4 3 2 1