Róża, ten tekst jest taki piękny. Czytałam go trzy razy. Nie tylko ta historia ale też Twój sposób prowadzenia narracji.. Uwielbiam.
I myślałam sobie: w wieczna miłość nie wierzę. Za pierwszym razem wierzyłam. Ale potem, kiedy przeczytałam, że ludzie się rozstają ale miłość w nas pozostaje - pomyslalam, że tak, tak właśnie myślę. To ciekawe jak utożsamiamy czasem coś tak nieważkiego jak uczucie z obecnością ludzi. Dzięki Róża, że jesteś. Bądź częściej