Hayatla Mücadele

Türk Dil Kurumu'nun tanımına göre:

Herhangi bir amaca erişmek, bir kuvvete karşı koyabilmek için bir kişi veya topluluğun güçlü, sürekli çabası, savaşım demek mücadele.

İnsanoğlu dünyaya geldiği günden itibaren ölünceye kadar hayatla her daim mücadele içindedir. Hepimiz çeşitli zorluklardan, sınavlardan geçmekteyiz

Kimi insan hastalıklarla mücadele eder benim gibi. Ameliyatlar olur, yoğun bakımda kalır günlerce. Bu mücadele çok zordur.

Ben kalp ameliyatı geçirdim. İki defa bypass oldum. Kalbimdeki 3 kapak değişti. Aort , Mitral ve Triküspit kapakları. Bunların yanı sıra kalpteki şah damar, yani Aort damarı değişti. Çok fazla zorluklarla mücadele ettim bu süreçte. Farklı zamanlarda üç defa yoğun bakım ünitesinde kaldım. Orada kalanlar bilir. Her gün bir yıl gibidir. Zaman geçmek bilmez... Bu yaşanılanlar öyle üç beş cümleyle anlatılabilecek basit şeyler değildir. Yaşamayan bilemez. Şuan kan cıvıtıcı ve kalp ritmini düzenleyen ilaç kullanıyorum. Ömür boyu da kullanmak zorundayım ama şükürler olsunki ilaçlarımı düzenli kullandığım sürece sıkıntı çekmiyorum. Kalp ameliyatlarında fiziksel anlamda çok acı çekmedim ama sonrasında bir bel fıtığına yakalandım ki, beni kıvrandırdı.

Sonrasında depresyona girdim. Hayattan zevk almaz oldum. Çocuklarım olmasa heralde intihar bile edebilirdim. Televizyonda izlerdim intihar haberlerini ve kalkışanlara çok kızardım. Hayatta hiç bir zaman 'bunu yapmam' ya da ' bu benim başıma gelmez' demeyeceksin. Bana bunu öğretti hayat.

Kimi insanlar da yoklukla, yoksullukla mücadele etmek zorundalar. Dünyada, bizim yemeyip burun kıvırdığımız yemeklerin hayalini kuran insanların hayatla ne kadar çetin bir mücadele içerisinde olduğunu asla unutmamalı, ona göre israftan kaçınmalı, duyarlı ve dikkatli davranmalıyız. Aç insanların var olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız.

Kimi insanlar da vardır ki, galiba hayatla asıl mücadeleyi onlar veriyor. Hiç suçları olmadığı halde kendilerini savaşın ortasında bulan masum insanlar. Savaşta annesini babasını kaybetmiş zavallı çocuklar. Tecavüze uğrayan kadınlar. Onların yaşadıkları veya yaşayabilecekleri ızdırabı düşününce 'Bizimki mücadele mi? ' diyorum kendi kendime.

Dünya zorluklarla, sıkıntılarla, kütülüklerle dolu olsada, çekilmez olsada devam ediyor. O yüzden ümidimizi kaybetmemeliyiz

Her ne olursa olsun, başımıza her ne gelirse gelsin ümit içinde olmamız gerektiğini Üstad Necip Fazıl şöyle dile getiriyor:

Mehmed’im sevinin, başlar yüksekte
Ölsek de sevinin, eve dönsek de
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte
Yarın elbet bizim, elbet bizimdir
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!

Hoşçakalın.